فرزند گوشه‌گیر هیـوندای

آوانته را نمی‌توان در نگاه اول خودرویی زیبا نامید. گرچه نسبت به نسل گذشته خود زیباتر، شکیل‌تر و هماهنگ‌تر شده بود، اما در نگاه بسیاری از مشتریان داخلی خودرویی عامه‌پسند نیست. البته تمامی ایرادهایی که می‌توان به آن وارد کرد، مربوط به طراحی قسمت جلو است. چراغ‌های جلو گرچه در 2 مدل مشکی و خاکستری عرضه شدند، اما جلو‌پنجره بسیار کوچک آوانته تمامی معادلات را بر هم زده بود. قطعاً اگر بعد از فیس‌لیفت اولیه این بخش از اتومبیل هم دستخوش تغییرات می‌شد، نمای آوانته شرایط بهتری پیدا می‌کرد. بهترین واژه برای توصیف ظاهر این اتومبیل «محافظه‌کار» است. طرحی به دور از هرگونه هیجان که به بخش درونی آن هم سرایت کرده است. زمانی که قدم به فضای داخلی آوانته می‌گذارید با داشبوردی که بی‌شباهت به خودروهای دهه 90 نیست، رو به رو می‌شوید. فرم طراحی این داشبورد همانند خانواده پژو 405 است و به سختی می‌توان در آن عنصری از زیبایی یافت. البته باید به فضای دلباز داخل اتومبیل هم اشاره داشت که به هیچ وجه در آن احساس خفگی نخواهید کرد. هرقدر صندلی‌های جلو راحتی و آسایش خوبی را برای سرنشینان این بخش فراهم می‌کنند، در عقب این راحتی و آسایش با فضای عالی پا، شانه و سر توام می‌شود تا آوانته حتی در مسافرت‌های طولانی بتواند به راحتی از پس یک خانواده 5 نفره برآید. ضمن اینکه صندوق عقب آن هم می‌تواند نیازهای یک خانواده پر‌جمعیت را برآورده کند. اما مهم‌ترین نکته چه در نمای خارجی و چه در نمای داخلی کیفیت خوب قطعات به کار رفته و مونتاژ شده در آن است. به طوری که در هیچ‌جایی از آن اثری از بی‌کیفیتی در ساخت مشاهده نمی‌شود.

کلیه کلیدها، دستگیره‌ها و مواد استفاده شده در درون اتومبیل بعد از 5 سال هنوز هم در سلامت کامل کار می‌کنند. ضمن اینکه باید به ارگونومی کلیدهای موجود در داشبورد هم اشاره داشت که هر کدام از آنها دقیقاً در جایی قرار دارند که باید باشند. اما حس سوارشدن به آوانته، حس حضور در یک اتومبیل مدرن نیست و باید از این لحاظ آن را با خودروهای دهه 90 مقایسه کرد. به طور کلی آوانته از تنها چیزی که رنج می‌برد، نبود هیجان در طراحی بیرونی و درونی آن است. جالب اینجاست که در سال‌های اخیر، هیوندای با از بین بردن این نقطه ضعف، نه تنها کیفیت در تولیدات خود را بالا برده، بلکه اکنون اتومبیل‌های این کمپانی یکی از هیجان‌انگیزترین انتخاب‌های بازار به شمار می‌رود.

