بررسی حضور خودروهای فرانسوی بازار ایران در مسابقات اتومبیلرانی

به گزارش پدال نیوز، در این میان برخی خودروهای خاص همانند پژو 205 و 206 به اسطوره‌هایی بدل شدند که مقام‌هایی را یکی بعد از دیگری از آن خود کردند. در نقطه مقابل اما خودروهایی هستند که با وجود شایستگی، حضوری چندان پررنگ نداشته‌اند و حتی در صورت کسب موفقیت‌های قابل توجه نیز نتوانستند در حد و اندازه‌های خودروهای نامبرده مشهور شوند. در این مطلب به سراغ خودروهایی می‌رویم که به لطف حضوری پررنگ در بازار ایران، برای ما آشنا هستند و در مسابقات نیز حضور داشته‌اند، اما همانند 205 و 206 افسانه‌ای ظاهر نشدند.
 
رنو 5
شاید برای بیشتر ما رنو 5 رالی یادآور نمونه توربو باشد که یک هیولای موتور وسط قدرتمند است که برای اولین بار ایده قرارگرفتن پیشرانه یک‌ هاچ‌بک مسابقه‌ای در وسط خودرو را مطرح کرد. اما اولین حضور موفق رنو5 در مسابقات رالی به زمانی باز‌می‌گردد که این خودرو هنوز فرم کلاسیک موتور جلو و دیفرانسیل جلو خود را حفظ کرده بود. رنو 5 آلپین در سال 1977 وارد مسابقات رالی رده 2 شد و توانست از همان ابتدا به یکی از مشهورترین ‌هاچ‌بک‌ها در این عرصه بدل شود. بین سال‌های 1977 تا 1979، این خودرو توانست در مسابقات متعددی مقام‌های قابل توجهی کسب کند که در این میان شاید کسب مقام دوم در رالی مونت کارلو سال 1978 مهم‌ترین نمونه باشد. با آنکه بعدها نمونه توربو موتور وسط توانست عملکرد و قدرت بیشتری را عرضه کند، اما با وجود شهرت بیشتر بسیاری آن را یک رنو 5 واقعی نمی‌دانند. عملکرد خوب آلپین در مسابقات رالی اما سبب شد تا در کشورمان نیز بسیاری از رانندگان و علاقه‌مندان به سراغ رنو 5 بروند و با استفاده از متعلقات فنی نمونه آلپین، در مسابقات به رقابت با امثال گلف بپردازند.
 
پژو 405
نام‌آشناترین خودرو فرانسوی بازار ایران، در مورد مسابقات اتومبیلرانی بسیار بدشانس بود، چرا‌که دقیقا در زمانی عرضه شد که قوانین و قواعد مسابقات در حال تغییر بود و به همین جهت نتوانست به آنچه استحقاقش را داشت برسد. نمونه رالی 405 با نام 405 Turbo GR یک خودرو موتور وسط دو‌در با اشتراکاتی با 405 خیابانی بود که برای جایگزینی پژو 205 در نظر گرفته شده بود. با این حال بسته‌شدن رده B مسابقات سبب شد تا پژو تصمیم بگیرد تا آن را به مسابقات استقامت رالی بفرستد. در سال 1989 این خودرو توانست به قهرماتی در رالی پاریس- داکار نایل شود و در سال 1990 نیز این پیروزی ارزشمند دوباره تکرار شد. علاوه بر این، پژو برای نمایش توانایی‌های 405 رالی، آن را به مسابقات تپه‌نوردی Hillclimb نیز فرستاد که توانست در سال 1988 رکوردی را برجای بگذارد که تا همین چندی پیش نیز پابرجا بود و پژو با نمونه رالی 208 آن را شکست. علاوه بر این نمونه‌ای از 405 برای حضور در مسابقات تورینگ فرانسه و انگلستان آماده شد. این 405 که شباهت ظاهری و فنی قابل توجهی به نمونه خیابانی داشت، در انگلستان چندان خوش ندرخشید، اما در وطنش در سال‌های 1994 و 1995 به مقام اول دست یافت.
 
