۰۳ آذر ۱۴۰۳ - ۰۸:۱۴
- لوکانو از کمپین جدید خود رونمایی کرد
- هنوز جزئیات کاهش تعرفه واردات خودرو مشخص نشده است
- ارز واردات خودرو به ۳ میلیارد یورو افزایش می‌یابد
- پیکار ام‌وی‌ام ایکس 55 پرو با کویر ریگ جن
- مرحله دوم فروش پیکاپ کرهای موسو گرند-خان آغاز شد +جدول
- خودروسازی ایلیا موفق به کسب نشان عالی مسئولیت اجتماعی شد
- یادآوری آخرین فرصت تکمیل وجه متقاضیان موسو گرند- خان
- توسعه شبکه نمایندگان خودروسازی ایلیا همزمان با توسعه سبد محصولات جدید
- آخرین فرصت پیش فروش پیکاپ کرهای را از دست ندهید
- فروش پیکاپ موسو گرند خان خودروسازی ایلیا آغاز شد +جدول
پدال نیوز: وقتی راجع به خودروهای خطرناک صحبت میکنیم, همه‌چیز درباره‌ی هیجان و بازی و سرگرمی است تا زمانی که یک نفر چشمش را ببندد… یا تا زمانی که کسی با گارد ریل برخورد نماید!!
به گزارش پدال نیوز، همه‌چیز درباره‌ی هیجان و بازی و سرگرمی است تا زمانی که یک نفر
چشمش را ببندد… یا تا زمانی که کسی با گارد ریل برخورد نماید. اینجا 5
خودروی خطرناک وجود دارند که به نظر می‌رسد برای دیوانگی محض تضمین
شده‌اند.
دوج وایپر
وایپر آخرین خودرویی بود که بدون سیستم‌های کنترل کشش و کنترل پایداری الکترونیکی عرضه شد. این دو سیستم می‌توانند از تصادف راننده به خاطر استفاده‌ی تصادفی بیش‌ازحد قدرت پیشرانه جلوگیری کنند، چیزی که در مورد پیشرانه‌ی 10 سیلندر وایپر می‌تواند به آسانی رخ دهد. شگفت نیست که نرخ سایش و خراشیدگی این خودرو بالاست. اما به حرف ما گوش نکنید! زود یک وایپر بخرید!
AC-Shelby 427 Cobra
427 کبرا به دلیلی مشابه با وایپر خطرناک است. زیاد بودن قدرت و کاستی در تجهیزات ایمنی الکترونیکی؛ اما میزان خطر در کبرا به دلیل ترمزهای قدیمی، کمربندهای ایمنی نارسا و بدنه‌ی باز افزایش یافته است. حتی ایربگی نیز وجود ندارد تا شانس جنگیدن شما برای زندگی را زیادتر کند. نمونه‌های کپی شده شاید برخی سخت‌افزارهای مدرن‌تر را داشته باشند اما یک کبرای قدیمی هنوز هم هیولایی خطرناک است.
پورشه 911 های قدیمی
طراحی 911 با پیشرانه‌ای که پشت چرخ‌های عقب قرار گرفته اساساً ایده‌ی بدی است. یک‌بار که ترمز عقب از کار بیفتد، خودرو همانند پاندول به این ور آن ور می‌رود. پورشه سال‌های زیادی برای کم کردن خطرات 911 وقت گذاشته و این تلاش در سال 1998 و معرفی کنترل پایداری الکترونیکی (مدیریت پایداری پورشه PSM) پیشرفت قابل‌توجهی نمود (البته هنوز هم می‌توانید PSM را خاموش کنید). 911 ها چسبندگی زیادی دارند اما با سرعت زیاد حرکت کردن می‌تواند منجر به سفری ابدی شود. اما شما از پس این خودرو می‌آیید…درست است؟ پس پورشه هم بخرید!
هر خودروی عضلانی متعلق به دهه‌های 50، 60 و 70 میلادی
پیشرانه‌های قدرتمند دیترویت خیلی پیش‌تر از سیستم تعلیق یا ترمزهای مناسب توسعه یافته بود. اکثر خودروهای عضلانی پرقدرت فنرهای نرمی داشتند که تغییرات هدایتی سرعت‌های بالا را حذف می‌کردند. همچنین ترمزهای این خودروها نیز به ندرت قابل استفاده بودند و پس از چند توقف سنگین کاملاً حالت دکوری به خود می‌گرفتند. زمانی که سرعت می‌گرفتید، این خودروها بیشتر شبیه موشک‌هایی بودند که هدایت‌گری ندارند. اما از ظاهر و صدای خوفناک این خودروها نمی‌شود به سادگی گذشت!
