ایرباس چگونه از بوئینگ پیشی گرفت؟

به گزارش پدال نیوز، چند روز پیش ایرباس کلید یک فروند هواپیمای مدل «350-900» خود را به خطوط هوایی سنگاپور تحویل داد. در حاشیه دریافت یک چک با رقم بالا، ایرباس جشنی دیگر پیش رو خواهد داشت؛ این هواپیما ده‌هزارمین هواپیمایی به حساب می‌آید که این شرکت هواپیماساز فرانسوی به مشتریان خود در سراسر دنیا تحویل داده است.

به گزارش روزنامه دنیای خودرو، این موضوع را می‌توان نقطه‌عطفی برای این شرکت دانست، آن‌هم در حالی که رقیب اصلی‌اش، بوئینگ جشن صدسالگی خود را پشت سرمی‌گذارد. صنایع ایرباس، یک کنسرسیوم اروپایی مستقر در شهر تولوز فرانسه است که در سال 1970 کار خود را با ساخت موتورهای هواپیما آغاز کرد، درست زمانی که بوئینگ پنجاه‌و‌چهارمین سالگرد تاسیس خود را جشن می‌گرفت.

این شرکت در جهت مبارزه با آمریکایی‌ها و توسط کشورهایی چون فرانسه، آلمان و ایتالیا شکل گرفت تا «اتوبوس‌هایی هوایی  Air Bus»، یا به بیانی بهتر، هواپیمایی کوچک و کوتاه‌برد طراحی کنند. با گذشت تقریبا نیم‌قرن از آغاز به کار این شرکت، ایرباس امروز سهم قابل توجهی از بازار را از بوئینگ ربوده و موفق به ارائه نوآوری‌هایی جدید ازجمله پرنده‌های دوطبقه و پرواز اتوماتیک به بازار پروازهای مسافربری شده است. در این مطلب قصد داریم به بررسی روند رشد ایرباس در سال‌های گذشته بپردازیم.

  آغازی آرام

«ایرباس 300»، اولین هواپیمای ایرباس، نخستین پرواز آزمایشی خود را در سال 1972 انجام داد. اولین فروند از این مدل به شرکت هواپیمایی «ایرفرانس» تحویل و در مسیر پاریس - لندن به‌کار گرفته شد. این هواپیما اولین پرنده دو موتوره، پهن‌پیکر و دوطبقه در دنیا بود. این پرنده که روندی بسیار کند را در فروش آغاز کرده بود، با اثبات عملکرد و بهره‌وری خود موفق به افزایش فروش شد. کابین مناسب این هواپیما که امکان حمل بار بیشتری را می‌داد، موجب شد به پرفروش‌ترین هواپیمای باری در سطح دنیا بدل شود.

  رویایی بزرگ

امروز می‌توان از پرنده‌هایی چون «320»، «330»، «350» و «380» به‌عنوان تولیدات اصلی این شرکت نام برد. مدل «300-600» و «310» نیز به معرفی پرنده‌هایی با قابلیت دریافت دستور الکتریکی، کنترل پرواز ثانویه به جای سیستم‌های کنترل سنتی کابل و قرقره پرداخته است. اما این شرکت در مدل «320» خود پا را یک قدم فراتر گذاشته است تا با ارائه یک سیستم تمام‌اتوماتیک، پروازها کاملا به‌صورت الکتریکی انجام شوند. این میزان اعتماد به سیستم‌های الکترونیکی، آن هم در سال 1984 میلادی در نوع خود کاملا منحصر به‌فرد به شمار می‌رفت. امروز این اعتماد به یک استاندارد تبدیل شده و حتی به حوزه‌هایی مانند خودروسازی نیز بسط پیدا کرده است.

