۰۲ آذر ۱۴۰۳ - ۲۳:۳۹
- لوکانو از کمپین جدید خود رونمایی کرد
- هنوز جزئیات کاهش تعرفه واردات خودرو مشخص نشده است
- ارز واردات خودرو به ۳ میلیارد یورو افزایش می‌یابد
- پیکار ام‌وی‌ام ایکس 55 پرو با کویر ریگ جن
- مرحله دوم فروش پیکاپ کرهای موسو گرند-خان آغاز شد +جدول
- خودروسازی ایلیا موفق به کسب نشان عالی مسئولیت اجتماعی شد
- یادآوری آخرین فرصت تکمیل وجه متقاضیان موسو گرند- خان
- توسعه شبکه نمایندگان خودروسازی ایلیا همزمان با توسعه سبد محصولات جدید
- آخرین فرصت پیش فروش پیکاپ کرهای را از دست ندهید
- فروش پیکاپ موسو گرند خان خودروسازی ایلیا آغاز شد +جدول
پدال نیوز: لامبورگینی تولید ایسلرو را از سال 1968 آغاز کرد و آخرین خودرو سال 69 کارخانه لامبورگینی را ترک کرد. این کلاسیک ایتالیایی دارای پیشرانه 4.0 لیتری 12 سیلندر خورجینی است که توان تولید 325 اسب بخار را دارد.
به گزارش پدال نیوز به نقل از وب سایت دیجیاتو - حمید رضا زنگنه:
لامبورگینی اسپادا Espada
اسپادا در زبان اسپانیایی به معنی شمشیر است که در بین گاوبازها به شمشیری گفته می شود که در حین گاوبازی از آن استفاده می شود. لامبورگینی اسپادا از سال 1968 تا 1978 تولید شد. البته اسپادا در 3 سری مختلف عرضه شد که سری اول آن از سال 1968 تا 70 تولید می شد و فقط 186 دستگاه خط تولید کارخانه را ترک کردند.
سری دوم اسپادا بین سال های 1970 و 1972 تولید شد که توان تولید 350 اسب بخار را داشت و دارای ترمزهای دیسکی بود. سری آخر اسپادا یعنی سری سه، دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 3.9 لیتر بود که توان تولید 325 اسب بخار را داشت. شکل رینگ های خودرو در این سری با طراحی جدیدی همراه بود که نظر منتقدان که فرم رینگ های سری اول و دوم را نپسندیده بودند را جلب کند. تعداد 476 دستگاه از این لامبورگینی استثنایی قبل از اینکه تولید آن متوقف بشود، تولید شد.
لامبورگینی میورا Miura
لامبورگینی میورا یکی از مشهورترین و خاص ترین محصولات لامبورگینی است که در حال حاضر نیز در بین کلکسیونرهای خودرو با رقم های بالایی خرید و فروش می شود. در واقع کسی را پیدا نمی کنید که به دنیای خودرو علاقمند باشد و عاشق این ایتالیایی خاص نباشد. میورا تحقق آرزوهای بنیانگذار کمپانی لامبورگینی آقای فراچیو لامبورگینی است.
نام این خودرو نیز مانند بیشتر محصولات لامبورگینی از روی گاو مبارز و مشهور اسپانیایی یعنی میورا گرفته شده است که نامی برازنده ذات خشمگین و مبارزه طلب این خودرو است. مهندسان و طراحان لامبورگینی این خودرو را در وقت های اضافه خود طراحی و تولید کردند و در نمایشگاه خودروی تورین در سال 1965 آن را به علاقمندان خودرو معرفی کردند.
میورا علاوه بر دنیای خودرو در صنعت سینما نیز چهره ای جذاب و شناخته شده بود، تا جایی که یک دستگاه لامبورگینی میورا نارنجی رنگ در سال 1969 در سکانس اول فیلم شغل ایتالیایی Italian Job حضور یافت.
