شاخ به شاخ صدرنشینان ژاپنی در بازار خودرو ایران

رجز‌خوانی

اما پیشینه 2 جنگجوی آرام سامورایی به چه زمانی بازمی‌گردد؟! نخستین نسل از تویوتا راو4 در سال 1994 و به عنوان یک شاسی‌بلند ریزجثه از ژاپن به بازار جهانی عرضه شد.
این خودرو در ابتدا به صورت 3‌درب سقف ثابت و کروک و 5‌درب به تولید می‌رسید که با توجه به بهره‌گیری از پیشرانه‌های 2 لیتر کم حجم برای آن، خودرویی کاملا اقتصادی و مناسب برای استفاده روزمره به شمار می‌رفت.
درست یک سال بعد، یعنی در سال 1995 شرکت هوندا مدل سی‌آر‌وی را که در سال 1993 توسط طراح ژاپنی Hiroyuki Integra خلق شده بود برای عرضه در بازاری مشترک و رقابت با تویوتا راو4، سوزوکی اسکودو و دیگر کراس‌اوورهای ریزجثه روانه بازار جهانی کرد که از این بین تعدادی سوزوکی اسکودو و راو4 نسل نخست در بازار دهه 90 کشور یافت می‌شوند اما هرچند که هوندا سیویک و آکورد از جمله خودروهای بسیار محبوب آن دوره بودند، به نظر نمی‌رسد که CRV نسل نخست نیز در خیابان‌های کشور حضور داشته باشد.
حال بیش از 20 سال از عرضه هر دو خودرو به بازار جهانی می‌گذرد و راو4 با چهارمین نسل و CRV با سومین نسل در بزرگ‌ترین کشور خاورمیانه یعنی «ایران» به مصاف هم می‌روند.
هر دو خودرو SUV کامپکت با طول کمتر از 4.6‌متر به شمار می‌روند، 5 درب دارند و 5 سرنشین را در خود می‌گنجانند. اما با توجه به اعداد و ارقام ارائه شده توسط کمپانی‌های سازنده، به نظر می‌رسد که راو4 ساخته شده بر پایه پلت‌فرم جدید MC تویوتا با وجود طول و ارتفاع بیشتر از هوندا CRV، فضای سر و جلوی پای بهتری داشته باشد.
اما در ادامه مطلب و با بررسی کامل فضای داخلی به اعداد و ارقام جالبی خواهیم رسید.

لباس رزم سامورایی

با وجود آنکه بحث مقایسه طراحی، مسئله‌ای کاملا سلیقه‌ای بوده و می‌بایست از منظر بیننده و خریدار به آن نگاه کرد، اما با کنار هم قرار گرفتن CR-V و Rav4؛ دو ژاپنی کاملا محافظه‌کار داریم که در بسیاری جهات به هم شبیه هستند.
چراغ‌های کشیده در بخش جلو، اگرچه که در تویوتا به خطوط نرم آغشته شده و با توجه به اندازه کوچک‌تر، ظرافت و زیبایی بیشتری را به نمایش می‌گذارد، اما فرمی مشابه محصول هوندا را ارائه می‌کند و تفاوت فاحش این دو کراس‌اوور جایی نمایان می‌شود که امضای هوندا، یعنی جلوپنجره استیل بزرگ با لوگوی Honda ‌روی پوزه خودرو قرار می‌گیرد.
اما شباهت درست در جایی عجیب‌تر می‌شود که به خطوط گوشه بدنه دوخودرو نگاه کنیم. ‌ روی هر دو گلگیر هر دو خودرو خطی به موازات لبه‌های داخلی و به فاصله 2 سانتی‌متر کشیده شده ‌که خطوط تیز لبه سپرهای دو خودرو را تکمیل می‌کنند.
همچنین خط کمر راو4 و CR-V به طریقه‌ای مشابه از انتهای گلگیر شروع شده و با ادامه ‌روی دستگیره‌های در‌‌ها، ‌روی چراغ‌های عقب پایان یافته است.
همچنین این شباهت‌ها در فرم کلی شیشه‌های جانبی و نحوه تفکیک ستون‌های دو خودرو ادامه یافته است.
اما با مراجعه به بخش عقب دو خودرو، چراغ‌های عمودی و ادامه یافته روی ستون هوندا CR-V بسیار متفاوت‌تر از چراغ‌های عقب نازک و افقی راو4 طراحی شده‌اند که عمده تفاوت ظاهری این دو ژاپنی نه چندان مرتبط (از نظر خانوادگی) در همین بخش نهفته است.

