چرا خودروهای 10 هزار دلاری در ایران تولید نمی‌شود؟

به گزارش پدال نیوز، روزنامه دنیای خودرو نوشت: این روزها همه‌جاخبر از ورود محصولات جدید پژو‌، سیتروئن‌، رنو و چینی‌های جدید به بازار ایران است.
 
اما با بررسی آنها متوجه می‌شویم كه تمامی این خودروهای جدید در بازه قیمتی ٤٠ میلیون تومان به بالا عرضه می‌شوند. در واقع ارزان‌ترین آنها رنو ساندروی نسل پیش است كه با قیمت پایه ٤٣ میلیون تومانی به بازار عرضه شده است. اما چرا این اتفاق رخ می‌دهد‌؟
 
در پاسخ باید گفت دلایل متعددی باعث این مساله شده است. امروزه در بازار جهانی تولید یك خودرو كه حداقل استانداردهای ایمنی را پاس و سه ستاره یورو ان كپ را دریافت كند، با قیمت كمتر از ٩ تا ١٠ هزار دلار غیر‌ممكن است. با احتساب قیمت ارز، قیمت چنین خودرویی در ایران حدود ٣٢ تا ٣٥ میلیون تومان خواهد بود. اما می‌بینیم كه این قیمت در بازار ایران به بالاتر از ٤٠ میلیون تومان رسیده است.
 
دومین دلیل تیراژ تولید غیر‌اقتصادی است. برای تولید یك خودروی اقتصادی با قیمت ارزان، داشتن تیراژ تولید بالاتر از ١٥٠ هزار دستگاه در سال ضروری است. برای رسیدن به قیمت واقعی باید این تیراژ به حدود ٢٥٠هزار دستگاه برسد اما این روزها در ایران هیچ‌كدام از خودروهای تازه‌وارد به بازار، چنین تیراژی ندارند و هنوز تا رسیدن به تیراژ حداقل ١٥٠ هزار دستگاه راه زیادی مانده است.
 
در واقع به غیر از پراید‌، سمند، ٤٠٥، پارس و ٢٠٦ بقیه خودروهای تولید داخل به چنین كف تیراژ اقتصادی نرسیده‌اند. این مساله باعث می‌شود خودرویی ‌چون رنو ساندرو كه حداكثر باید قیمت پایه‌ای در حدود ٣٥ میلیون تومان داشته باشد، در عمل با قیمتی حدود ٤٣ میلیون تومان عرضه شود. در واقع تیراژ تولید اقتصادی باعث سرشكن شدن هزینه‌های ثابت و پایین آمدن قیمت تمام‌شده هر واحد خودرو می‌شود.
 
اما به غیر از این، دلایل دیگری نیز برای عدم تولید خودروهای جدید در بازه قیمتی كمتر از ٥٠ میلیون تومان وجود دارد. دلیل سوم حاشیه سود پایین تولید خودروهای ارزان‌قیمت به‌خصوص در تیراژ پایین است. به‌طور كلی خودرو هر‌چه گران‌تر و لوكس‌تر باشد، حاشیه سود بالاتری دارد و بر‌عكس هر چقدر ارزان‌تر حاشیه سود كمتر؛ به همین دلیل است كه با وجود اینكه تویوتا بیشترین آمار تولید خودرو در سال در جهان را به خود اختصاص می‌دهد اما پورشه بیشترین سود خالص را در سال به‌دست می‌آورد.
 
به همین دلیل است كه شركت‌های خودروسازی در سطح جهانی بعد از تثبیت جایگاه و موقعیت خود به سمت تولید خودروهای لوكس‌تر و گران‌تر حركت می‌كنند. اما چهارمین دلیل اصلی عدم تولید خودروهای جدید در بازه قیمتی كمتر از ٤٠ میلیون تومان در ایران، عدم تطابق تولیدات جهانی در این سگمنت قیمتی با نیازهای بازار ایران است.
 
در حالی‌كه اكثر خودروهای ارزان قیمت در كف بازار جهانی میكرو‌كارها و سوپر‌مینی‌های كوچك هستند كه عموما در سگمنت A قرار می‌گیرند اما در بازار ایران، خریداران در كف بازار به خودروهای بزرگ‌ترو خانوادگی‌تری در سگمنت B یا حتی C احتیاج دارند. این روزها بیشتر خودروهای ارزان‌قیمت در سطح جهانی با حداقل قیمت، در ابعاد خودروهایی مثل تاتا نانو و یا داتسون‌گو یا رنو كوئید و در زمره خودروهای فوق‌كوچك قرار دارند، در حالی‌كه بازار خودروی ایران بیشتر رغبت به خرید خودروهای بزرگ‌تری در سایز پژو ٢٠٦ ، تندر ٩٠ یا حتی بزرگ‌تر چون سمند و ٤٠٥ دارد.