تعویض موتور خودروها به قصد تیونینگ و ارتقاء در دنیای ماشین بازی عموما با عبارت ENGINE SWAP توصیف می شود.بسیاری خودروهای مسابقه ای کارگاهی و غیر شرکتی،با چنین روشی به موتورهای بهتر با کارایی حرفه ای و مسابقه ای مجهز می شوند و برای تیونینگ خیابانی و استفاده جاده ای نیز این روش در برخی کشورها حتی قانونی و مجاز است،اما در ایران چنین کاری عموما غیر قانونی محسوب می شود و به خصوص در صورت تغییر تعداد سیلندر و یا استفاده از موتورهای غیر همنام،مجوزی برای تغییر موتور قانونی صادر نمی شود و شماره موتور جدید در کارت خودرو درج نخواهد شد.
طبیعتا چنین روندی بدون اجازه از مراجع مربوطه،پیگیرد قانونی دارد و در صورت بروز تصادف علاوه بر باطل شدن بیمه خودرو،عواقبی را برای راننده خاطی به همراه خواهد داشت،اما جالب است بدانید که با تمام این اوضاع و احوال،تعویض موتور با هدف ارتقاء و تیونینگ در کشورمان نیز رواج یافته است و در مواردی حتی به صورت کاملا قانونی انجام می شود.برای مثال تعویض موتور چهارسیلندر کاربراتوری میتسوبیشی لنسر و یا تویوتا های قدیمی با موتور مشهور و افسانه ای ۴G63 و ۳S GTE تویوتا که هر دو به توربوچارجر مجهزند،به صورت قانونی امکان پذیر است.همچنین در سال های اخیر برخی مدل های قدیمی بنز نیز که به صورت استاندارد از موتورهای شش سیلندر بهره می بردند،به موتورهای مدرن شش سیلندر از همین خودروساز مجهز شده و زندگی مجددی را به عنوان یک خودرو کلاسیک مدرن آغاز کرده اند.بنابراین این روش از تیونینگ و ارتقاء کارایی خودرو چه در سطح جهانی و چه در کشورمان به عنوان راهکاری موثر و نسبتا کم هزینه نسبت به سایر روش های تیونینگ شناخته می شود و از محبوبیت بالایی برخوردار شده است،اما باید توجه کنید که در بسیاری موارد پروسه تیونینگ تنها به تعویض موتور ختم نمی شود و برای تکمیل شدن خودر و رسیدن به هماهنگی در عملکرد تمامی اجزای فنی،ارتقاء سامانه انتقال قدرت شامل صفحه کلاچ ،گیربکس،گاردان،دیفرانسیل و حتی پولوس ها،بهبود سیستم های فنی خنک کاری و روغن کاری،تعویض قطعات فنربندی و در نهایت ارتقاء ترمزها الزامی به نظر می رسد که طبیعتا پرهزینه بوده و از نظر تکنیکی پروسه ای زمان بر و بسیار دقیق محسوب می شود،اما در کنار این روش، راهکار دیگری هم برای خلق خودروهای کلاسیک و اسپرت منحصر به فرد وجود دارد که در ادامه به آن می پردازیم.
جایگزینی موتور یک خودرو کلاسیک با یک پیشرانه مدرن همانطور که گفته شد پروسه ای پیچیده بوده که ممکن است مشکلات تکنیکی و قانونی متعددی را به همراه داشته باشد،به خصوص آنکه خودروهای کلاسیک از نظر مشخصات ایمنی هم معمولا نمی توانند استانداردهای جدید را رعایت کنند و از این رو ساخت خودروها کارگاهی بدین شیوه چندان منطقی به نظر نمی رسد،اما راه حل دوم در راستای نیل به هدف دست یابی به یک مرکب منحصر به فرد، تقریبا عکس روش اول است.