امکانات، سلاح جنگ
یکی از دلایل مهم موفقیت خودروهای کُره‌ای در بازار ایران، ارائه امکانات رفاهی و ایمنی قابل توجه، در مقابل رقم پرداختی شماست.
چرا که تجربه ثابت کرده‌ افزایش و تعدد اسباب‌بازی‌های داخل کابین خودرو، مشتری‌های بیشتری را به خرید یک محصول ترغیب می‌کند. اگر بخواهیم به صورت موقت از فاکتورهایی همچون برچسب قیمتی و قابلیت‌های فنی در مقایسه این دو خودرو چشم‌پوشی کنیم، میزان امکانات رفاهی و ایمنی، مهم‌ترین مشخصه‌ یا سلاحی است که مبارز برتر را در میدان نبرد بازار ایران مشخص می‌کند.
اگرچه که محصولات تویوتا به دلیل قیمت جهانی بالاتر نسبت به رقبای کُره‌ای و ایجاد بازاری رقابتی، اصولا با امکانات نه‌چندان کامل به بازار ایران راه پیدا می‌کنند اما گروه فامیلی موتور قصد ارائه حداکثر میزان امکانات برای تمامی محصولات خود از جمله سیویک، آکورد، سی‌آر‌وی و در آینده‌ای نه‌چندان دور آکورد کوپه را دارد.
البته باید گفت که CR-V در 2 تیپ EX و EXL به بازار ایران وارد می‌شود که البته نمونه دومی از نظر امکانات رفاهی یک پله بالاتر از EX قرار می‌گیرد. این در شرایطی است که اکثر نمونه‌های راو4 با تیپ پایه به بازار عرضه شده‌اند که حتی از روکش چرمی صندلی‌ها نیز بهره نمی‌برند و البته ایرتویا نمونه‌های مختلف راو4 را با 3 تیپ 1 و 2 و 3 به بازار عرضه کرده است که اکثر نمونه‌های 2014 از تیپ پایه بوده و 2 تیپ تکمیل‌تر به‌تازگی به لیست محصولات اضافه شده‌اند.
البته روکش چرمی صندلی‌ها چیزی است که در تیپ EX از هوندا CR-V نیز دیده نمی‌شود.
همچنین تنظیم برقی صندلی‌ها در 8 جهت، سیستم ناوبری هوشمند، 8 عدد کیسه هوا (2 عدد در تیپ EX) و روکش چرم غربیلک (علاوه بر صندلی) از جمله برتری‌های امکانات رفاهی EX نسبت به EXL است. هر دو خودرو از چراغ دید روز (Day Running Light) و مه‌شکن‌های جلو به صورت استاندارد بهره می‌برند اما سانروف نیز به صورت استاندارد‌ روی هر دو تیپ CR-V قرار می‌گیرد. این در حالی است که سقف کشویی شیشه‌ای تنها در صورت سفارش ‌یا خرید 2 تیپ 2 و 3 ‌ روی راو4 شما نصب خواهد شد.
در راو4 تیپ یک شاهد تنها 2 کیسه هوا برای راننده و سرنشین جلویی هستیم و در نمونه‌های تیپ 2 و 3، 8 عدد کیسه هوا دیده می‌شود‌ و مشابه این امر، همانطور که گفته شد تیپ CR-V EXL با 8 ایربگ به بازار عرضه می‌شود. سیستم تهویه مطبوع خودکار، کروز کنترل ساده با قابلیت افزایش و یا کاهش جزئی سرعت از روی غربیلک، سنسور دنده عقب، ایموبیلایزر و در نهایت ریموت کنترل بار سهولت باز و بسته کردن در‌ها، از جمله امکاناتی است که ‌روی دو خودرو قرار می‌گیرد. اما دوربین دید عقب به همراه نمایشگر 7اینچی به صورت استاندارد‌ روی هر دو تیپ CR-V قرار می‌گیرد؛ این در حالی است که راو4 تیپ یک از این قلم بهره نمی‌برد.

