به
نظر شما رودستر GT را کجا بهتر از جاده های اطراف لاس وگاس می توان تست
کرد؟ شهری که پر از افراد پولدار است و محل تردد بسیاری از اشخاص سرشناس
نیز به شمار می رود؛ در عین حال مناظر و جاده های بسیار زیبایی در حوالی آن
در کنار دره های عمیق می توان مشاهده کرد که با بزرگراه های عریض فرصت یک
سواری دلچسب را به هر راننده ای می دهد.
در
این تست هم رودستر GT و هم رودستر قدرتمندتر یعنی GT C در اختیار بودند. هر
دو ماشین از ساحل غربی تا نزدیک فینیکس درآریزونا برای اثبات برخی از
قابلیت ها ، طی مسافت کردند. نکته ای که در طول مسیر تست وجود داشت این بود
که اثری از پلیس، توریستها، گوشی های هوشمند و عکاسان سمج در جاده ها
نبود.
رودستر
GT از یک موتور با قدرت 469 اسب بخاری استفاده می کند در حالی که رودستر
GT C از موتوری با قدرت 550 اسب بخار بهره می برد. البته مدل واسط دیگری
نیز با نام Gt S وجود دارد که 503 اسب بخار قدرت دارد که در تست ما شرکت
نکرده است. مدل های رده بالای GT R نیز وجود داشتند که نتوانستیم توبیاس
مورس را متقاعد کنیم تا در تست ما شرکت کنند.
هر
دو رودستر از محفظه های مشبک Rennsport استفاده کرده اند که ایده استفاده
از این محفظه ها را از ماشین پانامریکانا مدلل 300 SL که در سال 1952
تولید می شد الهام گرفته اند و این ابتکار برای اولین بار در ماشین های
امروزی در کوپه های GT R رویت شدند.
در
مورد این دو مدل باید گفت که با دیدن آنها واقعا به تفاوت اساسی آنها با
دیگر مدلهای مرسدس پی خواهید برد. از لحاظ دیداری، واضح ترین تفاوت بین
مدل GT و مدل های GT C را می توان از نمای پشتی این دو ماشین مشاهده کرد.
در مدل C شاهد دریچه های خروج هوا به صورت عمودی هستیم که در چپ و راست
قسمت عقب خودرو تعبیه شده اند و یک شکاف افقی نیز در بین چراغ های عقب این
مدل قرار داده شده است. همین موارد این مدل را جذاب تر کرده به طوری که به
واسطه آن محبوبیت آن بسیار به مدل های GT R نزدیک شده است.
از
لحاظ عملکرد نیز نه تنها GT C بسیار قدرتمند تر از Gt است، بلکه این مدل
2.2 اینچ نیز عریض تر است که می توان حالت های مختلفی از شاسی را در آن
پیاده سازی کرد. تعیدل کننده جریان هوا در این مدل استاندارد است و سایز
تایرهای جلو می تواند از 255/35R19 تا 265/35R19 باشد و در تایرهای عقب
نیز می توان از سایز 295/35R-19 تا 305/30R-20 استفاده کرد. ترمزهای جلویی
GT C بزرگتر هستند؛ و در این مدل از یک سیستم هدایت هر 4 چرخ استفاده می
شود و سیستم انتقال آن از یک حالت اضافی و پیشرفته با نام ‘مسابقه ای ’
استفاده می کند.
درون رودستر GT بسیار شبیه
کوپه است اما یک تفاوت میان آنها وجود دارد: دکمه های مربوط به سقف ماشین
که مانند یک جت جنگی هستند، به کنسول مرکزی منتقل شده و در عین حال کابین
ماشین بدون تغییر باقی مانده است.سقف ماشین در حین حرکت خودرو می تواند
بالا و پایین رود و با توجه به سرعت مد نظر راننده می تواند در وضعیتی قرار
گیرد که حداکثر سرعت را به خودرو دهد که طبق گفته مدیران مرسدس سرعت 200
مایل بر ساعت حداکثر سرعت این ماشین به محسوب می شود.
فقط
یک کارشناس می تواند تفاوت بین GT و GT C را متوجه شود و توبیاس مورس قطعا
بهترین این کارشناسان است چرا که از سال 1994 با مجموعه مرسدس در حال
همکاری است و مدل GT که به عبارتی نسل معنوی SLS های بالدار محسوب می شود،
به نوعی فرزند وی محسوب می شود.
