جدال نزدیک میان کراس اوور نماها +تصاویر

شروع رقابت

هنگامی‌که این چهار خودرو را گرد هم جمع کردیم، معلوم شد که به دو بخش «رنو و لادا» و «دانگ‌فنگ و لیفان» تقسیم می‌شوند. این امر حتی از ظاهر خودروها هم مشخص است چراکه رنو و لادا شباهت بیشتری به کراس‌اوورها دارند درحالی‌که لیفان و دانگ‌فنگ بیشتر شبیه به هاچ‌بک‌ها هستند. همچنین نه‌تنها در ظاهر که در باطن هم لادا و رنو برتر از دو خودروی چینی این رقابت هستند چراکه ساندرو و ایکس‌ری هر دو بر روی پلت‌فرم مشترکی با رنو داستر ساخته شده‌اند که یک کراس‌اوور توانمند است.
 

اما منشأ دانگ‌فنگ H30 کراس چیست و این کراس‌اوور چینی از کجا آمده؟ در پاسخ باید گفت فرانسه چراکه دانگ‌فنگ شریک چینی پژو-سیتروئن است و H30 در اصل بر اساس پلت‌فرم سیتروئن ZX و با سرمایه‌گذاری مشترک دانگ‌فنگ ساخته شده است؛ اما آنچه تعجب‌برانگیز است این است که لیفان X50 هم ریشه‌ای فرانسوی دارد و آن‌هم بر اساس سیتروئن ZX ساخته شده است!

بیرون

در بخش طراحی بیرونی، لیفان X50 مناسب و معقول به نظر می‌رسد. البته همچنان شاهد ویژگی‌های آشنای طراحی چینی هستیم زیرا جلوی لیفان به اوپل آسترا و عقبش به آلفارومئو جولیتا شباهت دارد؛ اما درهرصورت طراحی X50 بسیار خوب به نظر می‌رسد. ولی همان‌طور که اشاره شد، لیفان X50 بیشتر شبیه به یک هاچ‌بک معمولی است و به‌سختی سخت می‌توان آن‌را به‌عنوان یک کراس‌اوور قبول کرد.

اما دانگ‌فنگ H30 کراس با تریم آلومینیومی در سپرها و ریل‌های روی سقف کمی بیشتر به کراس‌اوورها شباهت دارد؛ ولی اوورهنگ جلوی آن بیش‌ازحد کشیده است و خودرو در اصل یک هاچ‌بک است که لباس پلاستیکی بر تن کرده است. بااین‌حال دانگ‌فنگ طراحی منحصر به خود را دارد و برخلاف رقیب هم‌وطنش به کپی کاری متهم نمی‌شود.

لادا ایکس‌ری از نزدیک بسیار بهتر از عکس‌ها به نظر می‌رسد. کراس‌اوور جدید لادا طبق زبان طراحی جدید این شرکت طراحی شده و ظاهر قابل‌توجهی دارد. گلگیرهای عقب و جلوی این خودرو بیشتر از رقبای دیگر تهاجمی و پرانرژی به نظر می‌رسد و ما این ویژگی را دوست داریم. در کل ایکس‌ری در طراحی نمرهٔ قبولی را گرفته و حتی بالاتر از دو رقیب چینی این آزمون قرار می‌گیرد.

و درنهایت رنو ساندرو استپ‌وی نیز طراحی شیک و جذابی دارد. خودرویی که هرچند بر اساس یک هاچ‌بک معمولی ساخته شده اما با اضافه کردن قطعاتی سعی شده ظاهری شبیه به یک کراس‌اوور پیدا کند. در کل ساندرو استپ‌وی از طراحی شیک و مدرنی برخوردار است.

داخل

با نگاه به داخل ساندرو و ایکس‌ری آشکار است که این دو خودرو بر روی یک پلت‌فرم ساخته شده‌اند و طراحی و ارگونومی آن‌ها بسیار شبیه به یکدیگر است تا جایی که ستون فرمان، نمایشگر لمسی و طراحی کلی داشبورد دو خودرو به هم شباهت دارد.