طراحی و فضای کابین
بسیاری بر این عقیده‌اند که مهم نیست ظاهر خودرو چقدر زیبا و شیک طراحی شده باشد؛ در واقع این کابین است که به راننده تعلق دارد و می‌بایست ارگونومی، زیبایی و فضای مناسبی را به سرنشینان ارائه کند که اگر به سفرهای طولانی‌مدت علاقه داشته باشید و قد بلندی دارید، انتخاب خودرویی با حتی فضای کابین اندکی بازتر نیز به نفع شما خواهد بود.
داشبورد نسل جدید Rav4 علیرغم چیزی که در نسل گذشته آن دیدیم بسیار مدرن و دوست‌داشتنی و با المان‌های لوکس‌تر و بنا بر خط مشی جدید خلق فضای داخلی محصولات تویوتا طراحی و ساخته شده است. هسته میانی دربرگیرنده سیستم صوتی/تصویری/ناوبری و همچنین تهویه مطبوع خودرو که البته دکمه‌های کنترل سیستم تهویه مطبوع در قابی از جنس مورد استفاده در تودوزی خودرو قرار گرفته است. غربیلک سه‌شاخه دربرگیرنده دکمه‌های اینترفیس سیستم صوتی و کروز کنترل و در نهایت استراحتگاه آرنج و در جلوی آن لیورِ دندهی خودکار، مجموعه‌ای از ادوات داخلی تویوتا Rav4 را دربرگرفته‌اند که اگر تیپ یک این خودرو را برگزینید؛ با توجه به عدم استفاده از سانروف، روکش چرمی و برخی امکانات دیگر، چنگی به دل نمی‌زند و این جزئیات تنها در تیپ2 و 3 نمود دارند.
در مقابل، چیدمان کابین هوندا CR-V کمی محافظه‌کارانه‌تر از Rav4 صورت پذیرفته؛ یک مجموعه بسیار ساده و شیک که البته خبر از اقتصادی بودن خودرو می‌دهد.
برای مثال دسته دنده گیربکس خودکار این خودرو نیز در بخش انتهایی کنسل و ‌ روی زاویه‌ای نزدیک به عمود تعبیه شده و سیستم تهویه مطبوع خودکار و صفحه نمایش سیستم صوتی و نمایشگر اطلاعات خودرو نیز به ترتیب بالای سر این دسته دنده قرار گرفته‌اند و برای ارگونومی بیشتر، ترمز‌دستی خودرو به کف خودرو انتقال یافته است. با این شرایط، اگرچه که کابین راو4 جذاب‌تر طراحی شده اما چیدمان سی‌آر‌وی دوست‌داشتنی‌تر و دلنشین‌تر است.
البته جالب است بدانید که راو4 با وجود بدنه‌ای بزرگ‌تر نسبت به محصول هوندا، نیم سانتی‌متر فضای سر سرنشینان جلو، یک سانتی‌متر فضای سر سرنشینان عقب و 3سانتی‌متر فضای پای سرنشینان عقب بیشتری نسبت به راو4 ارائه می‌کند. این در حالی است که راو4 در فضای پای سرنشینان جلو 3.5 سانتی‌متر بهینه‌تر عمل کرده است. همچنین در بحث فضای عرض شانه سرنشینان نیز CR-V بهتر ظاهر می‌شود.

