پدال نیوز: خودروهای قدیمی و رنگو رورفتهای که تا دو دهه قبل راهی قبرستان ماشینها میشدند، حالا دردانه عشق کلاسیکها شدهاند و بهعنوان عضوی از خانواده در پارکینگ جا باز کردهاند.
به گزارش پدال نیوز ، برای کلاسیکبازان، میان خودروهای آنتیک و کلاسیک فرق زیادی وجود دارد، چون هرکدام شخصیتی دارند و شبیه هیچ خودروی دیگری نیستند. شاید عشق به خودروهای کلاسیک مدتها مورد تمسخر یا بیتوجهی قرار میگرفت اما حالا این دسته از خودروها در آستانه تصویب آییننامه و پلاک خاص تاریخی خود هستند. عروسکهای آنتیک چندی دیگر در خیابانها پابهپای تازه نفسها ویراژ میدهند تا اصالت خودشان را ثابت کنند.
تشکیل کمیته خودروهای کلاسیک
کمیته خودروهای کلاسیک در سالهای ۷۸ و ۷۹ با تلاشهای پیمان امامی، بهصورت بسیار جزئی و دوستانه در فدراسیون اتومبیلرانی شکل گرفت.
محمد بردیده، مدیر کلوب خودروهای بامو کلاسیک در گفتوگو با روزنامه «دنیای خودرو» درباره روند شکلگیری کمیته خودروهای کلاسیک گفت: « میتوان گفت کمیته کلاسیک حدود ۱۳ سال است که به طور رسمی فعالیت میکند. هر برندی کلوب تخصصی خود را دارد و اکنون در فدراسیون اتومبیلرانی ایران حدود ۱۳ کلوب وجود دارد. این کمیته با اهداف حفظ و نگهداری از خودروهای کلاسیک و اشاعه فرهنگ خودروهای کلاسیک ایجاد شده و از کمیتههای بسیار فعال فدراسیون اتومبیلرانی به شمار میرود. این کمیته دارای کرسی جهانی و عضو رسمی فدراسیون جهانی خودروهای کلاسیک FIVA است و نایب رئیس این کمیته در روز اول نمایشگاه خودرو که اواخر سال گذشته در شهر آفتاب برگزار شد، از سالن خودروهای کلاسیک دیدن کرد.»
حضور ۷۰۰ دستگاه بامو کلاسیک و آنتیک در ایران
یکی دیگر از اهداف کلوبهای خودروهای کلاسیک شناسایی صاحبان خودروهاست. بردیده در ادامه افزود: «مالکیت تمام خودروها شخصی است و اعضا در قالب یک کلوب باهم ارتباط دارند. در کلوب بامو ۶۰۰ عضو داریم که از این تعداد حدود ۴۰۰ خودرو کلاسیک و بقیه آنتیک است. همچنین مالکان حدود ۴۰۰ خودرو در تهران و حوالی تهران ساکن هستند. در مجموع میتوان گفت خودروهای بامو کلاسیک در سراسر ایران به ۷۰۰ خودرو میرسد.»
فعالیت کلوبها شامل گردهماییها، همایشها و تورهای داخل و خارج شهر مختلف است که علاقهمندان را دور هم جمع میکند. بریده با اشاره به این که معمولا علاقهمندان به خودروهای کلاسیک بهترین اوقات خودشان را درمورد ماشین صحبت میکنند، عنوان کرد: « آنها در مورد خودروهایشان صحبت میکنند، این که ماشین خود را چگونه نگهداری و قطعات را از کجا تهیه میکنند و پیش کدام مکانیک میروند؟ صحبت در مورد ماشینشان بهترین لذت است. تورهای خارج از تهران نیز داریم که چند روز و شب طول میکشد و در این مدت صاحبان خودرو تمام ساعات شب را درمورد ماشینهایشان صحبت میکنند، زیرا صحبت در مورد ماشینهای کلاسیک هرگز آنها را خسته نمیکند.»
عشق بدون سن
علاقه به خودروهای کلاسیک سن و سال نمیشناسد. به گفته بردیده: «از ۲۵ تا ۷۰ سال سن در گروه صاحبان خودروهای کلاسیک دیده میشود اما تعداد افراد میان ۴۰ تا ۵۰ سال بیشتر است. چراکه عقبه این ماشینها را میدانند و با آنها خاطره دارند. ما نیز در تلاش هستیم جوانان را با فرهنگ خودروهای کلاسیک آشنا کنیم و خوشبختانه به خوبی توانستیم این کار را انجام دهیم. در نمایشگاهها حضور داشتیم تا جوانان کمسن و سالتر بتوانند با خودروهای کلاسیک آشنا شوند.»
