پتنت اول در تاریخ یازدهم سپتامبر ۲۰۱۵ برای یک پیشرانهی الکتریکی با یک موتور دورانی که وظیفهی شارژ باتری خودرو را به عهده دارد، ثبت شده است. در نمودار این پتنت میتوان یک موتور الکتریکی را در جلوی خودرو مشاهده کرد، درحالیکه موتور دورانی، مخزن سوخت و مبدل در راستای محور عقب جای گرفتهاند. این مجموعه تقریباً شبیه به مدل استفادهشده در نمونهی اولیه مزدا 2 با قابلیت پیمایش مسافت بیشتر، در سال ۲۰۱۳ است.
دومین پتنت مزدا در تاریخ هفتم سپتامبر ۲۰۱۶ برای یک سیستم حرکت و توقف خودکار در موتورهای دورانی به ثبت رسیده است. ازآنجاییکه موتورهای دورانی نظیر موتورهای بنزینی و دیزلی دارای سوپاپ نیستند؛ برای باز و بسته کردن کانالهای ورودی و خروجی محفظهی احتراق به گردش روتور متکی خواهند بود.
سیستم حرکت و توقف این اطمینان را میدهد که روتور موتورهای دورانی در زمانی که کانال ورودی محفظهی احتراق بسته میشود، متوقف خواهد شد. این سیستم همچنین شامل یک شمع جرقه زن برای سوزاندن هرگونه سوخت باقیمانده در محفظهی احتراق است.
درحالیکه این پتنتها نشان از مشغلهی فراوان تیم تحقیق و توسعهی مزدا میدهند، این پیشرانهها ممکن است هرگز به مرحلهی تولید نرسند؛ حتی اگر ازنظر فنی شدنی باشند.
کیوشی فوجیوارا، رئیس بخش تحقیق و توسعهی مزدا، در نوامبر ۲۰۱۶ گفت:
کارخانهی مزدا در شهر هیروشیما پذیرای اولین خودروی الکتریکی خود در سال ۲۰۱۹ خواهد بود، هرچند این مدل ممکن است به خاطر حجم پایین پیشبینیشده برای تولید آن، با کمک تویوتا ساخته شود.