میورا دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 3.9 لیتر بود که توان تولید 350 اسب بخار را داشت و آن را به یک گاو رام نشدنی تبدیل می کرد. در بین سال های 1966 تا 1969 تنها 275 دستگاه از میورا تولید شد. در آن زمان میورا 20 هزار دلار قیمت داشت که در حال حاضر این قیمت به 2 الی 4 میلیون دلار رسیده است.
لامبورگینی اوراکو Urraco
هدف لامبورگینی از تولید اوراکو تولید یک سوپر اسپرت 4 نفره بود که تا حدودی در رسیدن به این هدف موفق بوده است. در زبان عامیانه اسپانیایی به گاو کوچک (از نظر جثه) اوراکو می گویند. اوراکو خودرویی 4 نفره بود که دارای سقف جدا شونده و موتور کوچک تری نسبت به محصولات گذشته لامبورگینی بود.
همه سری های اوراکو که شامل P200، P250 و P300 بودند از موتور 8 سیلندر خورجینی سود می بردند که توان تولید 215 تا 260 اسب بخار را داشتند. در سال 1979 اعتصابات کارگری و مشکلات فنی این خودرو باعث شد فروش آن به صورت چشمگیری کاهش یابد و تولید آن برای همیشه متوقف شود.
این خودرو یکی از بدشانس ترین خودروهای تاریخ است، زیرا با وجود قابلیت های بالا برای فروش از بخت خوبی برخوردار نبود. از این خودرو تنها 791 دستگاه تولید شد که 21 دستگاه آن از سری P111 بود که برای بازار آمریکا ساخته شده بود.
لامبورگینی کانتاش Countach
کانتاش یک سوپر اسپرت موتور وسط 12 سیلندر بود که با فرم بدنه خاص و پیشگام خود بیشتر شبیه به یک سفینه فضایی بود تا یک خودرو. کانتاش در زبان مردم شمال ایتالیا به معنی "فریاد حیرت” است که انصافا لامبورگینی کانتاش لایق این نام است. لامبورگینی اولین بار ایده استفاده از درهایی که مانند قیچی باز می شوند را در کانتاش اجرا کرد که هم اکنون نیز در محصولات مختلف لامبورگینی دیده می شود.
در سال 1985 لامبورگینی برای حضور در بازار آمریکا مجبور بود شرایط سازمان استاندارد و ایمنی آمریکا را بپذیرد، به همین دلیل از سپرهای بزرگ تر برای کانتاش استفاده کرد. البته تعداد زیادی از خریداران کانتاش در آمریکا بعد از خرید، این سپرها را با نمونه اصلی تعویض می کردند.
کاناش در نمونه اصلی دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 4.0 لیتر بود، البته مدل هایی با حجم موتور و قدرت بیشتر نیز تولید شدند، مانند مدل LP500 S که حجمی برابر با 4.8 لیتر داشت و مدل 5000 QV و سالگرد 25 سالگی کانتاش که با حجم 5.2 لیتر عرضه شدند.
لامبورگینی جالپا Jalpa
جالپا نمونه ای از تلاش لامبورگینی برای تولید خودرویی مقرون به صرفه است. نام جالپا نیز مانند خیلی از تولیدات لابورگینی از گاو مبارزی گرفته شده که در دهه 70 در اسپانیا بسیار مشهور بوده است.
جالپا کاملا مناسب استفاده روزمره در شهر بود، زیرا رانندگی با آن در ترافیک و با سرعت کم بسیار ساده بود و از دید بهتری نیز برخوردار بود.
این خودرو دارای پیشرانه هشت سیلندر خورجینی به حجم 3.5 لیتر بود که از دو میل بادامک در سرسیلندر سود می برد. این پیشرانه در مدل سیلهوت Silhouette نیز استفاده شده است و توان تولید 255 اسب بخار را در دور 7000 موتور دارد. شتاب 0 تا 96 کیلومتر این خودرو 6 ثانیه است. تولید این خودرو در سال 1988 متوقف شد و یک شاهکار دیگر از لامبورگینی به جرگه خودروهای کلاسیک پیوست.
