برای بسیاری از مردم، اهمیت رکوردگیری در پیست نوربرگرینگ و تلاش خودروسازان برای ثبت رکورد در آن، نامشخص است و صرفا یک حرکت تبلیغاتی به نظر میرسد؛ اما در واقع، این زمانگیری به شاخصی برای تعیین سطح تواناییهای فنی یک خودرو تبدیل شده است. در مقایسه با روشهای سنتی، مثل تست شتاب ۴۰۰ متر و زمانگیری سرعت از صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، پیست نوربرگرینگ به طول ۴.۵ کیلومتر همراه با پیچهای متنوع و شیبهای متفاوت، به خوبی میتواند عملکرد فنی یک خودروی اسپرت در سرعتگیری و مانور در مسیر را نشان دهد.
در ادامهی این مطلب، به بررسی ۴ مورد از سریعترین خودروهای پیست نوربرگرینگ خواهیم پرداخت که سیستم انتقال نیروی آنها بهصورت دیفرانسیل جلو است.
حضور خودرویی از یک برند اسپانیایی در جمع سریعترینهای دنیا جالب توجه است؛ هرچند برند سئات، زیرمجموعهی فولکسواگن آلمان محسوب میشود و براساس پلتفرم مدل گلف تولید میشود.
مدلی از لئون کوپرا که در سال ۲۰۱۴ توانست رکورد ۷ دقیقه و ۵۸.۴ ثانیه ثبت کند، با پیشرانهی ۲۸۰ اسب بخار همراه بود. مهندسان سئات برای این مدل، از رینگهای سبکوزن ۱۹ اینچ و کالیپرهای ترمز اختصاصی استفاده کردند که نسبت به مدل استاندارد، حدود ۳ سانتیمتر بزرگتر بود. علاوه بر این، لاستیکهای سری پایلوت از برند میشلن، در ثبت این رکورد تأثیرگذار بودهاند.
امروزه نمونهی مدرن این خودرو با پیشرانهی ۲ لیتری توربوشارژ به قدرت ۳۰۰ اسب بخار، حدود ۳۸ هزار دلار قیمت دارد و ظرف ۵.۷ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت میرسد.
وقتی صحبت از خودروهای پرقدرت با قیمت کمتر از ۵۰ هزار دلار میشود، برند رنو و سری خودروهای بهینهسازی شدهی RS اهمیت زیادی پیدا میکند. از حدود سال ۲۰۱۱، مگان هاچبک با تیونیگ رنواسپرت، به عنوان یک خودروی سریع با فرمانپذیری کمنظیر در سطح جهانی مطرح شد و در نهایت با یک نسخهی خاص به نام RS 275 Trophy-R، توانست رکوددار نوربرگرینگ در کلاس خود باشد.
در مقایسه با دیگر خودروهای سواری که در پیست نوربرگرینگ رکوردزنی کردهاند، میتوان رنو مگان RS 275 را نسخهای غیر جادهای و مخصوص پیست دانست؛ چراکه بدون صندلیهای عقب و سیستم تهویه مطبوع، بیش از ۱۰۰ کیلوگرم وزن از دست داده بود. این خودرو با پیشرانهی ۲ لیتری توربوشارژ، ۲۷۵ اسب بخار قدرت و ۳۶۰ نیوتنمتر گشتاور داشت. مدل RS 275 Trophy-R، برای رسیدن به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت، ۵.۸ ثانیه زمان میبرد و نهایت سرعت آن ۲۵۵ کیلومتر بر ساعت بود.
مدل ۲۰۱۷ از این خودرو، آستانهی قیمت ۴۱ هزار دلار به همراه دارد و با میانگین مصرف سوخت ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر، زمان سرعتگیری صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت ۶ ثانیه و میانگین مصرف سوخت ۷.۵ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر ارائه میکند.
نادیده گرفتن گلف، هنگامی که از هاچبکهای پرقدرت صحبت میکنیم، غیر ممکن به نظر میرسد. باتوجه به اینکه نسخهی GTI از فولکس گلف، سالها است با عنوان محبوبترین و پرفروشترین خودروی هاچبک و اسپرت دنیا شناخته میشود، نیازی به حضور در نوربرگرینگ و اثبات قابلیتهای خود ندارد. تعادل و فرمانپذیری این خودرو به هنگام حرکت سریع در پیچهای تند شهرت جهانی دارد؛ ضمن اینکه رانندگی نرم و بسیار دلپذیری در سرعتهای پایین ارائه میکند.
نسخهی کلاب اسپرت در مقایسه با مدل استاندارد، وزن کمتری دارد و به نوعی برای موفقیت در پیست طراحی شده است. خودرویی که در سال ۲۰۱۶ رکوددار نوربرگرینگ شد، علاوه بر رژیم لاغری که شامل حذف صندلیهای عقب و آپشنهای رفاهی میشد، به جای قدرت ۲۷۲ اسب بخار در نمونهی اصلی، با ۳۰۶ اسب بخار همراه بود و توانست زمان ۷ دقیقه و ۴۹.۲۱ ثانیه برجای بگذارد.
مدل ۲۰۱۷ از گلف GTI ، امروزه ۲۶ هزار دلار قیمت دارد. این خودرو با پیشرانهی ۲ لیتری توربوشارژ و مجهز به اینترکولر ارائه میشود که ۲۲۰ اسب بخار قدرت و ۳۵۰ نیوتنمتر گشتاور دارد. زمان صفر تا ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت این مدل ۵.۹ ثانیه است.
سلطان جدید نوربرگرینگ که همین چند روز پیش، بهترین زمان تاریخ خودروهای دیفرانسیل جلو در این پیست را برجای گذاشت، هزاران کیلومتر دورتر و خارج از اروپا تولید میشود. در عین ناباوری، هوندا سیویک به زمان ۷ دقیقه و ۴۳.۸ ثانیه دست یافته و بیش از ۵ ثانیه سریعتر از فولکس گلف بوده است.
این نسخه از هوندا سیویک از همان پیشرانهی استاندارد تایپ R استفاده میکرد و فقط ۳۵ کیلوگرم سبکتر شده بود؛ ضمن اینکه در بخش سیستم تعلیق و فنربندی هم بهینهسازیهایی به همراه داشت.
مدل ۲۰۱۷ از هوندا سیویک تایپ R، با پیشرانهی ۲ لیتری توربوشارژ به قدرت ۳۰۶ اسب بخار، میتواند ظرف ۵ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد. این خودرو با آستانهی قیمت ۳۰ هزار دلار، رقیب سرسختی برای گلف GTI خواهد بود.