۲۵ آبان ۱۴۰۳ - ۰۳:۱۱
- طناب‌کشی در بازار خودرو
- ترک فعل در واردات خودرو
- ایستگاه شارژ خودروهای برقی افزایش یافت
- اکستریم ال ایکس، گزینه ای جذاب برای سرمایه گذاری
- بنزین سوپر در کدام جایگاه‌ها عرضه می‌شود؟
- خودرو از رکود خارج شد
- «خودروی بورسی» به نهاد ریاست‌جمهوری رفت
- پیشنهادات خودرویی عبده تبریزی به پزشکیان
- ISQI مقام برترین شرکت خدماتی کشور را کسب کرد
- شرایط جدید فروش محصولات اکستریم اعلام شد
پدال نیوز: در این مقایسه سراغ 2 سدان متوسط رفته‌ایم. هیوندای آوانته‌ای که مدتی است تولید آن متوقف شده و حالا یکی از دست دوم‌های هیجان‌انگیز است و رنو مگانی که هنوز هم توسط پارس خودرو تولید می‌شود.
به گزارش پدال نیوز، در این مقایسه سراغ 2 سدان متوسط رفته‌ایم. هیوندای
آوانته‌ای که مدتی است تولید آن متوقف شده و حالا یکی از دست دوم‌های
هیجان‌انگیز است و رنو مگانی که هنوز هم توسط پارس خودرو تولید می‌شود و
تکنولوژی آن نسبت به خودروهای روز و بالا رفتن قیمت آن نسبت به قبل باعث
شده تا بروبیای سابق را نداشته باشد.
رنو مگان
رنو مگان سدانی که در سال ۲۰۰۵ به عنوان خودرو سال اروپا برگزیده شد. خودرویی محبوب و عامه‌پسند در ایران که تا همین چند سال پیش، با قیمت معقولش انتخاب بسیار مناسبی بود. اما مگان هم از افزایش نجومی‌قیمت در امان نماند و حالا با امکاناتی کم، کابینی قدیمی و جعبه دنده‌ای که در این بازار متنوع بیشتر شبیه یک شوخی دوستانه است، در میان خودروهای حدودا ۱۰۰ میلیون تومانی قرار گرفته است! مگان در دو نوع ۱۶۰۰ و ۲۰۰۰ در ایران عرضه شده. مدل ۲۰۰۰ ابتدا به صورت کاملا وارداتی از ترکیه به ایران می‌آمد، اما حالا هر دو مدل در ایران مونتاژ می‌شوند. طراحی ظاهری مگان پس از گذشت سال‌ها، هنوز هم چشم‌نواز و هماهنگ است.
مگان وام‌دار طراحی ناموفق مدل VEL SATIS است که تحولی اساسی در طراحی محصولات رنو ایجاد کرد. گلگیرهای ورم‌کرده، چراغ‌های منحصربه‌فرد و فرم خاص شیشه عقب و قوس سقف، همگی از نکات جذاب طراحی مگان هستند. هم‌چنین یکی از نکات جالب در مگان، نبود خروجی لوله اگزوز روی سپر عقب و خروجی اگزوز قبل از رسیدن به سپر مخفی شده است. روی دستگیره درهای مگان جای چرخاندن کلید وجود ندارد و تمام درها با کارت کلید باز می‌شوند. سیستم استارت خودرو نیز به این صورت است و با دکمه‌ای روی کنسول جلو، پیشرانه ۲ لیتری بیدار می‌شود. این آپشن در سال ۲۰۱۴ یک مورد عادی است، اما در زمان خود یک ویژگی منحصربه‌فرد و جذاب به شمار می‌آمده.
مهم‌ترین ویژگی مثبت مگان، فضای جادار کابین و صندوق بار است. صندلی‌های مگان راحت و جادار هستند و فاصله پشت سری‌ها نسبت به سر تنظیم می‌شود. اما صندلی‌های جلو به خوبی سرنشینان را در بر نمی‌گیرند و در پیچ‌ها باعث سر خوردن سرنشینان می‌شوند. خبری از سانروف، روکش چرمی صندلی‌ها و تنظیمات برقی صندلی‌ها در مگان نیست و نبود این موارد در یک سدان ۹۰ میلیونی ناامیدکننده است. هم‌چنین مگان‌های ۱۶۰۰ با دو ایربگ و شیشه‌ها و آینه‌های برقی، از نظر سطح تجهیزات و قابلیت‌های فنی وضعیتی مشابه تندر ۹۰ فول‌آپشن دارند.
