به گزارش پدال نیوز، طی هفت ماه گذشته با بروز مشکلاتی از قبیل ضعف مدیریت اتوبوسهای توریستی، ساعات زیاد کار رانندگان و رقابت نامطلوب فعالان این صنعت، ۵۹ نفر جان خود را در تصادفات اتوبوسها از دست دادهاند. تنها در هفته گذشته در تصادفی مرگبار ۳۳ نفر کشته شدند.
اتوبوسهای دو طبقه از سال 1983 به تایوان وارد شدهاند ولی نهادهای نظارتی دولت، به عنوان قانونگذار، کاری از پیش نبردهاند. حتی شرکتهای مجری میتوانند با داشتن یک رابطه، تست بار و تست واژگونی 35 درجه مربوط به اتوبوسها را به راحتی پشت سر بگذارند. مثلاً اتوبوسهای دو طبقه با ارتفاع 8/3 متر که اغلب به همه چیز از یخچال گرفته تا ابزارهای صوتی و تصویری مجهزند، چطور توانستهاند با این همه وزن اضافی با موفقیت از بازرسیهای ایمنی عبور کنند؟
هر تصادفی علتی دارد. وقتی اتفاقی به طور مکرر رخ میدهد، معمولاً دلیل ساختاری دارد. میتوان با شناسایی، بررسی و توجه به علل پایهای و ساختاری، از وقوع اتفاقات فاجعهآمیز جلوگیری کرد.
سال گذشته در آتشسوزی یکی از اتوبوسها 26 نفر جان باختند و 33 نفر دیگر هم که هفته گذشته در تصادف اتوبوس کشته شدند. آیا میتوانیم چشمان خود را ببندیم و تظاهر کنیم هر اتفاق فاجعهآمیزی تقدیر و سرنوشت است؟