جدال نفس گیر مزدا 3 و رنو مگان +تصاویر

به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، کلاس هاچبک های جمع‌وجور خانوادگی به شدت رقابتی‌تر از همیشه شده بنابراین جای تعجبی نیست که مزدا نسخه‌ی فیس لیفت 3 را کمتر از سه سال پس از معرفی این خودرو روانه‌ی بازار کرده است.

تغییرات خودرو مناسب اما ارزشمند بوده و دربرگیرنده‌ی ظاهری بازنگری شده، کابینی گران‌بهاتر و اصلاحات مکانیکی به منظور افزایش هر چه بیشتر دینامیک سواری درگیر کننده‌ی این خودرو می‌باشند. ما مدل تازه‌وارد استفاده کننده از پیشرانه‌ی 1.5 لیتری دیزل را در این مقایسه شرکت داده‌ایم.

آیا مزدا تلاش کافی برای صدرنشینی در این کلاس را انجام داده است؟ برای فهمیدن این موضوع ما مزدا 3 را در برابر رنو مگان جدیدی قرار داده‌ایم که راحت، آرام و کم‌مصرف بوده و مدل 1.5 dCi مگان پیش از این در برابر رقبای قدرتمندی چون سئات لئون و واکسهال آسترا نمایشی مقتدرانه داشته است.

• شاخ‌به‌شاخ

• مزدا 3

نقاط قوت: ظاهر تیز، هندلینگ درگیر کننده، تجهیزات استاندارد زیاد

نقاط ضعف: کابین تنگ، سواری سفت، دید عقب کم

تا زمانی که به دقت خودرو را از نزدیک نبینید متوجه تغییرات ظاهری مزدا 3 نخواهید شد. هرچند با نگاهی دقیق می‌توان جلوپنجره‌ای برجسته‌تر، آینه‌های جانبی اصلاح شده و سپر عقب بازنگری شده را تشخیص داد. مدل فول حاضر در مقایسه با چراغ‌های جلوی LED شناسایی می‌شود درحالی‌که همه‌ی مدل‌ها با سه رنگ متالیک جدید قابل سفارش هستند.

داخل کابین تغییرات کمی صورت گرفته است. طرفداران تیزچشم مزدا به‌کارگیری غربیلک فرمان مشابه MX-5 و ترمز پارک الکتریکی را درک خواهند کرد. استفاده از این ترمز پارک باعث ایجاد فضا در کنسول مرکزی شده است. داخل کابین از مواد و سوئیچ‌های باکیفیت‌تر استفاده شده و احساس گران‌بها بودن در حد رنو مشاهده می‌شود.

صفحه لمسی 7 اینچی آشنای مزدا در بالای داشبورد قرار گرفته و با استفاده از کنترل چرخان روی گیربکس تونل نیز می‌توان به آن دسترسی داشت. هرچند استفاده از آن به‌آسانی نمونه‌ی بکار رفته در رنو نیست. از دیگر تجهیزات استاندارد این خودرو می‌توان به نمایشگر سربالای تمام‌رنگی، ورود بدون کلید، صندلی‌های گرم شونده و دوربین پشتی اشاره کرد.

زیر بندی مزدا 3 نیز حداقل روی کاغذ رضایت‌بخش است. در سیستم تعلیق جلو از میله استفاده شده درحالی‌که در بخش عقب شاهد اکسل مستقل چند اتصالی هستیم.

تغییری در پیشرانه‌ها صورت نگرفته بنابراین نسخه‌ی 1.5 لیتری دیزلی حاضر در تست همان قدرت 104 اسب بخاری را دارد. مزدا 3 در بحث شتاب اندکی از مگان عقب می‌افتد. اگرچه مزدا 3 سریع‌تر از قبل نیست اما آرام‌تر بوده که این امر به لطف سیستمی است که در پیستون‌های پیشرانه نصب شده و صدای نرم‌تری ایجاد می‌کند.

در راه‌های پرپیچ‌وخم مزدا دست برتر را دارد. چسبندگی خودرو بالا بوده و فرمان تیز و هندلینگ متوازنی دارد که آن را سرگرم‌کننده‌تر از مگان می‌سازد. مزدا 3 همچنین توزیع وزن زیبایی داشته و از گیربکسی نرم سود می‌برد. اگرچه تغییرات صورت گرفته باعث نرم‌تر شدن سواری مزدا شده‌اند اما در بحث راحتی این خودرو هنوز هم به پای رنو مگان نمی‌رسد.

نظرات آزمایش‌کننده‌ها

سیستم اطلاعات سرگرمی: صفحه‌نمایش موجود در بالای داشبورد را می‌توان با استفاده از سوئیچ چرخان در کنسول مرکزی نیز کنترل کرد.

غربیلک فرمان چندعملکردی: غربیلک فرمان خودرو برگرفته از MX-5 بوده احساس اسپورتی ایجاد می‌کند.