لامبورگینی مورسیه لگو Murcielego
مورسیه لگو در اسپانیایی به معنی خفاش است، البته لامبورگینی این خودرو را براساس گاو جنگجویی به همین نام، نامگذاری کرده است. مورسیه لگو در سال 1879 در یک مسابقه گاوبازی با وجود 24 ضربه شمشیرِ ماتادور مشهور رافائل مولینا سانچز کشته شد. که در بین گاوباز های اسپانیایی به شجاعت و روح مبارزه طلبی مشهور است و به یک اسطوره تبدیل شده است.
لامبورگینی تولید مورسیه لگو را از سال 2001 آغاز کرد و تولید آن را تا سال 2010 ادامه داد. این مدل جایگزین لامبورگینی دیابلو شد که خودرویی بلاتکلیف بود که بین مدرنیته و سنت گرایی قرار گرفت. مورسیه لگو دارای موتور 12 سیلندر خورجینی بود که توانی بین 572 تا 661 اسب بخار در مدل های مختلف بود. مورسیه لگو از این خودرو به تعداد 3983 دستگاه تولید کرد که در سال 2010 اونتادور جایگزین این خودرو شد.
لامبورگینی سستو المنتو Sesto Elemento
سستو المنتو در اسپانیایی به معنی عنصر ششم است که برای عدد اتمی کربن به کار می رود. دلیل لامبورگینی برای این نامگذاری استفاده وسیع از کربن برای ساخت سستو المنتو است.
شاسی، بدنه، محور محرک و سیستم فنربندی همگی از کربن ساخته شده اند که وزن این هیولای ایتالیایی را بسیار کاهش داده است. بنابراین به این خودرو لقب سبک ترین خودروی لامبورگینی که تا به حال ساخته شده است را داده اند.
در این خودرو از پیشرانه 10 سیلندر خورجینی استفاده شده است که توان تولید 570 اسب بخار را دارد. امکانات رفاهی این خودرو به یک سیستم استریو محدود شده تا وزن آن افزایش پیدا نکند. لامبورگینی از این خودوری خاص و خارق العاده تنها 20 دستگاه تولید کرده که همگی آنها به فروش رفته اند.
لامبورگینی وننو Veneno
لامبورگینی وننو به عنوان خودرویی خاص برای بزرگداشت سالگرد 50 سالگی کمپانی لامبورگینی عرضه شد. وننو نام قوی ترین گاو جنگجویی است که تاریخ گاوبازی به خود دیده است، رفتارهای جنون آمیز و پرخاش گرانه این گاو باعث شده تا لامبورگینی نام آن را برای یکی از سریع ترین و پرقدرت ترین خودروهای خود انتخاب کند.
این خودرو از موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 6.5 لیتر بهره می برد که توان تولید 740 اسب بخار را دارد. از این خودرو تنها 5 دستگاه تولید شده است که 2 عدد از آنها مخصوص کمپانی لامبورگینی است و 3 دستگاه به فروش رفته است. این خودرو یکی از ارزشمند ترین خودروهای مدرن کلاسیک جهان است که قیمتی برابر با 4 میلیون دلار دارد.
وننو اصلی که به آن "ماشین شماره صفر” گفته می شود در موزه لامبورگینی نگهداری می شود. یک دستگاه دیگر که به رنگ قرمز می باشد توسط آقای آنتونی دومینیک خریداری شده است.
خودروی دیگر که به رنگ سبز می باشد در اختیار آقای کریس سینگ کلکسیونر خودرو در فلوریدا است. صاحب وننو سفید که در ماکائو زندگی می کند، نامش مشخص نیست. حضور این سه خودرو در کنار هم پرچم ایتالیا را تداعی می کند. این خودروی استثنایی و خاص از هر لحاظ لایق بزرگداشت 50 سالگی کمپانی بزرگ لامبورگینی است.
