سال گذشته، خودروی اسپرت GTZero
یک مثال کاملا آشکار برای نشان دادن تواناییهای یک خانه طراحی معروف
ایتالیایی همچون ایتال دیزاین بود که با ترکیب نشانههای یک طراحی مدرن با
یک طراحی نسبتا ساده، تواناییهای خود را به رخ ابرقدرتهای صنعت خودرو
کشیده است.
البته طراحان این خودرو بیشتر ترکیبی کار کردهاند، به
این صورت که در طراحی کاپوت از آلفارومئو سیگرا مدل 1997، برای طراحی قسمت
میانی از دوو بوکران مدل 1995 و همچنین برای طراحی عقب خودرو هم از
بیزارینی مانتا مدل 1968 الگوبرداری شده بود که با چاشنی مدرنیته مخلوط
شدهاند و به صورت یک مجموعه، بر روی رینگهای 22 اینچی در جلو و 23 اینچی
در عقب سوار شده است.
حال استودیو طراحی ایتال دیزان پای خود را
فراتر گذاشته و اخیرا اقدام به طراحی خودرویی اسپرت دیگر بدون هیچگونه
پسوند "کانسپت" با طول کلی 4847 میلی متری،عرض 1970 میلیمتری، ارتفاع 1204
میلی متری و در آخر هم با بدنهای ساخته شده از آلومینیوم و فیبرکربن کرده
است که با نام Zerouno شناخته میشود و میتوان یک چهره بسیار تهاجمی و
نوآورانه را در قسمت جلوی آن شاهد بود، ولی در عوض برای طراحی قسمت عقب
اتومبیل طراحان "ایتال دیزان" کمی از خودروهای لامبورگینی نظیر هوراکان و
سستوالمنتو الگوبرداری کردهاند و آن را با چاشنی خلاقیت و نوآوریهای خود
مخلوط کردهاند تا در نهایت چنین طرحی برای خودروی Zerouno بدست آید.
در خصوص مشخصات فنی این اتومبیل هم اطلاعات محدودی ارائه شده است، ولی خب
استودیو طراحی ایتال دیزاین اعلام کرده است که برای تولید نیرو محرکه این
خودرو از پیشرانه ای 5.2 لیتری ده سیلندر تنفس طبیعی استفاده خواهد کرد که
به نظر میرسد برگرفته از لامبورگینی هوراکان باشد که در صورت حقیقت داشتن
این ادعا، میتوان انتظار حداکثر قدرتی 610 اسب بخاری را برای اتومبیل
"زرونو" داشت، هرچند انتظار میرود ایتال دیزان خود هم یکسری تغییرات برای
افزایش قدرت بر روی پیشرانه این اتومبیل اعمال کند.