پدال نیوز: گیل پرات، رئیس موسسه پژوهشهای تویوتا (TRI) طبیعت انسانی را مهم ترین عامل تعیینکننده در فناوری اتومبیل های خودمختار یا خودران میداند.
به گزارش پدال نیوز ، این مدیر ارشد تویوتا در میان شور و شوق و هیاهوی بسیاری که در مورد خودروهای بدون راننده برپا شده است، این هفته در سخنرانی خود در نمایشگاه پیشرفتهای الکترونیک CES لاسوگاس بر تعدادی از چالشهای بزرگ تاکید کرد که که لازم است قبل از آنکه اتومبیلهای خودران در جادههای سراسر دنیا به رفت و آمد بپردازند، مورد توجه قرار گیرد و مشکلاتی که باید بر طرف شود.
به گفته گیل پرات تلاشهای فعلی برای عرضه آنچه به اصطلاح رانندگی SAE سطح ۳ نامیده میشود، در حال حاضر در اجرا به مشکل خورده است. پرات در نمایشگاه CES به خبرنگاران گفت: «ممکن است که تکمیل و اجرای سطح ۳ به همان اندازه دشوار باشد که سطح ۴».
سطح ۳ اجازه می دهد تا سیستم های رایانهای رانندگی را بر عهده بگیرند، اما انتظار میرود که یک راننده انسان هر گاه لازم شد کنترل خودرو را در دست بگیرد.
در سطح ۴ چنین چیزی دیگر لازم نیست، اما خودرو فقط در شرایط خاص یا در محیطهای خاصی می تواند به طور کامل در رانندگی خودمختار باشد. سطح ۵ در هیچ شرایطی به راننده انسان نیاز ندارد.
پرات یک دانشمند علوم رایانه است و اولین رئیس TRI، مؤسسهای که اکنون پا به یک سالگی گذاشته محسوب میشود. او میگوید واداشتن یک راننده به گرفتن کنترل خودرو در همان سطح ۲ نیز بالقوه با مشکلات متعددی همراه است چون مغز انسان همیشه بلافاصله آماده نیست که بلافاصله وارد کار شود.
«پژوهشهای متعددی در این مورد انجام شده است که نشان میدهد هرچه راننده مدت طولانیتری از وظیفه رانندگی دست کشیده باشد، دوباره وارد کار شدن او و جهت یافتن ذهنش بیشتر طول میکشد.»
این مدیر اجرایی تویوتا گفت مردم نیز این گرایش را دارند که بیش از حد به فناوری در حال حاضر موجود اتومبیلهای خودران اعتماد کنند. وی گفت: «وقتی کسی بیش از حد به قابلیت های یک سیستم سطح ۲ اعتماد کند، ممکن است از لحاظ ذهنی به کلی از فضای رانندگی بیرون بیاید و توجه او از این کار کاملا قطع شود.»
به گفته پرات رانندگی کاملا خودکار چیزی نیست که به این زودی اتفاق بیفتد. او گفت: «هیچ کدام از ما در صنایع اتومبیل یا IT به دستیابی به سطح ۵ خودمختاری نزدیک نشدهایم. یادگیری ماشینها سالها طول خواهد کشید و بسیاری بیشتر از آنکه هر کسی بتواند تصور کند زمان میبرد که آزمایشهای لازم در هر دو جهان شبیه سازی و برای رسیدن به کمال مورد نیاز برای سطح ۵ خودمختاری خودرانها انجام شود.»
پرات بیان کرد: «کوشش برای خلق خودروهای بدون راننده همچنین با شیوههای مختلف نگرش به عملکرد انسان و ماشین سر و کار دارد.» او گفت: «جامعه تحمل بسیاری از خطای انسانی را دارد. ولی انتظار داریم ماشینها عملکرد بسیار بهتری داشته باشند.
به این دلیل که فناوری خودرانها به استانداردی بسیار بالاتر از آنکه برای رانندگان انسان قابل دسترسی باشد، نیاز دارد.» پرات اظهار کرد: «از لحاظ تاریخی انسانها نشان دادهاند که حد تحمل انسان در مورد آسیب یا مرگ ناشی از نقص در یک ماشین نزدیک به صفر است.»