لامبورگینی هوراکان Huracan
نام هوراکان نیز مانند بیشتر نام های خودروهای لامبورگینی ریشه در فرهنگ گاوبازی مردمان اسپانیا دارد. هوراکان اسمی اسپانیایی است که تلفظ اصلی آن hurricane است و منتصب به گاوی جنگجوست که در سال 1879 بخاطر شجاعت و حس مبارزه طلبی مشهور بوده است.
این خودرو از یک پیشرانه 10 سیلندر خورجینی به حجم 5.2 لیتر بهره می برد که توان تولید 602 اسب بخار را دارد. این پیشرانه انژکتوری دارای سیستم پاشش چند نقطه ای سوخت است که باعث بهبود عملکرد موتور در دورهای بالا می شود. حداکثر سرعت این خودرو 323 کیلومتر در ساعت است و می تواند در 3.2 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر در ساعت برسد.
در هوراکان نیروی موتور به هر چهارچرخ منتقل می شود. این خودرو جدیدترین تولید کمپانی آقای لامبورگینی است که ژنتیک اسطوره های این کمپانی را به ارث برده است.
لامبورگینی ایسلرو islero
لامبورگینی تولید ایسلرو را از سال 1968 آغاز کرد و آخرین خودرو سال 69 کارخانه لامبورگینی را ترک کرد. این کلاسیک ایتالیایی دارای پیشرانه 4.0 لیتری 12 سیلندر خورجینی است که توان تولید 325 اسب بخار را دارد. ایسلرو دارای جعبه دنده 5 سرعته، فنربندی مستقل در هرچرخ و ترمزهای دیسکی بود که آن را به تکنولوژی روز دهه 60 مجهز می کرد.
ایسلرو به کمک پیشرانه قدرتمند خود می توانست به سرعت تقریبی 246 کیلومتر در ساعت برسد و در عرض 6.4 ثانیه 96 کیلومتر را طی کند. در طی یک سالی که ایسلرو تولید می شد، تنها 125 دستگاه تولید شد که ارزش کلاسیک آن را افزایش می دهد.
نمونه به روز رسانی شده این خودرو که با نام ایسلرو اس در سال 1969 تولید شد می توانست 350 اسب بخار تولید کند که این ایتالیایی زیبا را هر چه قدرتمند تر می کرد.
براساس نام گذاری سنتی لامبورگینی که انتخاب نام گاوهای مبارز بسیار روال دارد، در مورد ایسلرو نیز این مورد صدق می کند. ایسلرو نام گاوی بوده که در مبارزه ای در 28 آگوست 1947 مشهورترین گاو جنگجو به نام مانولت Manolete را شکست داده است. در این مبارزه ایسلرو با شاخ راست خود شریان اصلی ران پای مانولت را پاره کرده و باعث مرگ او شده است.
لامبورگینی تولید ایسلرو را از سال 1968 آغاز کرد و آخرین خودرو سال 69 کارخانه لامبورگینی را ترک کرد. این کلاسیک ایتالیایی دارای پیشرانه 4.0 لیتری 12 سیلندر خورجینی است که توان تولید 325 اسب بخار را دارد. ایسلرو دارای جعبه دنده 5 سرعته، فنربندی مستقل در هرچرخ و ترمزهای دیسکی بود که آن را به تکنولوژی روز دهه 60 مجهز می کرد.
ایسلرو به کمک پیشرانه قدرتمند خود می توانست به سرعت تقریبی 246 کیلومتر در ساعت برسد و در عرض 6.4 ثانیه 96 کیلومتر را طی کند. در طی یک سالی که ایسلرو تولید می شد، تنها 125 دستگاه تولید شد که ارزش کلاسیک آن را افزایش می دهد.
نمونه به روز رسانی شده این خودرو که با نام ایسلرو اس در سال 1969 تولید شد می توانست 350 اسب بخار تولید کند که این ایتالیایی زیبا را هر چه قدرتمند تر می کرد.