بهینه برای زنده ماندن زمین!
با ممنوعیت واردات خودروهای با پیشرانه‌های بالای 2.5 لیتر، فرصت خوبی برای خودنمایی خودروهای کوچک، فشرده و شهری در بازار ایران ایجاد شده است. از همین رو این دو کراس‌اوور مورد بحث نیز با پیشرانه‌های کم حجم 4 سیلندر به خیابان‌های ایران راه پیدا کرده‌اند.
البته جالب است بدانید که پیشرانه‌های 4 سیلندر 2.5‌لیتری مورد استفاده‌روی راو4 و 2.4 لیتری هوندا CR-V در واقع قدرتمند‌ترین پیشرانه‌های خط تولید هر دو خودرو هستند که بدین ترتیب راو4 با 177 اسب بخار و CR-V با وجود حجم پیشرانه 0.1 لیتر کمتر با 8 اسب بخار بیشتر به بازار عرضه می‌شود. راو4 با بهره‌گیری از گیربکس 6 سرعته خودکار تیپ ترونیک و انتقال قدرت به 4 چرخ اگرچه که خودروی آفرود قدرتمندی به شمار نمی‌رود اما با توجه به گردش خون تویوتا در رگ‌های این خودرو و ارتفاع مناسب کف از سطح زمین، به نظر می‌رسد که در عبور از مسیرهای نا‌هموار چندان ضعیف عمل نکند.
کما اینکه بهره‌گیری از سیستم تعلیق مک فرسون در اکسل جلو و چند اتصالی در اکسل عقب و تایرهای فاق بلند (فاق 65 با رینگ‌های 17 اینچی) سواری و هندلینگ قابل قبولی را برای این کراس‌اوور پدید می‌آورد. در مقابل، هوندا CR-V با بهره‌گیری از جعبه دنده ضریب متغیر CVT و انتقال قدرت به چهارچرخ، رکورد شتاب صفر تا 100 قابل توجه 8.5 ثانیه‌ای را به نمایش می‌گذارد.
آکورد نیز در بخش جلو از سیستم تعلیق مک فرسون و در عقب از بازوهای جناغی دوبل بهره می‌برد که تعادل خودرو را در پیچ‌های تند بیش از پیش حفظ می‌کند. هر دو خودرو از سیستم ‌‌کمکی فرمان بهره می‌برند اما این سیستم در راو4 به صورت هیدرولیک و در سی‌آر‌وی از نوع الکتریکی حساس به سرعت استفاده شده است. همچنین باید گفت که در حالی که برای گردش یک فرمان با سی‌آر‌وی به خیابانی به عرض 11.3 متر نیاز دارید، این عدد برای راو4 به 11.5 متر می‌رسد که این تفاوت قدرت مانور حتی در مقیاسی اینچنین کوچک، در سفرهای خارج از جاده‌ای به نفع شما خواهد بود.
برای از حرکت بازداشتن هر دو خودرو از ترمزهای دیسکی در چهار چرخ به همراه سامانه ضد‌قفل (ABS) و تقسیم نیروی ترمزها در پیچ (EBD) بهره‌گیری شده که البته در سی‌آر‌وی، سامانه کمک پایداری خودرو‌ (VSA)، سیستم کنترل کشش (TCS) و ترمز کمکی در سطوح شیبدار (HSA) نیز به کمک راننده می‌آید.

آینده چه می‌شود؟!
همانطور که در ابتدای مبحث گفته شد، نسل پیشین راو4 با توجه به عدم قیمت‌گذاری مناسب به موفقیت چندان خوبی دست نیافت و در این نسل هم با وجود استفاده از فرمول مشابه گذشته، این سیاست‌های تویوتا بود که به کمک راو4 برای موفقیت در بازار ایران آمد.
راو4 در نسل گذشته در کلاس کراس‌اوورهای کامپکت و با جثه‌ای حتی کوچک‌تر از اسپورتیج یا توسان نسل نخست تولید شده بود اما نسل چهارم این محصول تویوتا، بیشتر به سمت SUVهای کاربردی سوق پیدا کرد و این روزها حتی با یک کلاس بالاتر از خود و با خودروهایی همچون هیوندای سانتافه مقایسه می‌شود که از این رو به موفقیتی نسبی دست یافت.
اما CR-V با توجه به نخستین تجربه حضور در بازار ایران، چهره جذاب و امکانات مناسب، در صورت قیمت‌گذاری منطقی آینده خوبی خواهد داشت. البته پیش از هر چیز می‌بایست زمینه‌های ارائه خدمات برای جلب رضایت خریداران CR-V یا هر محصول دیگری از هوندا به طور کافی ایجاد شود.