در جای جای کابین فضاهای متعددی جهت نگهداری اشیا تعبیه شده است. فرم جالب ترمز دستی هنوز نیز جلب توجه می‌کند و بی‌شباهت به ادوات هواپیما نیست. میدان دید عقب متوسط است و به لطف ابعاد بزرگ پنجره‌های جانبی، دید اطراف و تسلط به خودرو کاملا راضی‌کننده است. ضعف‌هایی در سیستم تهویه اتوماتیک و سیستم صوتی دیده می‌شود. به طور مثال تا خودرو روشن نشود نمی‌توان از سیستم صوتی آن استفاده کرد.
ارتفاع فرمان در 2 حالت قابل تنظیم است و ۶ عدد ایربگ در مدل ۲۰۰۰، کمربندهای ۳ نقطه‌ای پیش‌کشنده و سیستم کنترل پایداری، ایمنی مگان را تامین می‌کنند. فراموش نکنید مگان موفق به کسب ۵ ستاره‌ایمنی از موسسه EURONCAP شده و یکی از ایمن‌ترین سدان‌های متوسط به شمار می‌رود. البته کیفیت بعضی از متریال کابین به اصطلاح توی ذوق می‌زند و کیفیت پایین مونتاژ داشبورد باعث شده تا پس از مدتی شاهد بروز سر و صداهای اضافه در این قسمت باشیم.
مگان ۲۰۰۰ از یک پیشرانه ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ برخوردار است که می‌تواند ۱۳۲ اسب بخار و ۱۹۱ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. قدرت تولیدی این پیشرانه در مقابل حجم آن ناامیدکننده است و به تکنولوژی قدیمی موتور باز می‌گردد. نسبت تراکم پیشرانه مگان ۱۰ به ۱ است و از این نظر باید حتما از بنزین سوپر برای آن استفاده شود. نقطه ضف فنی مگان در جعبه دنده ۴ سرعته اتوماتیکش نهفته است. این جعبه دنده کهنه در سال ۲۰۱۴ توان رویارویی با خودروهای دیگر را ندارد و تاخیرهای متعدد آن کمی آزار دهنده است.
گشتاور مگان در دورهای میانی به‌دست می‌آید و همین عامل باعث شده تا مگان با وجود پیشرانه ۲ لیتری به هیچ وجه خودروی پرشتابی نباشد. نقطه قوت مگان سیستم تعلیق مک‌فرسون در جلو و میله‌های ضد لغزش و فنر لول به همراه محور پیچشی برای عقب است. سواری مگان فوق‌العاده نرم است و همین نرمی زیاد، هندلینگ این خودرو را تحت‌الشعاع قرار داده است. اما همین عامل باعث شده تا خانواده‌هایی که راحتی سواری برایشان در اولویت قرار دارد، سراغ مگان بروند.
هزینه بالای تعمیرات و سیستم برقی پیچیده نیز از سایر ویژگی‌های منفی مگان هستند. اما این خودرو کهنه کار با سابقه خوبی که در ایران دارد، از بازار خرید و فروش مناسبی بهره می‌برد.
رنو مگان
رنو مگان سدانی که در سال ۲۰۰۵ به عنوان خودرو سال اروپا برگزیده شد. خودرویی محبوب و عامه‌پسند در ایران که تا همین چند سال پیش، با قیمت معقولش انتخاب بسیار مناسبی بود. اما مگان هم از افزایش نجومی‌قیمت در امان نماند و حالا با امکاناتی کم، کابینی قدیمی و جعبه دنده‌ای که در این بازار متنوع بیشتر شبیه یک شوخی دوستانه است، در میان خودروهای حدودا ۱۰۰ میلیون تومانی قرار گرفته است! مگان در دو نوع ۱۶۰۰ و ۲۰۰۰ در ایران عرضه شده. مدل ۲۰۰۰ ابتدا به صورت کاملا وارداتی از ترکیه به ایران می‌آمد، اما حالا هر دو مدل در ایران مونتاژ می‌شوند. طراحی ظاهری مگان پس از گذشت سال‌ها، هنوز هم چشم‌نواز و هماهنگ است.
مگان وام‌دار طراحی ناموفق مدل VEL SATIS است که تحولی اساسی در طراحی محصولات رنو ایجاد کرد. گلگیرهای ورم‌کرده، چراغ‌های منحصربه‌فرد و فرم خاص شیشه عقب و قوس سقف، همگی از نکات جذاب طراحی مگان هستند. هم‌چنین یکی از نکات جالب در مگان، نبود خروجی لوله اگزوز روی سپر عقب و خروجی اگزوز قبل از رسیدن به سپر مخفی شده است. روی دستگیره درهای مگان جای چرخاندن کلید وجود ندارد و تمام درها با کارت کلید باز می‌شوند. سیستم استارت خودرو نیز به این صورت است و با دکمه‌ای روی کنسول جلو، پیشرانه ۲ لیتری بیدار می‌شود. این آپشن در سال ۲۰۱۴ یک مورد عادی است، اما در زمان خود یک ویژگی منحصربه‌فرد و جذاب به شمار می‌آمده.