براساس نام گذاری سنتی لامبورگینی که انتخاب نام گاوهای مبارز بسیار روال دارد، در مورد ایسلرو نیز این مورد صدق می کند. ایسلرو نام گاوی بوده که در مبارزه ای در 28 آگوست 1947 مشهورترین گاو جنگجو به نام مانولت Manolete را شکست داده است. در این مبارزه ایسلرو با شاخ راست خود شریان اصلی ران پای مانولت را پاره کرده و باعث مرگ او شده است.
لامبورگینی اسپادا Espada
اسپادا در زبان اسپانیایی به معنی شمشیر است که در بین گاوبازها به شمشیری گفته می شود که در حین گاوبازی از آن استفاده می شود. لامبورگینی اسپادا از سال 1968 تا 1978 تولید شد. البته اسپادا در 3 سری مختلف عرضه شد که سری اول آن از سال 1968 تا 70 تولید می شد و فقط 186 دستگاه خط تولید کارخانه را ترک کردند.
سری دوم اسپادا بین سال های 1970 و 1972 تولید شد که توان تولید 350 اسب بخار را داشت و دارای ترمزهای دیسکی بود. سری آخر اسپادا یعنی سری سه، دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 3.9 لیتر بود که توان تولید 325 اسب بخار را داشت. شکل رینگ های خودرو در این سری با طراحی جدیدی همراه بود که نظر منتقدان که فرم رینگ های سری اول و دوم را نپسندیده بودند را جلب کند. تعداد 476 دستگاه از این لامبورگینی استثنایی قبل از اینکه تولید آن متوقف بشود، تولید شد.
لامبورگینی میورا Miura
لامبورگینی میورا یکی از مشهورترین و خاص ترین محصولات لامبورگینی است که در حال حاضر نیز در بین کلکسیونرهای خودرو با رقم های بالایی خرید و فروش می شود. در واقع کسی را پیدا نمی کنید که به دنیای خودرو علاقمند باشد و عاشق این ایتالیایی خاص نباشد. میورا تحقق آرزوهای بنیانگذار کمپانی لامبورگینی آقای فراچیو لامبورگینی است.
نام این خودرو نیز مانند بیشتر محصولات لامبورگینی از روی گاو مبارز و مشهور اسپانیایی یعنی میورا گرفته شده است که نامی برازنده ذات خشمگین و مبارزه طلب این خودرو است. مهندسان و طراحان لامبورگینی این خودرو را در وقت های اضافه خود طراحی و تولید کردند و در نمایشگاه خودروی تورین در سال 1965 آن را به علاقمندان خودرو معرفی کردند.
میورا علاوه بر دنیای خودرو در صنعت سینما نیز چهره ای جذاب و شناخته شده بود، تا جایی که یک دستگاه لامبورگینی میورا نارنجی رنگ در سال 1969 در سکانس اول فیلم شغل ایتالیایی Italian Job حضور یافت.
میورا دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 3.9 لیتر بود که توان تولید 350 اسب بخار را داشت و آن را به یک گاو رام نشدنی تبدیل می کرد. در بین سال های 1966 تا 1969 تنها 275 دستگاه از میورا تولید شد. در آن زمان میورا 20 هزار دلار قیمت داشت که در حال حاضر این قیمت به 2 الی 4 میلیون دلار رسیده است.
لامبورگینی اوراکو Urraco
هدف لامبورگینی از تولید اوراکو تولید یک سوپر اسپرت 4 نفره بود که تا حدودی در رسیدن به این هدف موفق بوده است. در زبان عامیانه اسپانیایی به گاو کوچک (از نظر جثه) اوراکو می گویند. اوراکو خودرویی 4 نفره بود که دارای سقف جدا شونده و موتور کوچک تری نسبت به محصولات گذشته لامبورگینی بود.
همه سری های اوراکو که شامل P200، P250 و P300 بودند از موتور 8 سیلندر خورجینی سود می بردند که توان تولید 215 تا 260 اسب بخار را داشتند. در سال 1979 اعتصابات کارگری و مشکلات فنی این خودرو باعث شد فروش آن به صورت چشمگیری کاهش یابد و تولید آن برای همیشه متوقف شود.