بااین‌حال داخل ایکس‌ری بهتر از استپ‌وی به نظر می‌رسد هرچند که کیفیت پلاستیک هر دو خودرو باهم برابری می‌کند اما لادا مجهز به گرم‌کن شیشهٔ جلو است که در هیچ‌یک از سه رقیب دیگر وجود ندارد. صندلی‌های جلوی لادا در نگاه اول کاملاً راحت به نظر می‌رسند که در سفرهای کوتاه خسته‌کننده نیستند؛ اما پس از پیمودن 400-500 کیلومتر کمی ناراحت شده و ایرادات آن‌ها مشخص می‌شود. نمایشگر 7 اینچی ایکس‌ری تقریباً بدون تغییر از رنو اقتباس شده و حتی ناوبری آن‌ها هم یکسان است؛ اما تفاوت‌هایی هم با رنو وجود دارد که خوشبختانه همهٔ آن‌ها مثبت هستند.

صندلی‌های جلوی استپ‌وی همان صندلی‌ها لادا هستند که درنتیجه در رانندگی‌های طولانی موجب خستگی می‌شوند. همچنین کیفیت متریال داخلی لادا و رنو هم یکسان است و صادقانه باید گفت که هیچ‌یک از دو خودروی چینی این آزمون در بخش کیفیت داخلی توان رقابت با ساندرو و ایکس‌ری را ندارند.
 

مشکل کیفیت پایین خصوصاً در لیفان X50 شدیدتر است تا جایی که سطوح داخلی احساس ناخوشایندی دارند و همچنین تماماً از پلاستیک ساخته شده است و حتی در پس H30 کراس قرار می‌گیرد. بااین‌حال با توجه به قیمت کمتر 100 هزار روبلی لیفان نسبت به رنو و لادا می‌توان از این مشکلات تا حدودی چشم‌پوشی کرد؛ بنابراین به‌طورکلی در بخش داخلی، لیفان X50 ضعیف‌تر از سه رقیب دیگر است و کیفیت مواد و طراحی آن‌ها از دانگ‌فنگ هم بدتر است؛ بنابراین داشبورد لیفان نفرت‌انگیز و آزاردهنده تلقی شد و ناراحت‌ترین وضعیت راننده را دارد. گرافیک نمایشگر 7 اینچی آن‌هم بسیار ابتدایی است.

اما در سوی دیگر H30 کراس بهترین صندلی‌ها را در بین اعضای گروه دارد که گرم‌کن آن‌ها حتی در آب‌وهوای سرد هم ظرف چند ثانیه بدن را گرم می‌کند. فضا و ارگونومی این خودرو هم بهتر از هم‌وطنش است و حتی شاید در بخش ارگونومی بهترین عضو گروه باشد. بااین‌حال فضای سر هر دو خودروی چینی و خصوصاً لیفان کمتر از رنو و لادا است. همچنین فضای داخلی H30 کراس هم به‌وضوح فاقد کیفیت مناسب بوده و از پلاستیک خشک و بی‌کیفیت در آن استفاده شده است.

بیشتر فضای ردیف عقب صندلی‌ها در دانگ‌فنگ وجود دارد که البته تعجب‌آور هم نیست چراکه این خودرو بیشترین فاصلهٔ محوری را در بین اعضای گروه دارد. در مقام دوم لیفان قرار می‌گیرد که کمی فضای کوچک‌تری دارد درحالی‌که لادا و رنو هم در این زمینه بسیار نزدیک به هم عمل کرده‌اند.

رانندگی

پیش از رانندگی با لیفان انتظار پویایی و کنترل چندانی را از آن نداشتیم که متأسفانه این امر اثبات شد. البته X50 نسبت به سدان 520 که کاملاً غیرقابل‌کنترل بود بهتر شده است اما هنوز هم بسیار با همتایان اروپایی و ژاپنی خود فاصله دارد. بااین‌حال تعلیق خودرو عملکرد مناسبی داشته و به‌خوبی ایرادات حتی کوچک جاده را جذب می‌کند اما عملکرد گیربکس CVT آن چندان رضایت‌بخش نیست و همواره دور موتور را به محدودهٔ غیرمجاز می‌رساند درحالی‌که فرمان هم به‌هیچ‌وجه اطلاعات مناسبی را انتقال نمی‌دهد. بدتر از این‌ها، همواره بوی بنزین در داخل کابین به مشام می‌رسد. بنابراین شاید نمایندهٔ دوم چین در این رقابت یعنی دانگ‌فنگ H30 کراس رفتار آبرومندانه‌تری داشته باشد.

