پدال نیوز: اسفندماه سال گذشته در حاشیه نمایشگاه توانمندیهای صنعت خودرو ایران بود که محسن صالحینیا، معاون وزیر صنعت از نهایی شدن چهارچوب قرارداد سایپا و رنو و همچنین نهایی شدن مذاکرات تا پایان بهار خبر داد. اتفاقی بعد از ۵ ماه هنوز رنگی از واقعیت به خود نگرفته است. صالح نیا حتی در اواخر فروردینماه نیز در گفتگویی با پایگاه خبری «عصرخودرو» در خصوص قرارداد سایپا با رنو گفت:"این دو شرکت به تفاهم اولیه رسیدهاند اما مدیران و کارشناسان دو شرکت در حال بررسی قرارداد هستند که این امر زمان خاص خودش را میطلبد."
به گزارش پدال نیوز، این در حالی است که مدیرعامل سایپا نظری کاملاً متفاوت دراینباره دارد. جمالی در گفت و گر با خبرنگار ما دراینباره گفت:"با رنو همچنان در حال مذاکره هستیم اما هیچ موردی نهایی نشده است و ممکن است 50 درصد سهام بن رو را در چارچوب قرارداد جدید با این شرکت فرانسوی به رنو واگذار کنیم. بههیچوجه در مذاکرات با شرکای خارجی واگذاری سهام شرکت سایپا مطرح نبوده و نیست بلکه واگذاری سهام شرکتهای زیرمجموعه سایپا در حال مذاکره است."
این گفتهها در شرایطی است که پیمان کارگر چندی پیش و در جریان نمایشگاه یکروزه توانمندیهای صنعت قطعهسازی ایران که در رنو فرانسه برگزار شد، در حضور قطعه سازان برنامههای این شرکت برای گسترش فعالیتهای خود در ایران را اعلام کرد و حتی مدلهایی که قرار است در قالب این همکاری مشترک تولید شود نیز مورداشاره قرار گرفت. بر اساس آنچه کارگر در این نمایشگاه اعلام کرد، تا پیش از پایان سال خودروی رنو سیبمل در همکاری مشترک با سایپا تولید خواهد شد و همچنین پارسخودرو ساندرو استپوی را تولید خواهد کرد.
حال باید دید بعد از عقد قرارداد سایپا و سیتروئن دیگر شریک فرانسوی سایپا، رنوییها به جنبوجوش خواهند افتاد و یا همچنان مسیر کند گذشته را مذاکرات ادامه خواهند داد، امری که میتواند درنهایت به کاهش سهم آنها از بازار پررونق ایران بیانجامد ضمن آنکه نباید فراموش کنیم غیر از سیتروئن، پژوییها نیز سرمایهگذاری مستقیم در صنعت خودرو ایران را آغاز کردهاند و در کنار این رقبای فرانسوی، رنو ممکن است بهزودی با فولکسواگن بهعنوان رقیبی قدرتمند در بازار ایران نیز مواجه شود. رنوییها در دوران تحریم و در شرایطی که بسیاری شرکای تجاری صنعت خودرو ایران به دلیل فشارهای آمریکا بازار کشورمان را ترک کردند، ریسک باقی ماندن هرچند محدود در بازار ایران را پذیرفتند و امید داشتند با رفع تحریمها بتوانند جایگاه واقعی خود را در صنعت خودرو ایران به دست آوردند اما اکنون روند کند حرکت آنها باعث شده رقبا بتوانند حداقل در زمینه امضا قرارداد از آنها پیشی بگیرند.
نویسنده: مهدی اسدی