رنو 21
رنو 21 در ایران هرگز نتوانست عملکردی راضی‌کننده داشته باشد و به لطف تبلیغات نه‌چندان کافی و قیمت‌گذاری نامناسب، فروشی خوب را تجربه نکرد. رنو تا اواخر دهه 80 میلادی به طور جدی با محصولات متوسط و بزرگ خود در مسابقات اتومبیلرانی شرکت نمی‌کرد و بیشتر تمرکز خود را به خودروهای کوچک و اقتصادی معطوف کرده بود. با این حال از این دوره به تدریج سعی کرد تا نیم‌نگاهی به مسابقات تورینگ نیز داشته باشد و برای این کار، به سراغ رنو 21 رفت. این سدان متوسط و مدرن، برای حضور در مسابقات تورینگ اروپا مشهور به Super Touring Championship انتخاب شد و رانندگی آن نیز به راننده افسانه‌ای رنو یعنی Jean Rangotti سپرده شد. نمونه مسابقه‌ای از پیشرانه توربو و سیستم انتقال نیرو به هر چهار چرخ بهره می‌برد در نهایت توانست در سال 1988 به مقام قهرمانی دست یابد. با این حال نوار موفقیت‌های رنو 21 در مسابقات به سرعت قطع شد و رنو نیز تصمیم گرفت تا در دهه 90 میلادی روی جانشین 21 یعنی لاگونا و سپس نسل اول مگان تمرکز کند. با این حال بسیاری در ایران از موفقیت شگرف رنو 21 در پیست‌های اروپا چندان اطلاعی ندارند.
 
سیتروئن زانتیا
زانتیا در ایران نقش یک خودرو نیمه‌لوکس را در ابتدای دهه 80 ایفا کرد و به لطف آوازه همین دوره، امروزه نیز طرفداران خاص خودش را دارد. اما کمتر کسی از حضور زانتیا در مسابقات اطلاعی دارد.
سیتروئن که در دهه‌های 60 و 70 میلادی در مسابقات رالی موفق بود، در دهه 80 نتوانست با BX به موفقیت چندانی (جز در مسابقات رالی کراس) دست یابد و در دهه 90 نیز تا حدی روی جانشین آن یعنی زانتیا سرمایه‌گذاری کرد. نمونه رالی زانتیا که برای مسابقات رالی کراس آماده شده بود، از پیشرانه توربو و سیستم انتقال قدرت به هر چهار چرخ بهره می‌جست. به لطف سیستم تعلیق عالی و عملکرد فنی خوب این خودرو، زانتیا توانست در همان سال اول یعنی 1993 به مقام اول اروپا دست یابد. این موفقیت با آنکه در سال‌های آتی تکرار نشد، اما تا حدی با کسب مقام‌ اول فرانسه در سال‌های 1994 و 1995 جبران شد. زانتیا رالی تا سال 2000 در مسابقات متعددی شرکت کرد و همواره از بخت‌های قهرمانی بود. با این حال با موفقیت‌های آتی سیتروئن با محصولات کوچک‌ترش در مسابقات رالی جهانی، به تدریج سیتروئن تصمیم گرفت تا روی همان بخش سرمایه‌گذاری کند.
 
پژو 407
با آنکه 407 در ایران به اندازه پدرانش یعنی 405 و 504 موفق و تاثیرگذار ظاهر نشد، اما توانست طرفداران خاص خودش را پیدا کند و بسیاری از علاقه‌مندان پژو با آن ارتباط برقرار کردند.   پژو اولین بار امکان حضور 407 در پیست مسابقه را با خودرو مفهومی
407 Silhouette مطرح کرد و اندکی بعد نیز نمونه مسابقه‌ای آن برای شرکت در مسابقات تورینگ جهانی، انگلستان، اروپا و فرانسه معرفی شد. پژو با 406 و 407 در مسابقات تورینگ مقام‌هایی کسب کرده بود و 407 نیز می‌توانست ادامه‌دهنده راه آنها باشد. با این حال این خودرو از همان ابتدا در سایه رقبای آلمانی همانند مرسدس بنز کلاس C، ب‌ام‌و سری 3 و آئودی A4 قرار گرفت و نتوانست در مسابقات اروپایی، جهانی و تورینگ بریتانیا مقام قابل توجهی کسب کند.
با این وجود پژو ناامید نشد و تصمیم گرفت تا با تمرکز روی مسابقات فرانسه، جبران مافات کند. در نهایت 407 توانست چند مقام درخور را در سال 2005 و مسابقات FFSA فرانسه کسب کند و چندی بعد نیز پژو به طور رسمی 407 را از این مسابقات کنار گذاشت و تمرکز خود را روی مسابقات رالی و‌ هاچ‌بک‌های تند و تیز خود قرار داد.