H30 کراس دوباره ما را شگفت‌زده کرد البته این ماشین یک چینی بی‌نقص نیست اما تعلیق آن بسیار بهتر بوده و پیشرانهٔ 105 اسب بخاری آن در کنار گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک آیسین کار خود را نسبتاً به‌خوبی انجام می‌دهد. پویایی دانگ‌فنگ مناسب بوده و در مقایسه با لیفان عملکرد بهتری دارد. دانگ‌فنگ کنترلی بسیار واضح‌تر و بهتر داشته و بسیاری از ویژگی‌های منفی سیتروئن ZX را از بین برده است. تعلیق این ماشین هم مناسب است اما در چاله‌های بزرگ عملکرد خشک‌تری نسبت به لادا و رنو دارد.

دو برادر ناتنی ایکس‌ری و استپ‌وی در مقایسه با نمایندگان چین سنگین‌تر احساس می‌شود و هرچند سروصدای داخلی آن‌ها زیاد است اما به‌ویژه در دورهای بالا هنوز هم ساکت‌تر از چینی‌ها هستند. به‌طورکلی ایکس‌ری عایق صوتی بهتری از ساندرو دارد.



سیستم تعلیق و فرمان لادا اما هیچ تغییرات ساختاری نسبت به رنو ندارد و هر دو در این زمینه یکسان هستند اما ما ایکس‌ری را بیشتر دوست داریم! چراکه عملکرد تعلیق لادا بهتر بوده، در جاده آرام‌تر است و ارتعاشات کمتری دارد؛ بنابراین لادا برای سرنشینان به‌طور قابل‌توجهی راحت‌تر از رنو است. گیربکس هر دو خودروی ایکس‌ری و استپ‌وی هم مشابه هم بوده و از نوع پنج سرعتهٔ دستی JH3 رنو است که به‌وضوح از گیربکس‌های قدیمی لادا بهتر است درحالی‌که لیفان و دانگ‌فنگ به ترتیب از گیربکس‌های اتوماتیک CVT و چهار سرعته استفاده می‌کنند. بنابراین شتاب رنو و لادا هم مشابه یکدیگر است. البته در حال حاضر امکان خرید ساندرو با گیربکس چهار سرعتهٔ اتوماتیک فراهم است و به‌زودی برای لادا هم ارائه می‌شود.

قیمت

لادا ایکس‌ری در نسخهٔ پایه مجهز به پیشرانهٔ 106 اسب بخاری با قیمت 589,900 روبل (9,240 دلار) پس از لیفان 539,900 روبلی (8,460 دلار) دومین خودروی ارزان‌قیمت گروه محسوب می‌شود؛ اما در نمونهٔ مورد آزمایش ما که از موتور 110 اسب بخاری استفاده می‌کند با قیمت 720,500 روبل (11,280 دلار) گران‌ترین خودروی گروه می‌شود اما تنها 540 روبل با رنو ساندرو استپ‌وی مورد آزمایش با قیمت 719,990 روبل (11,270 دلار) اختلاف قیمت دارد. در سوی دیگر دانگ‌فنگ H30 کراس در تیپ پایه با قیمت 599,000 روبل حتی از تیپ پایهٔ ایکس‌ری هم گران‌تر است اما تیپ مورد آزمایش ما با گیربکس اتوماتیک 669,000 روبل (10,480 دلار) قیمت دارد که قیمت معقولی است. لیفان X50 مورد آزمایش ما هم با قیمت 629,900 روبل (9,870 دلار) ارزان‌ترین عضو گروه است.

نتیجه

اگر قیمت را در نظر نگیریم، بدیهی است که پیروز رقابت ما لادا ایکس‌ری است. خودرویی با موتور قدرتمند، تعلیق برتر از ساندرو، سواری راحت‌تر که به‌طورکلی از همهٔ جهات در این آزمون برتر بود؛ اما اصلی‌ترین رقیب لادا در این جدال، رنو ساندرو استپ‌وی است که البته در مقام دوم قرار گرفت. بااین‌حال برای کسانی که صندلی‌های عقب مناسب و راحت و همین‌طور صندوق بار بزرگ اهمیت دارد، دانگ‌فنگ H30 کراس می‌تواند انتخاب مناسبی باشد که در رقابت ما هم مقام سوم را کسب کرد؛ اما متأسفانه لیفان X50 هنوز هم نشانگر یک ماشین چینی سنتی است و به‌وضوح بدتر از سه خودروی دیگر است. شاید مهم‌ترین امتیاز این خودرو قیمت پایین آن باشد که البته در صورت انتخاب گیربکس CVT این رقم افزایش پیدا می‌کند.
 

مشخصات فنی