در این حالت به جای اعمال تغییرات بر روی یک خودرو قدیمی و به روز رسانی اجزای فنی آن که عموما به سختی صورت می گیرد و به اصالت کلاسیک خودرو هم لطمه می زند، به سراغ یک نمونه مدرن با قابلیت های فنی شگرف می رویم و ظاهر آن را مطابق یک نمونه کلاسیک و قدیمی تغییر می دهیم.چنین راهکاری بیشتر مناسب کارگاه هایی است که می خواهند با رعایت اصول قانونی و موارد ایمنی، به تولید خودروهای کم تیراژ و خاص با طراحی منحصر به فرد بپردازند و آن ها را مطابق میل و سلیقه مشتریان ثروتمند خود تجهیز کنند.برای مثال گروه روسی ……مدت هاست که چنین روشی را بر روی ب ام و های جذاب و نه چندان پیچیده دهه ۹۰ اجرا کرده و خودروهایی خارق العاده و بسیار جذاب را پدید می آورد.
همانطور که احتمالا می دانید خودروسازان روسی سابقه چندان درخشانسی در مهندسی خودروهای اسپرت و سریع نداشته اند و از این رو عجیب نیست که بسیاری از آن ها در سال های اخیر به حال و روز ورشکستگی افتاده اند اما کارگاهی در روسیه وجود دارد که تاکنون بر اساس خودروهای قدیمی ولگا،دو نمونه باورنکردی را عرضه کرده است.نخستین نمونه به سال ۲۰۰۱ مربوط می شود که این گروه یک ب ام و ۸۵۰ CSI نگون بخت را با تغییر کامل بدنه به ولگا V12 COUPE مبدل کردند،خودرویی که از طراحی زیبای برگرفته از دهه ۶۰ برخوردار است و در عین حال از لحاظ فنی،شاسی ، موتور و گیربکس یک ب ام و سری هشت تمام عیار با موتور V12 ۵٫۷ لیتری با ۳۸۰ اسب بخار قدرت و توانایی شتاب گیری ۶٫۶ ثانیه ای به حساب می آید.مشخصاتی که حتما برای یک کوپه کلاسیک روسی آلمانی منحصر به فرد کاملا رضایت بخش به نظر می رسد.
چندی پیش نیز همین اعضای این گروه دست به ساخت نمونه رودستر ولگا V8 با استفاده از یک ب ام و ۶۵۰ci کروکی زدند.اینبار متخصصان یا بهتر است بگوییم، هنرمندان روسی با تغییر تمامی قطعات بدنه و جایگزینی در و گلگیر و کاپوت ب ام و ، با نمونه دست ساز ساخت خود، یک رودستر زیبا و پهن پیکر را با سپرها و قطعات بدنی کرومی و قوای محرکه ب ام و پدید آوردند.موتور V8 این مدل هم که طبیعتا از خودرو قبلی مدرن تر است،توان تولید ۳۶۸ اسب بخار قدرت را دارد که کفاف وزن بیشتر ولگا رودستر را نسبت به ب ام و اصلی می دهد.همچنین ظاهرا یک ولگا سوم هم با همین الگو شکل گرفته است که بر خلاف دو برادر خودش، خودرو کوچک تری است و بر اساس ب ام و M3 دهه ۹۰ ساخته شده است.این نمونه آبی رنگ که عکس های چندانی از آن در فضای اینترنت وجود ندارد، به یک موتور شش سیلندر خطی (S50) با ۲۸۶ اسب بخار قدرت مجهز است و یک نمونه تک ساخت به حساب می آید.در نهایت آخرین شاهکارهای این گروه روسی نیز به استفاده از موتورهای V10 مربوط به نسل قبلی ب ام و M5 و M6 در ساخته های تلفیقی خود مربوط می شود که ظاهرا هنوز نیز به صورت سفارشی بر اساس درخواست مشتریان ثروتمند چنین خودروهایی به شکل دست ساز و منحصر به فرد ساخته می شوند.
البته در پایان لازم به ذکر است که این گروه چندان هم به کار سنتی و استفاده از چکش برای ساخت بدنه اعتقادی ندارد و علیرغم تولید سفارشی، طراحی بسیاری قطعات را به صورت کامپیوتری انجام می دهد و حتی در نمونه های جدید برای ساخت داشبورد چوبی از دستگاه CNC و تولید داشبورد بدین شیوه بهره می گیرد.