  تولیداتی بزرگ‌تر

در اواخر دهه 90 میلادی، ایرباس با در اختیار داشتن 16 خط‌تولید هواپیما در سراسر اروپا، سالانه 200 فروند هواپیما را به بازار عرضه می‌کرد. برای حمل قطعات بزرگ و نیمه سرهم‌شده، ایرباس به هواپیمایی بزرگ‌تر و با قدرت حمل بیشتر نیاز داشت تا بتواند دسترسی آسان را ایجاد کند. ابرحمل‌کننده «300-600» که بسیار زود «ماهی خاویار» نام گرفت، توانست به طور ویژه‌ای در بازار جای خود را باز کند و به هواپیمایی محبوب، با ظاهری مضحک تبدیل شود. تنها یک‌سال زمان لازم بود تا ایرباس به ارائه هواپیمایی بزرگ‌تر بپردازد. همچنین 5 مدل هواپیمای دیگر که همگی مدل تغییریافته «320-300» بودند، روانه بازار شدند.

  آزمایش‌های جدی و بزرگ

برجسته‌ترین اقدام ایرباس را می‌توان طراحی و تولید «380»‌های بسیاربزرگ دانست؛ هواپیماهای دو کابینه بیش از حد بزرگی که برای استفاده از آن نیاز به بازطراحی زیرساخت‌های فرودگاهی بود. هنگامی که ایرباس اقدام به ساخت اولین واحد ساخت هواپیمای بزرگ در سال 1996 کرد، به‌نظر می‌رسید با به‌کار گرفتن افراد زیاد و فضایی بسیار بزرگ از بازار هواپیمایی دنیا، هم‌چنین خطرات مالی که این شرکت متحمل شده بود، به این هدف نائل شده ‌است.

اولین پرواز این هواپیما در سال 2005، پس از یک سری آزمایش‌های جامع ازجمله آزمایش در هوای سرد کانادا انجام شد. بر اساس مطالعات چند موسسه تحلیل و ارزیابی تولیدات هوایی، اگرچه تولید «ایرباس 380» در ماه‌های گذشته با کاهش روبه‌رو شده اما این شرکت همچنان معتقد است تقاضا برای خرید این هواپیما درنهایت با افزایش مواجه خواهد شد؛ تقاضایی که بیشتر از سوی کلان‌شهرهایی با ظرفیت‌های محدود فرودگاهی صورت خواهد گرفت.

  جاه‌طلبی حتی برای پرنده‌های کوچک

در همین حال ایرباس تولید یک مدل ارتقایافته از هواپیمای «330» خود را در تولوز فرانسه آغاز کرد، اولین هواپیمایی که باله‌های آن به‌طور مستقیم به بدنه هواپیما متصل هستند. «330» مجهز به موتور جدید، در جهت ادامه موفقیت‌های «330» در 20 سال گذشته و رقابت با «بوئینگ 737 مکس» به بازار آمد. المان‌های جدیدی چون بالچه‌های کوچک به این هواپیما کمک کرده‌ است علاوه‌بر داشتن ایرودینامیک بهتر، بهره‌وری بیشتری نیز در مصرف سوخت داشته باشد. برد متوسط و سایز متعادل آن نیز موجب افزایش تقاضا برای این پرنده فرانسوی شده است.

  نقطه‌عطف بزرگ

«350-900» ده‌هزارمین تولید ایرباس است. «350» پهن‌پیکر در ژانویه سال 2015 با پیوستن به ناوگان «قطر ایرویز» وارد بازار شد. بدنه پهن‌تر این امکان را فراهم می‌کند تا در هر ردیف کلاس اقتصادی 10 صندلی افزوده شود. پاسخ ایرباس به «787» بوئینگ برای تولید خود نیازمند مقادیر زیادی مواد کامپوزیتی فیبرکربن برای تقویت قدرت و کاهش وزن کلی هواپیماست.

  آینده‌ای روشن

ایرباس می‌خواهد بدانیم که رسیدن به ده‌هزارمین تولید، نقطه توقف برای این شرکت نخواهد بود. در نمایشگاه هوایی بین‌المللی فارنبورو در سال 2016، ایرباس از طراحی اولیه هواپیمایی رونمایی کرد که از ساختاری مصنوعی شبیه استخوان پرندگان برای سبک و قوی بودن بهره می‌برد. در کنار بال‌هایی بلند و نازک، ایرباس پیش‌بینی کرده است تا سال 2050، هواپیماها دارای کابین‌هایی با غشای نامرئی خواهند بود تا مسافران قادر باشند تصاویری پانوراما را در طول پرواز مشاهده کنند.