این خودرو یکی از بدشانس ترین خودروهای تاریخ است، زیرا با وجود قابلیت های بالا برای فروش از بخت خوبی برخوردار نبود. از این خودرو تنها 791 دستگاه تولید شد که 21 دستگاه آن از سری P111 بود که برای بازار آمریکا ساخته شده بود.
لامبورگینی کانتاش Countach
کانتاش یک سوپر اسپرت موتور وسط 12 سیلندر بود که با فرم بدنه خاص و پیشگام خود بیشتر شبیه به یک سفینه فضایی بود تا یک خودرو. کانتاش در زبان مردم شمال ایتالیا به معنی "فریاد حیرت” است که انصافا لامبورگینی کانتاش لایق این نام است. لامبورگینی اولین بار ایده استفاده از درهایی که مانند قیچی باز می شوند را در کانتاش اجرا کرد که هم اکنون نیز در محصولات مختلف لامبورگینی دیده می شود.
در سال 1985 لامبورگینی برای حضور در بازار آمریکا مجبور بود شرایط سازمان استاندارد و ایمنی آمریکا را بپذیرد، به همین دلیل از سپرهای بزرگ تر برای کانتاش استفاده کرد. البته تعداد زیادی از خریداران کانتاش در آمریکا بعد از خرید، این سپرها را با نمونه اصلی تعویض می کردند.
کاناش در نمونه اصلی دارای موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 4.0 لیتر بود، البته مدل هایی با حجم موتور و قدرت بیشتر نیز تولید شدند، مانند مدل LP500 S که حجمی برابر با 4.8 لیتر داشت و مدل 5000 QV و سالگرد 25 سالگی کانتاش که با حجم 5.2 لیتر عرضه شدند.
لامبورگینی جالپا Jalpa
جالپا نمونه ای از تلاش لامبورگینی برای تولید خودرویی مقرون به صرفه است. نام جالپا نیز مانند خیلی از تولیدات لابورگینی از گاو مبارزی گرفته شده که در دهه 70 در اسپانیا بسیار مشهور بوده است.
جالپا کاملا مناسب استفاده روزمره در شهر بود، زیرا رانندگی با آن در ترافیک و با سرعت کم بسیار ساده بود و از دید بهتری نیز برخوردار بود.
این خودرو دارای پیشرانه هشت سیلندر خورجینی به حجم 3.5 لیتر بود که از دو میل بادامک در سرسیلندر سود می برد. این پیشرانه در مدل سیلهوت Silhouette نیز استفاده شده است و توان تولید 255 اسب بخار را در دور 7000 موتور دارد. شتاب 0 تا 96 کیلومتر این خودرو 6 ثانیه است. تولید این خودرو در سال 1988 متوقف شد و یک شاهکار دیگر از لامبورگینی به جرگه خودروهای کلاسیک پیوست.
لامبورگینی مورسیه لگو Murcielego
مورسیه لگو در اسپانیایی به معنی خفاش است، البته لامبورگینی این خودرو را براساس گاو جنگجویی به همین نام، نامگذاری کرده است. مورسیه لگو در سال 1879 در یک مسابقه گاوبازی با وجود 24 ضربه شمشیرِ ماتادور مشهور رافائل مولینا سانچز کشته شد. که در بین گاوباز های اسپانیایی به شجاعت و روح مبارزه طلبی مشهور است و به یک اسطوره تبدیل شده است.
لامبورگینی تولید مورسیه لگو را از سال 2001 آغاز کرد و تولید آن را تا سال 2010 ادامه داد. این مدل جایگزین لامبورگینی دیابلو شد که خودرویی بلاتکلیف بود که بین مدرنیته و سنت گرایی قرار گرفت. مورسیه لگو دارای موتور 12 سیلندر خورجینی بود که توانی بین 572 تا 661 اسب بخار در مدل های مختلف بود. مورسیه لگو از این خودرو به تعداد 3983 دستگاه تولید کرد که در سال 2010 اونتادور جایگزین این خودرو شد.
