قانون آلودگی هوا بازدارنده نیست

به گزارش پدال نیوز به نقل از مهر ، محمد رستگاری  گفت: برآورد ما این است که منابع ساکن آلودگی هوا حدود 20 درصد در آلودگی هوای تهران نقش دارند البته این مطالعات قدیمی است و باید مجددا به روز رسانی شود زیرا کیفیت خودروهای ما، تعداد خودروها، فناوری، میزان مصرف گاز و خیلی از موارد تغییر کرده است.
 
رستگاری افزود: واحدهای صنعتی را از نظر آلودگی هوا و منابع آب پایش می‌کنیم که این کار در بازه‌های زمانی سه ماهه انجام می‌شود. نمونه‌برداری از خروجی دودکش صنایع توسط آزمایشگاه‌های معتمد و پارامترهای مختلفی در خروجی پساب واحدها را تجزیه تحلیل می‌کنیم و اگر از میزان مجاز بالاتر باشد به واحد اعلام می‌کنیم که مشکلشان را برطرف کنند. اگر این اتفاق نیافتد وارد بحث قضایی می‌شویم.
 
وی در خصوص نحوه مجازات واحدهای متخلف توضیح داد: نحوه برخورد بسته به نوع آلایندگی متفاوت است. در مساله آلایندگی آب می‌توانیم راسا یک واحد صنعتی را پلمب کنیم و جلوی ادامه فعالیتش را بگیریم. در برخی موارد دیگر هم به دلیل بحث‌های اجتماعی که وجود دارد می‌توانیم از سایر قوانین استفاده کنیم مثل ماده 688 قانون مجازات اسلامی که می‌گوید هرکس تهدید علیه بهداشت عمومی انجام دهد مجرم است و بر این اساس می‌توانیم علیه مالک آن فعالیت صنعتی شکایت کنیم و واحد را به مرجع قضایی معرفی می‌کنیم.
 
معاون پایش و نظارت اداره کل محیط زیست استان تهران در خصوص نحوه برخورد نهایی با این صنایع گفت: برخی واحدها پلمب می‌شوند و برخی را اعلام جرم می‌کنیم. احکام صادره هم متفاوت است و حتی حکم زندان هم برای برخی واحدها صادر شده که این موضوع به تشخیص مرجع محترم قضایی بستگی دارد.
 
قوانین ما در خصوص آلودگی هوا بازدارندگی لازم را ندارد
 
رستگاری در پاسخ به این پرسش که آیا قوانین مربوط به صنایع آلاینده بازدارندگی کافی را دارد یا نه تصریح کرد: قوانین ما در خصوص آلودگی هوا متاسفانه بازدارندگی لازم را ندارد. جریمه‌هایی که وجود دارد بسیار کم است و برای همین قانون نحوه جلوگیری از آلودگی هوا به صورت یک لایحه جدید برای اصلاح وضعیت موجود به مجلس شورای اسلامی ارائه شده و در مجلس به اسم قانون هوای پاک در دست بررسی است. ان شاء الله به زودی قانون جدید تصویب می‌شود و در آن جریمه‌های خیلی سنگینی را برای آلاینده‌ها در نظر گرفته‌ایم.
 
وی در خصوص دلیل تعطیلی معادن شن و ماسه در شرایط اضطرار و سهم آن‌ها در آلودگی هوای تهران نیز توضیح داد: در جلسات کمیته اضطرار برخلاف لطیفه‌هایی که درست می‌کنند خیلی از موارد بررسی می‌شود. بخشی از منابع آلاینده ساکن هم به معادن شن و ماسه بر می‌گردد منتها معادن شن و ماسه شاید اثرشان چشمگیر نباشد ولی دلیل اصلی تعطیلی این معادن در شرایط اضطرار آلودگی هوا نقشی است که این معادن در فعالیت‌های عمرانی دارند. تنها یکی از دلایل اصلی که معادن شن و ماسه تعطیل می‌شوند آن است که این معادن مستقیما هوای منطقه‌ فعالیتشان را آلوده می‌کنند. بخشی از آلودگی هوای ما به دلیل فعالیت کارگاه‌های عمرانی است و ما توان برخورد با چندهزار کارگاه عمرانی را نداریم ولی وقتی معدن شن و ماسه یا بتن و آسفالت را تعطیل می‌کنیم دیگر کارگاه‌های ساختمانی امکان فعالیت ندارند.
 
معاون پایش و نظارت اداره کل محیط زیست استان تهران تصریح کرد: افزون بر این بار بزرگی از آلودگی به خودروهای دیزل بر می‌گردد که بسیار آلاینده هستند و وقتی این معادن را می‌بندیم ورود بار خودروهای دیزلی به پایتخت هم کمتر می‌شود و این موضوع همراه با تعطیل بودن کارگاه‌های ساختمانی منجر به پیشگیری از تشدید آلودگی هوا می‌شود.
 
رستگاری در پاسخ به این که چرا از معادن شن و ماسه خارج از استان برای رفع نیاز استفاده نمی‌شود گفت: ما در حد توان اکولوژیکی نیاز به مواد معدنی در سطح استان داریم و اگر قرار باشد برویم از استان دیگر مواد معدنی بیاوریم هم اتلاف انرژی را به دنبال دارد و هم تخریب دیگر استان ها را. درست آن است که بیشتر به سمت تغییر الگوهای مصرفی برویم و از مواد جایگزین استفاه کنیم و ازآن مهم تر عمر ساختمان هایمان را بیشتر کنیم.
 
وی در پایان تصریح کرد: به هیچ عنوان نباید اجازه بدهیم ساختمانی که 20 سال عمر دارد را تخریب کنیم تا ساختمان 3 طبقه به 5 طبقه بدل شود. تخریب ساختمان آسیب‌های بسیار زیادی به محیط زیست وارد می‌کند و این‌ از نکات ساده‌ای است که متاسفانه مغفول مانده و باید حتما برای آن چاره‌اندیشی شود.