نمایشگر سربالا: نمایشگر سربالای رنگی جدید این خودرو نیز بجای منعکس شدن روی شیشه جلو، روی صفحه‌ای تغییرپذیر به نمایش درمی‌آید.

• رنو مگان

نقاط قوت: آسایش فوق‌العاده، سواری راحت، کاربردی بودن زیاد، کابین شیک، تجهیزات زیاد

نقاط ضعف: فقدان هندلینگی چشمگیر، عدم وجود AEB بصورت استاندارد، عدم وجود اپل کارپلی یا اندروید اتو

همه‌ی مدل‌ها تناسباتی جذاب داشته و رینگ‌های آلیاژی و چراغ‌های روز روشن LED به‌صورت استاندارد در همه‌ی نسخه‌ها دیده می‌شوند. خودرویی که تصاویر آن را مشاهده می‌کنید مدل دینامیک S است که از نظر بصری با مدل Signature Nav حاضر در تست مشابه است البته این مدل رینگ‌های آلیاژی 18 اینچی دارد.

داخل کابین رنو گران‌بهاتر از مزدا احساس می‌شود. داشبورد خودرو در احاطه‌ی صفحه‌نمایش بزرگ و نشان دهنده‌های زیبای مگان است. کیفیت مواد بکار رفته خوب بوده و نوارهای نورپردازی کابین در شب جلوه‌ای خاص به خودرو می‌بخشند. همچنین تجهیزات زیادی در این خودرو وجود دارند که از آن جمله می‌توان به سیستم ناوبری ماهواره‌ای، صندلی‌های چرمی و چراغ‌های جلوی LED اشاره کرد.

سیستم تعلیق رنو نسبت به مزدا رضایت کمتری دارد. سیستم تعلیق مگان در بخش جلو مشابه مزدا بوده اما در بخش عقب از اکسل میله‌ی پیچشی استفاده شده است. پیشرانه‌ی مگان حجمی برابر با مزدا داشته اما قدرت آن 3 اسب بخار بیشتر بوده و این به معنی سریع‌تر بودن شش‌دهم ثانیه‌ای مگان در بحث شتاب است. هر دو خودرو بیش از آنکه سریع باشند سرزنده هستند. پیشرانه‌ی dCi رنو آرام بوده اما گیربکس رنو به اندازه‌ی مزدا نرم و روان نیست.

روش ریلکس رنو به شاسی خودرو نیز بسط یافته و خودرو سواری راحتی دارد به گونه‌ای که با نرمی دست‌اندازها را پشت سر می‌گذارد. این خودرو در اتوبان‌ها نیز ساکت‌تر بوده و صدای باد و جاده به‌خوبی سرکوب شده است.

نقطه‌ی مقابل این آرامش و رفاه درگیری و سرگرم‌کنندگی کمتر هندلینگ مگان نسبت به مزدا 3 است. فرمان خودرو توزیع وزن خوبی داشته و مستقیم است به علاوه چسبندگی بالایی وجود داشته اما سواری تیز و هیجان‌انگیز مزدا 3 در این بخش دست برتر را دارد.

نظرات آزمایش‌کننده‌ها

صفحه لمسی: رنو با پیروی از تسلا و ولوو صفحه‌نمایش تبلتی به سبک پرتره را ارائه داده که باعث می‌شود در هنگام استفاده از سیستم ناوبری چشمتان بیشتر روی جاده باشد.

نمایشگر سربالا: در این مگان همانند مزدا 3 عمل کرده و تصویر نمایشگر روی صفحه‌ای تغییرپذیر دیده می‌شود.

غربیلک فرمان: غربیلک فرمان چندعملکردی این خودرو دارای کنترل‌های کروز کنترل و سفر بوده و سوئیچ‌های سیستم صوتی نیز در پشت آن قرار دارند.

• قضاوت نهایی

رتبه‌ی اول: رنو مگان

به عنوان یک هاچبک خانوادگی راحت، کاربردی و مجهز، رنو مگان عملکرد قوی‌ای داشته است. پیشرانه‌ی دیزلی آرام و کم‌مصرف این خودرو به خوبی با ذات مگان همخوانی داشته و تریم Signature نیز تجهیزات استاندارد زیادی دارد. هرچند این خودرو به اندازه‌ی مزدا هیجان‌انگیز نیست اما هنوز هم بازیگری توانا و ثابت‌قدم است.

رتبه‌ی دوم: مزدا 3

تغییرات صورت گرفته در مزدا 3 کم اما ارزشمند هستند. راننده‌های مشتاق شاهد هندلینگی جذاب خواهند بود و آرامش این خودرو تقریباً با مگان برابر است. هرچند سواری سفت، کابین کوچک‌تر و سیستم اطلاعات سرگرمی با رضایت کمتر باعث می‌شوند کفه‌ی ترازو به سمت رنو مگان سنگینی کند.

منبع: autoexpress