تویوتا عملکرد، بازدهی انرژی و دوام سیستم تولید توان هیبریدی خود را از طریق تولید توان برای کارخانه مورد ارزیابی قرار خواهد داد.
پنج مرحله در این سیستم تولید توان هیبریدی وجود دارد. در مرحلهی اول پیلهای سوختی گاز طبیعی (CH4) را تغییر حالت میدهند و هیدروژن (H) و مونواکسید کربن (CO) فشرده از آن استخراج میشود. در مرحله بعدی واکنش شیمیایی بین مونواکسید کربن و هیدروژن به همراه اکسیژن رخ میدهد که نتیجه آن از طریق هوای فشرده وارد پیشرانه میکرو توربین گاز میشود. سوخت استفادهنشده از فرآیند استخراج به همراه گرما و گاز پرفشار خروجی (اگزوز) ناشی از تولید انرژی به میکرو توربین گاز وارد میشود. هنگامی که میکرو توربین گاز میچرخد، برق تولید میشود. گرمای اتلافی از گاز خروجی هم بازیابی میشود و دوباره به انرژی تبدیل خواهد شد.
خروجی این سیستم تولید توان هیبریدی به ۲۵۰ کیلو وات میرسد و بازده تولید انرژی ۵۵ درصد دارد که بسیار مناسب است؛ البته با وجود سیستم تولید دوباره توان از گرمای گاز خروجی، عدد بازده تولید انرژی به ۶۵ درصد هم میرسد. سیستم موتوماچی از برق و گرمای تولیدی این سیستم استفاده میکند.
تویوتا برای گسترش این فناوری از شرکت توربین و سیستم تویوتا و شرکت تولید توان هیتاچی میتسوبیشی که در صنعت انرژیهای نو و سازمان گسترش تکنولوژی فعالیت میکنند، کمک گرفته است. این کمک به عنوان بخشی از پروژهی گسترش تکنولوژی برای تولید انبوه سیستم تولید توان فشردهی هیبریدی محسوب میشود که شامل سیلندرهای پیل سوختی اکسید جامد و میکرو توربین گاز است.
توسعه سیستم تولید توان هیبریدی یکی از اهداف «چالش ۲۰۵۰ زیستمحیطی تویوتا » است؛ خودروساز ژاپنی قصد دارد تا آن زمان به آلایندگی کربن صفر در کارخانههای خود برسد.
نیسان هم در حال توسعه پیل سوختی زیستی برای زنجیره توان خودرو است که جریان الکتریکی را از سوختهای دوستدار طبیعت مانند گاز طبیعی یا اتانول طبیعی میگیرد و از سیلندرهای پیل سوختی اکسید جامد جهت تولید توان الکتریکی استفاده میکند.