استقبال تحقیرآمیز؛ تکرار رفتار حقارت بار شاهان قاجار

به گزارش پایگاه خبری پد ال نیوز، در گزارش نشست خبری روز سه شنبه ۲۸/۱۰/۹۵ رئیس جمهور محترم آمده است:«رئیس دولت تدبیر و امید با بیان اینکه چه اشکال دارد مردم ما یک هواپیما سالم و تمیزسوار شوند گفت: انگار برخی می خواهند هواپیمای کهنه سوار شوند خب کهنه اش را هم داریم ، آن‌ها سوار شوند.»

احمد توکلی در کانال تلگرامی خود نوشت: نو شدن موضوع در این کلام طعنه آمیز و نامناسب شآن رئیس جمهور محترم، سبب شد تا تأخیر را نادیده بگیرم و در این باره مطالبی را تقدیم کنم.

نخستین خودرو . . .

در سال 1281 شمسی یا 1902 میلادی(114 سال پیش) مظفرالدین شاه در اولین سفر خود به اروپا با اتومبیل آشنا شد و دو دستگاه از آن را خرید و با خود به ایران آورد . این خرید دقیقاً در زمانی انجام شد که خزانه دولت ایران خالی بود و ملت ایران با شرایط بد اقتصادی روبه رو بودند . او در اولین نظر به اتومبیل ها به آنها دل بست و از محل چند صد هزار لیره استقراضی از بانک شاهنشاهی ایران که متعلق به انگلیسی ها بود دو دستگاه رنو خریداری نمود.

بنا بر گزارش مجله کهکشان مظفرالدین شاه خطاب به مدیر کمپانی رنو می گوید : این دو دستگاه را با ما چند حساب می کنید ؟ مدیر کمپانی پس از تعظیم و عرض ادب خطاب به پادشاه ایران می گوید : اتومبیل اول رایگان و اتومبیل دوم 16000 فرانک و اتومبیل های بعدی هر کدام 15000 فرانک فرانسه . شاه می گوید : مگر اتومبیل های بعدی در کار است ؟ مدیر کمپانی می گوید : ما حدود 100 دستگاه اتومبیل برای صدور به ایران در نظر گرفته ایم ، زیرا مسلم می دانیم به محض بازگشت اعلیحضرت به ایران ، عده زیادی از شاهزادگان و بزرگان و سیاستمداران و رجال ایرانی خواهان خرید اتومبیل خواهند شد. شاه گفت : ما عادت نداریم از بیگانگان چیزی به رایگان بگیریم خواهند گفت " رشوه گرفته ایم". مدیر کمپانی گفت : نخیر قربان امکان ندارد . استدعا دارم اولین اتومبیل را به عنوان کادو قبول نمائید.
       
و نخستین هواپیما...

بنا بر روایتی در ماه صفر سال 1332 هجری قمری (دی ماه 1292)، 103 سال پیش، طیاره ای در آسمان تهران نمودار شده و در میدان مشق فرود می آید و فردای آن روز احمدشاه با جماعتی از درباریان و خدمتگزاران دستگاه کشوری و لشگری از آن دیدن کرده و در کنار آن عکسی به یادگار می‌گیرند.



و نخستین ایرباس نو...

یک سالی است که بحث خرید هواپیما از فرانسه و بعد از آمریکا گرم بوده تا آن که هفته پیش یک فروند ایرباس در فرودگاه  مهرآباد به زمین نشست. مباحث لازم زیر از حوصله این یادداشت بیرون است:

1⃣بررسی قانونی بودن خرید هواپیما با مذاکره شخص رئیس جمهور، وزیر راه و مدیرعامل هما برای یک شرکت دولتی که بخشی از هزینه خرید از صندوق توسعه ملی تامین میشود،

2⃣تجهیز تبعیض آمیز و انحصاری شرکت دولتی هما و تأثیر مخرب آن بر کارکرد و سود شرکت های هوایی خصوصی
3⃣تأثیر تخصیص منابع به حمل و نقل هوایی بدون ارزیابی اولویت های بخش حمل و نقل.

4⃣ضرورت پاسخگویی به پرسش هایی مانند این که  آیا صرف همین منابع محدود در حمل و نقل ریلی بازدهی بیشتری برای دولت و ملت نداشت؟ دولتی که دستش از منابع ارزی خالی است و ملتی که با سختی معیشت و بیکاری جوانانش میسازد.

5⃣اثار مثبت این قرارداد بر صنعت گردشگری و بخش خدمات مکمل،

6⃣اثر مثبت قرارداد بر افزایش ایمنی با نوسازی صنعت هواپیمایی و مقایسه آن با افزایش ایمنی سفر در وضعیتی که همین منابع در صنعت ریلی بکار گرفته میشد یا صرف بهبود حمل و نقل جاده ای میگشت.

✅آن چه مرا به نوشتن این یادداشت واداشت، نه مسائل اقتصادی و فنی فوق الذکر؛ بلکه این بود که رفتار حقارت بار شاهان قاجار را برخی مسئولان بلند پایه جمهوری اسلامی تکرار کردند. از وزیر راه و بعضی از معاونان رئیس جمهور و وزیر، تا نایب رئیس و برخی از نمایندگان مجلس در این مراسم تحقیر ملی حضور داشتند. حقارت و تحقیری که در اجرای همین قرارداد و قرارداد بعدی با بوئینگ، آثار مخرب مالی علیه منافع مردم مظلوم ایران دارد.

فروشنده وقتی این شور و شعف قجری را ببیند در قیمت گذاری و شرط و شروط گذاری چه راهبردی را بکار خواهد بست؟ و مهمتر از آثار مالی منفی، تبعات مخرب فرهنگی بر عزت ملی و درونگرایی عقلانیِ وطن دوستانه است. یک نتیجه اقتصادی ثانوی آن ضربه فرهنگی افزایش میل نهایی به واردات و تبعات زنجیره ای آن بر بیکاری و رکود تولید داخلی است.