1967 Chevrolet Camaro Z-28
1965 Shelby Mustang GT-350
1970 Challenger
فولکس‌واگن بیتل
بیتل معصوم حتی آزارش به یک مورچه هم نمی‌رسد! شاید مورچه‌ها در کابین بیتل ایمن باشند اما در مورد انسان این مورد صدق نمی‌کند. بیتل های قدیمی‌تر سیستم تعلیق فنر پیچشی داشتند که ایمن نبود و صندلی‌ها نیز به نظر می‌رسیدند این‌گونه طراحی شده‌اند تا سرنشینان را در هنگام تصادف به بیرون پرتاب نمایند. مردم فولکس را بیشتر از جنرال موتورز دوست داشتند بنابراین اهمیتی به این موارد نمی‌دادند اما شما بهتر است که اهمیت بدهید. اما بیتل نمی‌تواند خطرناک باشد…این خودرو بسیار بامزه است!
دوج وایپر
وایپر آخرین خودرویی بود که بدون سیستم‌های کنترل کشش و کنترل پایداری الکترونیکی عرضه شد. این دو سیستم می‌توانند از تصادف راننده به خاطر استفاده‌ی تصادفی بیش‌ازحد قدرت پیشرانه جلوگیری کنند، چیزی که در مورد پیشرانه‌ی 10 سیلندر وایپر می‌تواند به آسانی رخ دهد. شگفت نیست که نرخ سایش و خراشیدگی این خودرو بالاست. اما به حرف ما گوش نکنید! زود یک وایپر بخرید!
AC-Shelby 427 Cobra
427 کبرا به دلیلی مشابه با وایپر خطرناک است. زیاد بودن قدرت و کاستی در تجهیزات ایمنی الکترونیکی؛ اما میزان خطر در کبرا به دلیل ترمزهای قدیمی، کمربندهای ایمنی نارسا و بدنه‌ی باز افزایش یافته است. حتی ایربگی نیز وجود ندارد تا شانس جنگیدن شما برای زندگی را زیادتر کند. نمونه‌های کپی شده شاید برخی سخت‌افزارهای مدرن‌تر را داشته باشند اما یک کبرای قدیمی هنوز هم هیولایی خطرناک است.
پورشه 911 های قدیمی
طراحی 911 با پیشرانه‌ای که پشت چرخ‌های عقب قرار گرفته اساساً ایده‌ی بدی است. یک‌بار که ترمز عقب از کار بیفتد، خودرو همانند پاندول به این ور آن ور می‌رود. پورشه سال‌های زیادی برای کم کردن خطرات 911 وقت گذاشته و این تلاش در سال 1998 و معرفی کنترل پایداری الکترونیکی (مدیریت پایداری پورشه PSM) پیشرفت قابل‌توجهی نمود (البته هنوز هم می‌توانید PSM را خاموش کنید). 911 ها چسبندگی زیادی دارند اما با سرعت زیاد حرکت کردن می‌تواند منجر به سفری ابدی شود. اما شما از پس این خودرو می‌آیید…درست است؟ پس پورشه هم بخرید!
هر خودروی عضلانی متعلق به دهه‌های 50، 60 و 70 میلادی
پیشرانه‌های قدرتمند دیترویت خیلی پیش‌تر از سیستم تعلیق یا ترمزهای مناسب توسعه یافته بود. اکثر خودروهای عضلانی پرقدرت فنرهای نرمی داشتند که تغییرات هدایتی سرعت‌های بالا را حذف می‌کردند. همچنین ترمزهای این خودروها نیز به ندرت قابل استفاده بودند و پس از چند توقف سنگین کاملاً حالت دکوری به خود می‌گرفتند. زمانی که سرعت می‌گرفتید، این خودروها بیشتر شبیه موشک‌هایی بودند که هدایت‌گری ندارند. اما از ظاهر و صدای خوفناک این خودروها نمی‌شود به سادگی گذشت!
1967 Chevrolet Camaro Z-28
1965 Shelby Mustang GT-350
1970 Challenger
فولکس‌واگن بیتل
بیتل معصوم حتی آزارش به یک مورچه هم نمی‌رسد! شاید مورچه‌ها در کابین بیتل ایمن باشند اما در مورد انسان این مورد صدق نمی‌کند. بیتل های قدیمی‌تر سیستم تعلیق فنر پیچشی داشتند که ایمن نبود و صندلی‌ها نیز به نظر می‌رسیدند این‌گونه طراحی شده‌اند تا سرنشینان را در هنگام تصادف به بیرون پرتاب نمایند. مردم فولکس را بیشتر از جنرال موتورز دوست داشتند بنابراین اهمیتی به این موارد نمی‌دادند اما شما بهتر است که اهمیت بدهید. اما بیتل نمی‌تواند خطرناک باشد…این خودرو بسیار بامزه است!
خبر فارسی
تازه های سایت