مهم‌ترین ویژگی مثبت مگان، فضای جادار کابین و صندوق بار است. صندلی‌های مگان راحت و جادار هستند و فاصله پشت سری‌ها نسبت به سر تنظیم می‌شود. اما صندلی‌های جلو به خوبی سرنشینان را در بر نمی‌گیرند و در پیچ‌ها باعث سر خوردن سرنشینان می‌شوند. خبری از سانروف، روکش چرمی صندلی‌ها و تنظیمات برقی صندلی‌ها در مگان نیست و نبود این موارد در یک سدان ۹۰ میلیونی ناامیدکننده است. هم‌چنین مگان‌های ۱۶۰۰ با دو ایربگ و شیشه‌ها و آینه‌های برقی، از نظر سطح تجهیزات و قابلیت‌های فنی وضعیتی مشابه تندر ۹۰ فول‌آپشن دارند.
در جای جای کابین فضاهای متعددی جهت نگهداری اشیا تعبیه شده است. فرم جالب ترمز دستی هنوز نیز جلب توجه می‌کند و بی‌شباهت به ادوات هواپیما نیست. میدان دید عقب متوسط است و به لطف ابعاد بزرگ پنجره‌های جانبی، دید اطراف و تسلط به خودرو کاملا راضی‌کننده است. ضعف‌هایی در سیستم تهویه اتوماتیک و سیستم صوتی دیده می‌شود. به طور مثال تا خودرو روشن نشود نمی‌توان از سیستم صوتی آن استفاده کرد.
ارتفاع فرمان در 2 حالت قابل تنظیم است و ۶ عدد ایربگ در مدل ۲۰۰۰، کمربندهای ۳ نقطه‌ای پیش‌کشنده و سیستم کنترل پایداری، ایمنی مگان را تامین می‌کنند. فراموش نکنید مگان موفق به کسب ۵ ستاره‌ایمنی از موسسه EURONCAP شده و یکی از ایمن‌ترین سدان‌های متوسط به شمار می‌رود. البته کیفیت بعضی از متریال کابین به اصطلاح توی ذوق می‌زند و کیفیت پایین مونتاژ داشبورد باعث شده تا پس از مدتی شاهد بروز سر و صداهای اضافه در این قسمت باشیم.
مگان ۲۰۰۰ از یک پیشرانه ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ برخوردار است که می‌تواند ۱۳۲ اسب بخار و ۱۹۱ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. قدرت تولیدی این پیشرانه در مقابل حجم آن ناامیدکننده است و به تکنولوژی قدیمی موتور باز می‌گردد. نسبت تراکم پیشرانه مگان ۱۰ به ۱ است و از این نظر باید حتما از بنزین سوپر برای آن استفاده شود. نقطه ضف فنی مگان در جعبه دنده ۴ سرعته اتوماتیکش نهفته است. این جعبه دنده کهنه در سال ۲۰۱۴ توان رویارویی با خودروهای دیگر را ندارد و تاخیرهای متعدد آن کمی آزار دهنده است.
گشتاور مگان در دورهای میانی به‌دست می‌آید و همین عامل باعث شده تا مگان با وجود پیشرانه ۲ لیتری به هیچ وجه خودروی پرشتابی نباشد. نقطه قوت مگان سیستم تعلیق مک‌فرسون در جلو و میله‌های ضد لغزش و فنر لول به همراه محور پیچشی برای عقب است. سواری مگان فوق‌العاده نرم است و همین نرمی زیاد، هندلینگ این خودرو را تحت‌الشعاع قرار داده است. اما همین عامل باعث شده تا خانواده‌هایی که راحتی سواری برایشان در اولویت قرار دارد، سراغ مگان بروند.
هزینه بالای تعمیرات و سیستم برقی پیچیده نیز از سایر ویژگی‌های منفی مگان هستند. اما این خودرو کهنه کار با سابقه خوبی که در ایران دارد، از بازار خرید و فروش مناسبی بهره می‌برد.
هیوندای آوانته
هیوندای آوانته از محصولات خودروسازی راین، روزگاری جدی‌ترین رقیب زانتیا و 323 و مگان به شمار می‌آمد و هنوز هم خیلی‌ها آن‌را به خودروهای صفر چینی و وطنی ترجیح می‌دهند. قیمت بالا در زمان عرضه و طراحی ظاهری کسل کننده آوانته باعث شد تا علی‌رغم قابلیت‌های فنی چشمگیرش، مقبولیت مناسبی در ایران نداشته باشد. زیباترین بخش طراحی آوانته، طراحی قسمت عقب است و در نمای جلو شاهد یک طراحی قدیمی و از مد افتاده هستیم.