لامبورگینی سستو المنتو Sesto Elemento
سستو المنتو در اسپانیایی به معنی عنصر ششم است که برای عدد اتمی کربن به کار می رود. دلیل لامبورگینی برای این نامگذاری استفاده وسیع از کربن برای ساخت سستو المنتو است.
شاسی، بدنه، محور محرک و سیستم فنربندی همگی از کربن ساخته شده اند که وزن این هیولای ایتالیایی را بسیار کاهش داده است. بنابراین به این خودرو لقب سبک ترین خودروی لامبورگینی که تا به حال ساخته شده است را داده اند.
در این خودرو از پیشرانه 10 سیلندر خورجینی استفاده شده است که توان تولید 570 اسب بخار را دارد. امکانات رفاهی این خودرو به یک سیستم استریو محدود شده تا وزن آن افزایش پیدا نکند. لامبورگینی از این خودوری خاص و خارق العاده تنها 20 دستگاه تولید کرده که همگی آنها به فروش رفته اند.
لامبورگینی وننو Veneno
لامبورگینی وننو به عنوان خودرویی خاص برای بزرگداشت سالگرد 50 سالگی کمپانی لامبورگینی عرضه شد. وننو نام قوی ترین گاو جنگجویی است که تاریخ گاوبازی به خود دیده است، رفتارهای جنون آمیز و پرخاش گرانه این گاو باعث شده تا لامبورگینی نام آن را برای یکی از سریع ترین و پرقدرت ترین خودروهای خود انتخاب کند.
این خودرو از موتور 12 سیلندر خورجینی به حجم 6.5 لیتر بهره می برد که توان تولید 740 اسب بخار را دارد. از این خودرو تنها 5 دستگاه تولید شده است که 2 عدد از آنها مخصوص کمپانی لامبورگینی است و 3 دستگاه به فروش رفته است. این خودرو یکی از ارزشمند ترین خودروهای مدرن کلاسیک جهان است که قیمتی برابر با 4 میلیون دلار دارد.
وننو اصلی که به آن "ماشین شماره صفر” گفته می شود در موزه لامبورگینی نگهداری می شود. یک دستگاه دیگر که به رنگ قرمز می باشد توسط آقای آنتونی دومینیک خریداری شده است.
خودروی دیگر که به رنگ سبز می باشد در اختیار آقای کریس سینگ کلکسیونر خودرو در فلوریدا است. صاحب وننو سفید که در ماکائو زندگی می کند، نامش مشخص نیست. حضور این سه خودرو در کنار هم پرچم ایتالیا را تداعی می کند. این خودروی استثنایی و خاص از هر لحاظ لایق بزرگداشت 50 سالگی کمپانی بزرگ لامبورگینی است.
لامبورگینی هوراکان Huracan
نام هوراکان نیز مانند بیشتر نام های خودروهای لامبورگینی ریشه در فرهنگ گاوبازی مردمان اسپانیا دارد. هوراکان اسمی اسپانیایی است که تلفظ اصلی آن hurricane است و منتصب به گاوی جنگجوست که در سال 1879 بخاطر شجاعت و حس مبارزه طلبی مشهور بوده است.
این خودرو از یک پیشرانه 10 سیلندر خورجینی به حجم 5.2 لیتر بهره می برد که توان تولید 602 اسب بخار را دارد. این پیشرانه انژکتوری دارای سیستم پاشش چند نقطه ای سوخت است که باعث بهبود عملکرد موتور در دورهای بالا می شود. حداکثر سرعت این خودرو 323 کیلومتر در ساعت است و می تواند در 3.2 ثانیه به سرعت 96 کیلومتر در ساعت برسد.
در هوراکان نیروی موتور به هر چهارچرخ منتقل می شود. این خودرو جدیدترین تولید کمپانی آقای لامبورگینی است که ژنتیک اسطوره های این کمپانی را به ارث برده است.
خبر فارسی
تازه های سایت
