وی اضافه کرد: هر چند سه عامل انسان، راه و وسیله نقلیه به عنوان عوامل اصلی وقوع حوادث جاده ای به شمار میروند ولی مطالعات نشان از آن دارد که در میان آنها، عامل انسانی، تاثیرگذاری بسیار زیادی دارد و توجه به این موضوع میتواند به عنوان یک عامل بازدارنده ایفای نقش کند.
به گفته خیری، مهمترین مشکل در این خصوص آن است که بهبود شاخص انسانی، نیازمند تمرکز بر مباحث آموزش، فرهنگ سازی و نظارت است و متاسفانه ما به صورت تاریخی چندان انگیزه ای نداریم که در هیچ کدام از این زمینهها سرمایه گذاری کنیم.
وی ادامه داد: فرهنگ عمومی ما و حتی اولویتهای اجرایی در کشور ما از گذشتههای دور به گونه ای شکل گرفته که هزینه کردن در بحث فرهنگ سازی و آموزش نیروی انسانی را در ردیف هزینه قلمداد میکنیم، در صورتیکه این مهم، یک سرمایه گذاری پایدار برای جلوگیری از هزینههای ثانونیه است.
مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران با اشاره به نقش داروسازان در خارج از داروخانهها ادامه داد: اگر بحث آموزش و فرهنگسازی در این خصوص جدی گرفته شود، جامعه داروسازان کشور میتواند یکی از بهترین گزینهها برای توسعه خدمات آموزشی در این خصوص باشند.
خیری با تاکید بر ضرورت ظرفیت سازی برای ایفای نقش داروسازان در کاهش تلفات جاده ای تصریح کرد: علاوه بر اینکه همه اذعان داریم که راهکار اساسی کاهش حوادث جاده ای، توسعه زیرساختهای حمل و نقل و توجه به مولفههای سلامت و رفاه رانندگان وسایل نقلیه عمومی است ولی موضوع دیگری نیز در بحث کاهش تلفات انسانی مطرح است و آن مربوط به زمان بعد از وقوع حادثه است.
به گفته خیری، قطعاً کاهش عوارض و پیامدهای سوانح جاده ای موضوعی است که کاملا در حوزه پزشکی، دارویی و مراقبتهای اولیه مطرح و قابل استناد است و نقش داروسازان در این حوزه نیز در صورت ظرفیت سازی دولت برای ایفای مسئولیت آنها، میتواند برای مردم سرنوشت ساز باشد. چرا که در تصادفهای جادهای در صورت غیبت نیروهای اورژانس، تلفات انسانی به طور تکان دهنده ای بالا میرود.
مدیر روابط عمومی انجمن داروسازان ایران با اشاره به تصادفات داخل شهر اضافه کرد: داروسازان، جزو در دسترس ترین گروههای پزشکی هستند که مراجعه به آنان هیچگونه تشریفاتی را به دنبال ندارد.
خیری در پایان تصریح کرد: کشور ما با تنگناهای شدید در حوزه بودجه سازمانهای بیمه گر مواجه است و متاسفانه بحث حوادث جاده ای، بخش قابل توجهی از بودجههای بیمه ای را تحت شعاع خود قرار میدهد. بی شک بهبود شرایط امداد و نجات میتواند در کاهش هزینههای سازمانهای بیمه گر موثر واقع شود. به همین جهت بیمهها باید پیشبرد اهداف در این حوزه پیش قدم باشند. آنها باید در کاهش سوانح جاده ای به موازات رویکردهای درمان محور، مواجهه پیشگیرانه داشته باشند.