کابین آوانته هم‌چون مگان جادار و راحت است و صندلی‌های نرمی دارد. کنسول جلو طراحی بسیار قدیمی و ناهماهنگی دارد و بیشتر به کنسول کامیون‌ها شباهت دارد! کیفیت متریال کابین نیز در سطح قیمت خودرو نیست و در بعضی موارد ناامید کننده است.
این در حالی است که متریال به کار رفته در کابین مگان، مرغوبیت مناسبی دارند. اما مونتاژ قطعات با دقت بالایی صورت گرفته و خبری از صداهای اضافه داخل کابین نیست. آوانته در 2 مدل دنده دستی و اتوماتیک عرضه شد، که مدل دنده دستی از کلاچی نرم برخوردار است و جعبه دنده آن عملکرد مناسبی دارد. اما عملکرد گیرباکس اتوماتیک با تاخیرهایی در معکوس دادن همراه است و حس می‌شود چندان با پیشرانه هماهنگ نیست. مدل مورد نظر به عنوان نسل سوم آوانته ( النترا)، یک پیشرانه ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ را در خود جای داده است.
آوانته با ۱۴۰ اسب‌بخار قدرت و سقف سرعت ۲۱۰ کیلومتربرساعت، یکی از قدرتمند‌ترین انتخاب‌های دست‌دوم با بودجه حدود 60 میلیون تومان به شمار می‌رود. البته سواری آوانته خشک‌تر از مگان است و سیستم تعلیق ضعف‌هایی دارد، اما هندلینگ و چسبندگی مناسب جای هیچ گله‌ای را باقی نمی‌گذارد و استهلاک و مصرف پایین، از آوانته یک خودرو اقتصادی ساخته‌اند. هم‌چنین تعداد کمتر آوانته نسبت به مگان، باعث شده تا بیشتر سلیقه‌های خاص را به سوی خود جذب کند.
هیوندای آوانته از محصولات خودروسازی راین، روزگاری جدی‌ترین رقیب زانتیا و 323 و مگان به شمار می‌آمد و هنوز هم خیلی‌ها آن‌را به خودروهای صفر چینی و وطنی ترجیح می‌دهند. قیمت بالا در زمان عرضه و طراحی ظاهری کسل کننده آوانته باعث شد تا علی‌رغم قابلیت‌های فنی چشمگیرش، مقبولیت مناسبی در ایران نداشته باشد. زیباترین بخش طراحی آوانته، طراحی قسمت عقب است و در نمای جلو شاهد یک طراحی قدیمی و از مد افتاده هستیم.
کابین آوانته هم‌چون مگان جادار و راحت است و صندلی‌های نرمی دارد. کنسول جلو طراحی بسیار قدیمی و ناهماهنگی دارد و بیشتر به کنسول کامیون‌ها شباهت دارد! کیفیت متریال کابین نیز در سطح قیمت خودرو نیست و در بعضی موارد ناامید کننده است.
این در حالی است که متریال به کار رفته در کابین مگان، مرغوبیت مناسبی دارند. اما مونتاژ قطعات با دقت بالایی صورت گرفته و خبری از صداهای اضافه داخل کابین نیست. آوانته در 2 مدل دنده دستی و اتوماتیک عرضه شد، که مدل دنده دستی از کلاچی نرم برخوردار است و جعبه دنده آن عملکرد مناسبی دارد. اما عملکرد گیرباکس اتوماتیک با تاخیرهایی در معکوس دادن همراه است و حس می‌شود چندان با پیشرانه هماهنگ نیست. مدل مورد نظر به عنوان نسل سوم آوانته ( النترا)، یک پیشرانه ۲ لیتری ۱۶ سوپاپ را در خود جای داده است.
آوانته با ۱۴۰ اسب‌بخار قدرت و سقف سرعت ۲۱۰ کیلومتربرساعت، یکی از قدرتمند‌ترین انتخاب‌های دست‌دوم با بودجه حدود 60 میلیون تومان به شمار می‌رود. البته سواری آوانته خشک‌تر از مگان است و سیستم تعلیق ضعف‌هایی دارد، اما هندلینگ و چسبندگی مناسب جای هیچ گله‌ای را باقی نمی‌گذارد و استهلاک و مصرف پایین، از آوانته یک خودرو اقتصادی ساخته‌اند. هم‌چنین تعداد کمتر آوانته نسبت به مگان، باعث شده تا بیشتر سلیقه‌های خاص را به سوی خود جذب کند.
خبر فارسی
تازه های سایت