در مورد این
ماشین باید گفت که حتی با نشستن در صندلی سرنشین کنار راننده نیز حس خاص و
فوق العاده ای به فرد دست خواهد داد(به یاد داشته باشید که به ما اجازه
رانندگی با این ماشین ها داده نشد و تنها توانستیم به عنوان سرنشین با آنها
گشتی در جاده ها بزنیم) .
صدای
موتور این ماشین یکی از نکات قابل توجه آن است؛ این صدا از موتوری 4 لیتری
با توربو دوقلوی 8 سیلندر به گوش می رسد. البته باید گفت که هنگام دنده
عوض کردن و پا را از روی گاز برداشتن صدای ترق ترق خاصی از این ماشین به
گوش می رسد که چندان آزار دهنده نیست.
وقتی
سقف ماشین به پایین می آید، سیستم صوتی تعبیه شده در آن یک حس بی نظیر به
سرنشینان می دهد که یکی از برتری های این ماشین نسبت به کوپه به شمار می
رود.
حداکثر گشتاور این ماشین را می توان در
جاده های صاف و مسطح دریافت کرد که از 2000 rpm شروع می شود و با دور گرفتن
موتور تا 6000 rpm هم بالا می رود؛ که در آن صورت و در سرعت بالا شما را
در صندلی خود میخکوب می کند.
چیزی
که ما از صندلی کنار راننده در مورد سیستم ترمز این ماشین احساس کردیم،
این بود که سیستم ترمز آن به خوبی و به دقت کار می کند. نکته دیگر در مورد
این ماشین این است که با اضافه شدن بار به آن شاسی همچنان با قدرت وظیفه
خود را انجام می دهد و کمترین تاثیر منفی بر روی عملکرد ماشین را می گذارد.
در اواسط مسیر، توبیاس مورس تغییرات کوچکی در ماشین ایجاد کرد و تایرهای
آن را عوض کرد و با تایرهای جدید شاهد آن بودیم که سیستم هدایت این ماشین
عملکردی شبیه به کوپه پیدا کرد. شاید کمی اغراق آمیز باشد اما عملکرد این
ماشین بی نظیر است و رانندگان می توانند تنها با یک پا، رودستر GT را هدایت
کنند.
اخرین
نکته ای که نظر ما را به خود جلب کرد این بود که نمونه های اولیه رودستر
یک نقطه قوت بزرگ دارند. حتی در این مدل های پیش تولید نیز کوچکترین صدای
جیر جیری در ماشین به گوش نمی رسد و ساختار طراحی آن بسیار خوب بنا شده است
و جای شکی وجود ندارد که اگر در تولید انبوه این ماشین از فیبر کربن در
بدنه استفاده شود قادر است تنه به تنه مدل های GT R بزند. (مدل های پایه GT
از بدنه ای آلومینیومی استفاده می کنند). نمره منفی که بابت وزن به آن می
دهیم بسیار ناچیز است چرا که مدل های مشابه همین خودرو با آپشن های مشابه
حداقل 120 پوند سنگین تر از آن هستند.
بهار سال آینده می توانید از سواری با این ماشین لذت ببرید؛ البته مشتریان آمریکایی این خودرو باید تا پاییز سال 2017 منتظر بمانند.
در
پایان توبیاس مورس خاطرنشان کرد که در مدل پیش تولید این ماشین که تست را
با آن انجام دادیم هنوز سیستم هدایت ماشین به خوبی تنظیم نشده بود و قطعا
در تولید انبوه رانندگان عملکرد بهتری از این مدل خواهند دید.
بسیار
خب. سواری ما با رییس مرسدس قبل از رسیدن آن به اتاق های رونمایی رسمی به
پایان رسید. حال باید منتظر ماند و دید آیا این مدل می تواند با رقبایی از
شرکت های استون مارتین، آئودی ،جگوارو مازراتی به رقابت بپردازد یا خیر.
اما از همه اینها گذشته به نظر می رسد رقیب اصلی این مدل، پورشه 911 و 911
توربو باشد. اما با توجه به جمیع جهات و سواری که داشتیم باید بگوییم
رودستر GT به زودی خیابان های لاس وگاس را قبضه خواهد کرد.