پدال نیوز: افزایش ذرات معلق طی سالهای اخیر، عامل اصلی آلودگی هوای تهران بوده است. سرچشمه ذرات آلاینده در فضای شهر تهران عمدتا ناشی از احتراق در موتور خودروها، سایش لنت ترمز و صفحه کلاچ و لاستیک و عملکرد واحدهای صنعتی است.
به گزارش پدال نیوز، در حال حاضر آلاینده ذرات معلق به آلاینده بحرانی شهر تهران تبدیل شده و آثار زیانبار آن بر سلامتی به مراتب از سایر آلایندههای گازی بیشتر است و بررسی کلیه ابعاد مرتبط با شناسایی این آلاینده و روشهای کنترل و کاهش آن امری لازم و ضروری به نظر میرسد.
حسین حسنخانی کارشناس واحد راهبری و نگهداری شركت كنترل كیفیت هوای تهران در این باره گفت: طرح اندازه گیری توزیع ذرات آلاینده شهر تهران به تازگی در این زمینه توسط شركت به اجرا درآمده است. نتایج این طرح نشان داد ایستگاههای واقع در مناطق 3، 9 و 18 بیشترین میزان غلظت ذرات معلق كمتر از 10میكرون را به خود اختصاص دادند. ایستگاههای واقع در این مناطق دارای معابر پرترافیکی هستند. در این ایستگاهها همچنین میزان غلظت ذرات با قطر بین 3.5 تا 5.5 میکرون بیشتر دیده شده که این امر موید آلودگی ناشی از ترافیک در این مناطق است.
با بررسی میزان قطر ذرات و ارزیابی میزان نفوذ آن در ریهها مشخص شد این ذرات بدلیل اندازه كم خود به سختی میتوانند به عمق ریه نفوذ کنند اما به محض رسیدن به آن ناحیه با راندمان بسیار بالایی نشست یافته و به راحتی از دیواره غشای ریه عبور خواهند کرد. لذا وجود مقادیر زیادی از غبار در این محدوده در هوای شهر تهران، هشداری بر افزایش بیماریهای قلبی و تنفسی در تهران خواهد بود.
در این طرح 15ایستگاه شرکت کنترل کیفیت هوا با پراکندگی و کاربری مختلف در سطح شهر در نظر گرفته شد. طول پروژه 6ماه بوده و در هرنقطه 24ساعت نمونهبرداری انجام شد. در این طرح از دستگاه نمونه بردار آبشاری استفاده شده که وظیفه تعیین و جداسازی ذرات معلق را در سایزهای مختلف كمتر از 10میکرون دارد. این دستگاه به روش آبشاری ذرات را در هر طبقه بصورت پله پله جداسازی میکند. با توجه به اطلاعات بدست آمده از نتایج این پروژه تغییرات توزیع ذرات در طول یکسال، میزان نفوذ ذرات بداخل ریه، تعیین نقاط دارای ریسک بالای آلودگی و نقش نقاط پرتردد ترافیکی در مقدار آلایندگی و توزیع ذرات معلق مورد بررسی واقع شد.
از نظر استاندارد بهداشتی، اثبات شده كه ذرات معلق با قطر کمتر از 10میکرون و ذرات معلق با قطر کمتر از 2.5میکرون به دلیل نفوذ در سیستم تحتانی تنفسی و اختلاط با خون میتواند مشکلات عدیدهای را برای سلامتی به همراه داشته باشد. بیماری هایی مانند عفونت بخش های فوقانی دستگاه تنفسی، پنومونیا، التهاب ریوی، تاثیرات سرطانی، برونشیت، تنگی نفس، اختلالات قلبی، تاثیرات سو بر قفسه صدری و تاثیر بر مکانیسم های دفاعی و تصفیه ای از عمده ترین عوارض ذرات معلق بر انسان است.