ظاهر مدرن این اس یو وی که در سال ۲۰۰۵ به عقیده بسیاری جلوتر از زمان خود بود هنوز هم آنقدر جذابیت دارد که با توجه به قیمت و کیفیت مناسبش مشتریان خاص خود را حفظ نماید. در واقع ویتارا بیشتر از آنکه در ظاهرش اسیر رقبا شود در بخش پیشرانه و شاسی احساس پیری میکند. هرچند در سال های اخیر اصلاحاتی بر روی پیشرانه و سازه این خودرو انجام شده اما باید دید که تا چه اندازه میتواند در برابر حریفان مقاومت کند.
نسخه اسپرت گراندویتارا در سال ۲۰۱۱ و در دو قالب سه در و پنج در معرفی شد. نسخه سه در به صورت چهار چرخ متحرک بوده و از قابلیت های آفرود بیشتری برخوردار است و نسخه پنج در دلار دیفرانسیل جلو بوده و بیشتر برای مصارف خانوادگی و شهری مناسب است.
این مدل در حال حاضر با قیمتی مابین ۳۱ تا ۳۹ هزار دلار برای تیپ های پایه تا فول در بازارهای جهانی عرضه میگردد که با توجه به امکانات آن حداقل از نظر قیمت در مقایسه با رقبایش حرف هایی برای گفتن دارد.
صندلی های خودرو چرمی بوده و رینگ های آن آلیاژی خاکستری رنگ میباشد اما چراغ ها هنوز از جنس هالوژن است که میتوانست با جایگزین شدن توسط LED جذاب تر شود.
با اینکه ویتارا اسپرت از دوربین دید عقب برخوردار است اما نبود سنسورهای پارک جلو و عقب جای سوال دارد. شش ایربگ و کنترل الکترونیکی در مسیرهای آفرود از نقاط قوت این شاسی بلند میباشد. تودوزی صندلی ها نیمی از چرم و نیمی از پارچه است و ترکیب سفید و خاکستری آن با رنگ های داشبورد همخوانی خوبی دارد.
طراحی داشبورد و کنسول وسط قدیمی بودن خود را نشان داده و از فرمی کاملا ساده برخوردار است. در کنسول وسط یک نمایشگر لمسی ۶ اینچی مشاهده میشود که قابلیت اتصال بلوتوث، USB، پخش آی پاد و MP3 را پشتیبانی میکند.
صندلی ها آنچنان که برازنده نام اسپرت است حمایت کاملی از سرنشینان جلو انجام نمیدهد اما ضخامت مناسب ستون جلو موجب دید عالی به اطراف شده است. فضای عقب و جلو برای پنج سرنشین بالغ هنوز هم کاملا بزرگ و جادار است و از این نظر با رقبای مدرن خود قابل رقابت میباشد. فضای بار ویتارا اسپرت تا زیر طاقچه ۷۵۸ لیتر بوده و با برداشتن آن به ۱۳۸۶ لیتر افزایش خواهد یافت.
پیشرانه های ۲ لیتری کم توان و ۲٫۷ لیتری V6 و ۱٫۹ لیتری دیزل تشنه و پرمصرف از فهرست ویتارا حذف شده اند و اکنون تمام مدل های نسل سوم از جمله ویتارا اسپرت به موتور ۲٫۴ لیتری ۴ سیلندر تنفس طبیعی مجهز هستند که با توان ۱۶۳ اسب بخار و گشتاور ۲۲۵ نیوتن متر چندان نمیتواند به سوزوکی پیر چهره یک قهرمان را بدهد.
نمونه مورد تست از گیربکس ۵ دنده دستی برخوردار بود و با وجود نرمی تعویض دنده اما در ترافیک های شهری نبود سیستم استاپ اند استارت محسوس است. مصرف سوخت ویتارا اسپرت با این گیربکس ۸٫۷ لیتر در صد کیلومتر میباشد که در صورت تجهیز به گیربکس ۴ دنده اتوماتیک مصرف یک لیتر کامل افزایش خواهد یافت.
در نسخه اسپرت ارتفاع کف خودرو ۱۲ میلی متر افزایش یافته و سیستم تعلیق نیز محکم تر شده است. در کنار اینها تعلیق مستقل برای هریک از چرخ ها قابلیت های آفرود را تا حد قابل ملاحظه ای افزایش داده تا سوزوکی ویتارا اسپرت بر خلاف بسیاری از SUV های امروزی که از قابلیت های آفرود کاملا بی بهره اند، شما را نا امید نکند.
قفل دیفرانسیل و فرمان هیدرولیک قدرتمند به شما در پیمودن این مسیرها کمک کرده و حالت ۴L برای شیب های نسبتا تند و حالت ۴H برای مسیرهای لغزنده مناسب میباشد. اما باز هم باید دست به عصا حرکت کرده و انتظار یک لندروور دیفندر را نداشته باشید.
در پایان باید گفت درست است نسل سوم سوزوکی گراند ویتارا اکنون پیر شده و تقریبا همه رقبایش آن را پشت سر گذاشته اند اما هنوز حرف هایی برای گفتن دارد. ویتارا اسپرت برای کسانی که از یک طرف بودجه محدودی داشته و از طرف دیگر دنبال یکی شاسی بلند برای امور روزمره و البته با قابلیت های نسبی آفرود میگردند گزینه ایده آلی است و جراحی پلاستیک صورت گرفته بر روی آن فعلا ظاهر آن را قابل تحمل کرده است. در یک کلام با ویتارا اسپرت نسل سوم بیشتر از پولی که داده اید آش خواهید خورد.