ساده در عین حال کم هزینه!
وقتی درون اتاق آوانته قرار می‌گیرید، دید و تسلط خوب به محیط پیرامون اتومبیل قابل قبول است. ارگونومی خوب کلیدها هم باعث می‌شود در حین راندن این اتومبیل کمتر برای یافتن کلید مورد نظر خود چشم از جاده بردارید. اما در زمان رانندگی گویی با فردی میانسال هم‌صحبت هستید که دوست دارد به شما ثابت کند می‌تواند از هر لحاظ از پس جوان‌تر‌ها برآید! هر قدر فضای داخل اتاق آوانته به دور از حال و هوای خودروهای قرن بیست و یکم است، پیشرانه آن مدرن است و حتی با اندکی تغییرات در مدل هاچ‌بک i30 هم استفاده شده است. این پیشرانه 2 لیتری در دور 6000 می‌تواند 137 اسب‌بخار قدرت را توسط گیربکس 5 سرعته دستی (یا 4 سرعته اتوماتیک) به محور جلو انتقال دهد تا آوانته در شرایط استاندارد بتواند در مدت 9.1 ثانیه (10.3 ثانیه با گیربکس اتوماتیک) به سرعت 100 کیلومتر در ساعت برسد. در زمان آزمون، این عدد باتوجه به فاکتورهایی چون ارتفاع از سطح دریا، کیفیت سوخت مصرفی، دمای هوا و... به رقمی نزدیک به 11 ثانیه رسید. البته گشتاور خوب 182 نیوتن‌متری از دور 4500 در دسترس است تا راننده خصوصاً در جاده‌های بین شهری بتواند با اعتماد بیشتری به سبقت‌گیری بپردازد. در سرعت‌های کم و ترافیک شهری، آوانته خوی نرم و آرام خود را کاملاً نمایان می‌کند و در دورهای زیر 3500 صدای موتور کمتر به گوش سرنشینان آن می‌رسد. گرچه در زمینه عایق‌کاری و نفوذ صدا به درون اتاق ایراداتی بر آن وارد است، اما سیستم تعلیق آن به خصوص در زمان مواجهه با دست‌اندازهای غیرمنتظره تهران! آسایش و آرامش قابل قبولی برای سرنشینانش فراهم می‌کند.
از لحاظ راحتی، سیستم تعلیق آن را می‌توان در میان زانتیا و مگان قرار داد. مورد دیگر گیربکس 5 سرعته دستی و کلاچ هیدرولیکی آن است که عملکردشان از لحاظ نرمی و راحتی در یک کلام فوق‌العاده‌ است. همین عملکرد نرم کلاچ و گیربکس باعث شده با آرامش بیشتری وقت خود را در ترافیک روزمره سپری کنید. البته باید به حساسیت پدال ترمز آن عادت کنید، چرا که با کوچک‌ترین فشاری واکنش نشان می‌دهد. ضمن اینکه در زمان رانندگی غربیلک فرمان بزرگ‌تر و نازک‌تر از حد معمول احساس می‌شود که مالک آن با استفاده از روکش چرمی توانسته آن را خوش‌دست‌تر کند. باید به این نکته هم توجه داشت که آوانته در زمینه مصرف سوخت چندان کم اشتها نیست! در طول مدت آزمون کامپیوتر سفری آن میانگین مصرف را در کمترین حالت 9.4 لیتر به ازای هر 100 کیلومتر نشان داد که البته این وضعیت در جاده‌ و اتوبان‌ها اقتصادی‌تر می‌شود. آوانته در زمینه امکانات رفاهی حرف چندانی برای گفتن ندارد. مواردی چون کامپیوتر سفری، شیشه‌های برقی، ایربگ‌های راننده و سرنشین جلو، قابلیت تنظیم گودی کمر برای صندلی راننده، آیینه‌های جانبی برقی مجهز به گرم‌کن، ترمزهای دیسکی در هر چهار چرخ مجهز به سامانه ضد‌قفل (ABS) و توزیع الکترونیکی نیروی ترمز (EBD) و سیستم صوتی با قابلیت پخش فایل‌های MP3 که امکانات زیادی به شمار نمی‌روند و این روزها به استاندارد ثابتی برای بسیاری از خودروها تبدیل شده‌اند.
قطعاً خلأ نبود آپشن‌هایی چون سانروف، سامانه کنترل پایداری، کروز کنترل، تهویه مطبوع اتوماتیک و... در این اتومبیل احساس می‌شود که با وجود آنها آوانته می‌توانست بهتر جلب توجه کند. با گذشت 60‌ماه از عمر آوانته مورد آزمون مالک آن هزینه‌هایی هم بابت کیفیت سواری خوبش پرداخت کرده است؛ هزینه‌هایی که می‌توان گفت نسبت به قیمت پرداختی برای خرید این اتومبیل، تقریباً مقرون به صرفه است. برای مثال جلوبندی خودرو با هزینه 400هزار تومان تعمیر (نه تعویض) شده و برای تعویض مجموعه دیسک و صفحه هم جمعاً 300هزار تومان پرداخت شده است.
قطعات مصرفی در آوانته هم قیمت‌های گزافی ندارند. برای نمونه لنت‌های اورجینال جلو و عقب را به ترتیب می‌توان با 140 و 70 هزار تومان تعویض کرد و برای تعویض مجموعه شمع و وایر هم باید 110 هزار تومان (40 هزار تومان شمع و 70 هزار تومان وایر) هزینه کرد.

کلام آخر
آوانته از سوی گروه خودروسازان راین که زیر‌مجموعه کرمان‌خودرو به شمار می‌رود، به بازار داخلی کشورمان راه یافت. گرچه این خودرو در ابتدا نتوانست در برابر رقبای قدر خود حرف چندانی برای گفتن داشته باشد، اما رفته‌رفته خریداران سنتی اتومبیل‌های وطنی ریسک کرده و به سراغ این محصول هیوندای رفتند. شاید اگر در زمان ورود به بازار، تبلیغات پیرامون این خودرو بیشتر بود و مجموعه واردکننده آن را با همان نام الانترا که خاطره خوبی از خود در ذهن مشتریان داخلی به جای گذاشته وارد می‌کرد، می‌توانست به موفقیت‌های بیشتری دست پیدا کند. اما حال که آوانته همانند مدل ورنا به راحتی و قابل اعتماد بودن در میان مصرف‌کننده داخلی جا افتاده است، متأسفانه به سرنوشت دووهای خوشنام سال‌های دور دچار شد و جای خود را از سوی کمپانی تولیدکننده‌اش به چینی‌ها داد. در بازار دست‌دوم‌ها هم هر خودروی غیروطنی به زمان کافی برای فروش نیاز دارد تا خریدار خاص خود را پیدا کند و آوانته هم از این قاعده مستثنی نیست. در زمینه سرویس‌ها و خدمات پس از فروش آوانته هنوز هم از سوی نمایندگی‌های کرمان‌خودرو مورد پذیرش قرار می‌گیرد، اما به گفته مالک آن، این روزها پیداکردن تعمیرکار خبره که بتواند از عهده تعمیرات آن برآید سخت است. چرا که کرمان‌خودرو این روزها به JAC‌ها خدمات بیشتری می‌دهد و مالکان آوانته بیشتر ترجیح می‌دهند به سراغ تعمیرکاران محلی و کاربلد بروند. به طور کلی آوانته خودرویی کم‌استهلاک، راحت و اقتصادی است که ارزش مبلغ پرداختی در ازای محصول دریافتی را دارد. البته به شرط آنکه ابتدا با ظاهر ساده و امکانات نه‌چندان زیاد آن کنار آمده باشید!
در پایان از آقای «فربد دشوارگر» که خودروی خود را برای تهیه این نوشتار در اختیارمان قراردادند و آقای «بردیا فتح‌الهی» به جهت همکاری با این نشریه، تشکر می‌کنیم.