کلاسیکها با مالکیت خصوصی
وی در مورد قدیمیترین خودروی ایران و قدیمیترین خودروی کلوب گفت: «یکی از قدیمیترین خودروهایی که ما در ایران داریم، در اختیار موزه خودرو و مربوط به سال ۱۹۴۸ است. بعد از آن مالکیت خودروی شخصی و مربوط به سال ۱۹۵۶ است و خودروهای از آن سال به بعد مالکیت شخصی دارند. طبق تعریف جهانی خودروهایی که الان ۲۵ سال سن دارند، در ردهبندی کلاسیک و خودروهایی که بالای ۵۰ سال سن دارند در رده آنتیک قرار میگیرند.»
دستاوردهای کلوب و کمیته خودروهای کلاسیک
کلوب خودروهای کلاسیک به دلیل این که NGO است، نمیتواند فعالیت اقتصادی داشته باشد و خدمات اقتصادی به اعضای خود ارائه کند. مهمترین خدمات این کلوب، ارتباط گروهی محسوب میشود که بین افراد ایجاد شده است. این کلوب در دنیای مجازی صفحه مخصوص خود را دارد که اعضای کلوب با یکدیگر بحث و تبادل نظر میکنند.
بردیده درخصوص خدمات و نتایج فعالیت کلوب و کمیته خودروهای کلاسیک اظهار کرد: «فرهنگ خودروهای کلاسیک روزبهروز بهتر میشود. به این صورت که مسئولان سازمانهای مربوطه به این خودروها، به چشم خودروهای فرسوده نگاه میکردند و آنها را از رده خارج میدانستند اما با تلاش کمیته خودروهای کلاسیک این خودروها از گروه خودروهای فرسوده متمایز شدند.
در تلاش هستیم تا آییننامه مخصوص خودروهای کلاسیک را تدوین کنیم و همچنین برای خودروهای کلاسیک پلاک خاص بگیریم. همه اقدامات انجام شده است و به زودی خودروهای کلاسیکی که سالم هستند، با تمایز در پلاک بین خودروهای دیگر دیده خواهند شد. زیرا این خودروها جزئی از آثار تاریخی ما هستند و باید از آنها نگهداری کرد.»
تعصب به خودروها زبانزد همگان
فرهنگسازی صورتگرفته موجب شده است علاقهمندان، خودروهای کلاسیک را شناسایی، خریداری، تعمیر و بازسازی کنند و مانع از بین رفتن این خودروها شوند. بسیاری از خودروهای کلاسیکی که شما میبینید، بازسازی شدهاند و همین امر از انقراض خودروها جلوگیری میکند. بردیده درباره علاقه شخصیاش به خودروهای کلاسیک اذعان کرد: «من حدود ۶ دستگاه بامو قدیمی دارم.
خودروهای کلاسیک اعتیاد خاصی دارند و افراد عاشق خودروهای کلاسیک، این خودروها را مانند اعضای خانواده خود دوست و تعصب خاصی نسبت به خودروهای خود دارند. حتی من در برخی مواقع با اعضای خانوادهام بر سر خودرو بحث کردهام و این تعصب بین اعضای خانواده و آشنایان معروف است.»
وی در ادامه افزود: « دوست نداریم کسی سوار این ماشینها شود و حتی به آنها دست بزند. بهندرت ماشین را بیرون میآوریم و به هر جایی نمیبریم. احساس میکنیم این خودروها دارای روح هستند. هر خودروی قدیمی دارای یک کاراکتر است. ماشینهای جدید کنونی بسیار شبیه هم شدهاند اما خودروهای قدیمی اینطور نبودند و در واقع هیچ کدام شبیه هم نبودند. هر برندی خصوصیات خود را داشت.
همین امر باعث میشود با آنها ارتباط برقرار کنیم، با خودروها خوشحال و ناراحت شویم. من حتی به خودروهای خود وعده میدهم. مثلا به آنها میگویم:«تا دو ماه دیگر فلان قطعه را برایت میخرم.» ماشینهای من جنسیت دارند اما اسم ندارند. ماشینها به نسبت سن خود با اصطلاحات و اسامی خاص صدا میشوند. مثلا «کوچولو»، «آقا بزرگ»، «پسرخوشگله» و … به طور کلی تمام اوقات فراغت ما به ماشینهایمان تعلق دارد.»