نوستالژی قدرت و اقتدار +تصاویر

ماک سری R با چندین زیرمجموعه اش، ماندگارترین اتاق این شرکت در تاریخ تولیدش محسوب می شود که قبل از انقلاب اسلامی در کشورمان نیز از سوی ایران کاوه، روی خط تولید رفت. فرصتی پیش آمد تا از نزدیک با این نوستالژی متحرک برخوردی داشته باشیم.
قسمت خارجی بدنه ماک های ایرانی به صورت تخت و با خطوط تیز است و این در حالیست که مدل های وارداتی دارای درب هایی با قوس ملایم هستند و در پشت اتاق نیز، به جای حالت تخت ایرانی، یک انحنای ضعیف در پایین اتاق دارند که نمایی مدرن تر و به روزتر را پدید می آورند. ماک های سری R وارداتی از نوع کانادایی دارای باک های سوخت استوانه ای هستند که درواقع این سری، از سی ماک های RL بوده که حرف L به معنای شاسی با آلیاژ آلومینیومی است. از قسمت خواب، نمی توان انتظار یک خواب راحت را داشت چرا که اساسا برای خوابیدن یک انسان بالغ محل تنگ و کوچکی است. اما کمک زیادی به راننده برای همراه داشتن وسایل  یک مسافرت می کند. ضمن این که برخی از مدل ها دارای اتاق خواب بزرگ تری هستند که در بین راننده ها به کوله پشتی معروف بوده و مشابه آن را می توان در انتهای اتاق ماک های دلفینی دید.
یکی از جالب ترین سیستم های موجود بر روی خودروهای سواری، باز و بسته شدن دریچه های تهویه آن ها با کمک نیروی پنوماتیک است. این رویه بر روی کامیون های قدیمی آمریکایی نیز دیده می شود و برخی از قسمت های آن ها مثل برف پاک کن ها به صورت بادی است. اما دیگر سیستم خاص موجود بر روی ماک ها، به نام ترمودا است که کارکرد آن، باز و بستن شبکه های جلوپنجره است. به این صورت که در زمانی که موتور هنوز خنک است، شبکه های جلو پنجره به صورت پنوماتیکی با کمک شیرهایی که روی منیفولد هوا قرار دارد، در بسته خواهدشد و با گرم شدن موتور، این شبکه ها باز می شوند تا جریان هوا به خنک سازی موتور کمک کند.

راحتی رانندگی با یک کشنده اروپایی روز قابل مقایسه با یک کشنده متعلق به چهار دهه پیش نخواهدبود اما شرایط فعلی بازار کار و حمل و نقل، هزینه های بالای نگهداری کامیون های جدید، اقساط سنگین شرکت های لیزینگ که اجازه نفس کشیدن به مالک را نمی دهد و... باعث شده است تا دردسرهای داشتن یک کشنده یا کامیون قدیمی به مراتب کمتر از یک نمونه قسطی چندصد میلیونی باشد و به همین خاطر است که بسیاری از مالکین این خودروها حاضر نیستند به هر قیمتی زیر بار نوسازی ناوگان حمل و نقل عمومی بروند.
در پایان لازم است تا از همراهی گرم آقای قربانی و دوست گرامیشان به جهت در اختیار گذاشتن این خودرو و هم چنین همراه همیشگی، آقای علی اردیانی که هماهنگی های لازم برای این برنامه را انجام دادند، نهایت تشکر را داشته باشم.