آخرین وضعیت برندسازی جایگاههای عرضه سوخت

به گزارش پدال نیوز به نقل از تسنیم، طرح برندسازی جایگاههای عرضه سوخت طرحی است که با هدف تجمیع چند جایگاه عرضه تحت نظر یک برند مشخص در دولت یازدهم کلید خورد. شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران هدف از اجرای این طرح را ارتقای رفاه مشتریان و حمایت از حقوق مصرف کنندگان با مدیریت موثر بخش خصوصی در فرآیند خرید ، دریافت ، حمل ، توزیع و نظارت بر عرضه سوخت و کاهش نقش دولت در تصدی‌گری توزیع فرآورده های نفتی به منظور ارائه خدمات برتر به مشتریان اعلام کرد.
 
با این وجود جایگاهداران عرضه سوخت، نتیجه اجرای این طرح را در رونق واسطه گری و دلالی در فرآیند عرضه سوخت می دانند. «بیژن حاج محمدرضا» رئیس اتحادیه جایگاهداران عرضه سوخت در این خصوص گفت: "طرح برندینگ دلالی در سیستم عرضه سوخت کشور است و این دلالی فقط به نفع دلالان تمام می شود و برای فعالان واقعی در عرضه سوخت، دستاوردی نخواهد داشت."
 
«محمدرضا مظلومی» مدیر بازرگانی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران امروز در خصوص آخرین وضعیت اجرای طرح برندسازی جایگاهها از دریافت مجوز 53 شرکت صاحب صلاحیت برای ساخت جایگاه‌های برند و توزیع زنجیره‎ای سوخت در کشور خبر داد.
 
وی افزود: از این تعداد و بر اساس سابقه اجرایی، 37 شرکت در حوزه جایگاه‌داران و پنج شرکت در حوزه صادرات و واردات فرآورده‌های نفتی در حال فعالیت هستند.
 
به گفته این مقام مسئول، برندها 20 درصد جایگاه‌های کشوری، 30 درصد جایگاه‌های استانی و 50 درصد جایگاه‌های شهری و روستایی را می‌توانند مدیریت کنند و هیچ محدودیتی برای فعالیت جغرافیایی در کشور ندارند.
 
مدیر بازرگانی شرکت ملی پخش گفت: شرکت پتروآیریک در اصفهان، قم، یزد و تهران، دریاکولاک در بوشهر، پروما و پتران در تهران و ماهان ترابر در یزد در قالب طرح جایگاه‌های صاحب صلاحیت فعالیت خود را آغاز کرده‌اند.
 
مظلومی از لزوم اجرای طرح برندینگ به جهت تجارت نوین و همسویی با تجارت روزآمد در دنیا مطالبی را عنوان و اظهار کرد: وظیفه کنونی شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی ایران در چهار حوزه تامین، حمل و ذخیره سازی و توزیع فرآورده های نفتی است.
 
وی با بیان این‌که در بخش تامین از 9 پالایشگاه، هشت پالایشگاه ازسوی بخش خصوصی اداره می شود، افزود: شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی هم اکنون افزون بر ذخیره سازی در انبارهای اصلی، توزیع آن از انبار تا نازل جایگاه‌ها را بر عهده دارد که این موضوع افزون بر این‌که 60 درصد هزینه های شرکت را متحمل می‌شود و رقم بالایی است، در عین حال ما را از وظیفه اصلی که نظارت عالیه برسوخت‌رسانی است باز می دارد.
 
مظلومی بر الزامی بودن اجرای این طرح تاکید کرد و افزود: تعداد سه هزار و 600 جایگاه در کشور توزیع سوخت را برعهده دارند که با احتساب جایگاه‎های سی ان جی پنج هزار نقطه عرضه و با فروشندگی‌های شهری و روستایی 18 هزار و 500 باب نقطه عرضه در کشور داریم.
 
وی فروش 18 درصد جایگاه‌های کشور را بیش از یک میلیون لیتر اعلام کرد و گفت: با زمینه سازی مناسب برای ورود این تعداد جایگاه به بحث برندینگ، تحولی بزرگ در عرصه توزیع سوخت خواهیم داشت.
 
مدیر بازرگانی شرکت ملی پخش فرآورده‎های نفتی ایران در باره عوامل تاثیر گزار کلیدی برای پیشرفت این طرح نیز گفت: با جذابیت در نرخ کارمزد و توجه ویژه به هزینه حمل و نقل فرآورده از مبادی تامین، زمینه ساز ورود جایگاه‌های بیشتری به این طرح را شاهد خواهیم بود.
 
در حالی که مدیر بازرگانی شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران از دریافت مجوز 53 شرکت صاحب صلاحیت برای ساخت جایگاه‌های برند و توزیع زنجیره‎ای سوخت در کشور خبر داده است، دلخوری جایگاهداران از اجرای این طرح همچنان پابرجاست.
 
پیش از این جایگاهداران تهدید کرده بودند اگر اجرای این طرح متوقف نشود و وضعیت کارمزدهای سال 95 و 96 مشخص نشود، پایان فروردین و اردیبهشت در هر نوبت 30 درصد ظرفیت عرضه سوخت کشور را تعطیل می کنند و در پایان خرداد، عرضه سوخت را متوقف می کنند. اگرچه اجرای طرح برندینگ متوقف نشد، اما تعیین تکلیف وضعیت کارمزدها در اولین جلسه وزارت نفت پس از تعطیلات نوروز موجب شد تا جایگاهداران از موضع خود عقب نشینی کنند و دلخوری خود از اجرای طرح برندینگ را در فضای آرام تری پیگیری کنند.