پدال نیوز: در میان خودروسازان آلمانی تنها این بامو و مرسدسبنز هستند که علیرغم آنکه توسط رسانهها بهعنوان رقبای اصلی هم شناخته میشوند، به طور مستمر در طول سالیان با هم همکاری کردهاند....
به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، در میان خودروسازان آلمانی تنها این بامو و مرسدسبنز هستند که علیرغم آنکه توسط رسانهها بهعنوان رقبای اصلی هم شناخته میشوند، به طور مستمر در طول سالیان با هم همکاری کردهاند. باوجود تمام تفاوتها و کشمکشهای ظاهری، مرسدس بنز و بامو همیشه مانند دو برادر با مادرهایی متفاوت خواهند بود و هر دو به طور کامل نماد منطقی هستند که پشت مهندسی محصولات آلمانی قرار دارد.
درباره خودروسازان آلمانی این اتفاقنظر وجود دارد که علیرغم غیرمتعارف بودن برخی مدلهایی که میسازند، به طور معمول درست به اندازه آنگلا مرکل محافظهکار هستند. بهطور کلی حتی بسیاری بر این باورند که چیزی به اسم شوخطبعی آلمانی وجود ندارد و شاهد مدعای خود را فقدان جوکهای آلمانی میدانند. با این حال کسانی که برای سالهای متمادی و از نزدیک صنعت خودروسازی آلمان را زیرنظر دارند، میدانند وقتی پای کارهای خیلی جدی مانند خودروسازی به میان میآید ژرمنها چندان هم خالی از هجو و کنایه نیستند.
حدود سال ۲۰۰۵ وقتی بامو هنوز به خاطر تولید خودروهای محور عقب با موتورهای تنفس طبیعی شناخته میشد که یکسره آلودگی را به لایههای بالایی آتمسفر زمین میفرستادند، این برند باواریایی رقبایی را که آرم مرسدسبنز و آئودی را بر خود داشتند، مسخره میکرد. به عنوان مثال برای به سخره گرفتن پلتفرمهای محور جلوی آئودی دفتر بازاریابی بامو در مونیخ مجموعهای از تبلیغات را با تصاویر حیوانات «عقبمحور» مانند خرگوش، قورباغه یا اسب منتشر کرد که در آنها «پاهای قدرت» این حیوانات از عقب به جلو انتقال داده شده بود. زیر این تصاویر نوشته شده بود: «به همین خاطر است که ما خودروهای محور جلو نمیسازیم».
بامو همچنین بدش نمیآمد موتورهای مرسدس-AMG را مسخره کند که در مقایسه با موتورهای تنفس طبیعی M بامو از گشتاور زیادی برخوردار بودند و به همین خاطر وقتی درباره رقبای داخلی خود صحبت میکرد عکس یک تراکتور را نشان میداد. بامو این روزها تا حدی به شکلی کنایهآمیز، نه یک بلکه دو مدل محور جلو دارد که هر دو مینیون هستند، در حالیکه تمام مدلهای M تولید شده توسط آنها به توربوشارژ و در نتیجه گشتاور کافی مجهز هستند.
حالا چند دههای میشود که مرسدس بنز و بامو با هم کلکل میکنند و اینطور که بهنظر میرسد مرسدسبنز، همواره و از زمان تولد بامو در صد سال پیش این خودروساز مونیخی را دشمن شماره یک و رقیب اصلی خود میدانسته است. چندی پیش صفحه رسمیفیسبوک مرسدسبنز پیام تولد شوخیآمیزی منتشر و در آن به شیوهای نه چندان پنهان به رقابت صد ساله میانشان اشاره کرد. دایلمر علاوه بر این پیام تبریک، از تاریخ ۸ تا ۱۳ مارس برای کارکنان بامو ورودیه رایگان به موزه مرسدس بنز در اشتوتگارت را پیشنهاد کرد و در صورتی که ماشین آنها بامو بود میتوانستند از پارکینگ رایگان در مقابل موزه نیز استفاده کنند.
برای بامزهتر کردن این دعوت، مرسدسبنز همچنین اعلام کرده بود به ۵۰ نفر اول که به دیدن موزه بروند خوراک مخصوصی به شکل جلوپنجره بامو خواهد داد. اگر این نشاندهنده نوعی عشق برادرانه و نمونهای بارز از شوخطبعی آلمانی نیست، پس اسماش را چه باید گذاشت؟
فکرش را که بکنید! میبینید این شوخیها بین این دو کمپانی چیز تازهای نیست و این دو خودروساز آلمانی علیرغم تفاوتهایشان تقریباً همیشه بازی منصفانه و محترمانهای را در برابر هم انجام دادهاند. پال به راک طراح اتومبیل آلمانی در دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ به طراحی خودروهایی برای مرسدس بنز پرداخت و پس از آن به عنوان مدیرطراحی بامو استخدام شد و در آنجا مسئولیت طراحی نخستین مدل سری ۷ و کانسپت توربو را برعهده داشت که درنهایت به تولید مدل شاخص M1 انجامید.
کریم حبیب که در حال حاضر طراح ارشد برند بامو است نیز بین سالهای ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۱ در استخدام مرسدس بنز بود و در آنجا طراحیهای مربوط به کانسپتهای F700 و F800 انجام میداد. نکته جالب توجه اینجاست که مرسدس بنز حبیب را از بامو قاپ زده بود و او قبل از پیوستن کوتاهمدتش به بنز نیز در کمپانی فعلیاش به طراحی مشغول بود. پس میتوان گفت که او به هر دو برند کمک کرده تا در سالهای اخیر به زبان طراحی جدیدی دست پیدا کنند. به راک و حبیب تنها دو تن از کارکنان رده بالایی هستند که برای هر دو کمپانی مرسدس بنز و بامو کار کردهاند و وقتی پای سایر برندهای آلمانی به میان میآید این گونه مسائل چندان رایج نیستند. در واقع تنها این خودروسازان مونیخی و اشتوتگارتی هستند که علیرغم آنکه توسط رسانهها به عنوان رقبای اصلی هم شناخته میشوند، به طور مستمر در طول سالیان با هم همکاری کردهاند.
کمیکه به عقبتر نگاه کنیم، میتوانیم ببینیم که بامو و مرسدسبنز در زمینههایی مانند برخی از خودروهای اسپرت با هم دارای مشترکاتی هستند که اصلاً برایمان قابل باور نیست. به عنوان مثال هم مرسدس بنز ۳۰۰ SL با درهای بالمرغابی و هم بامو ۵۰۷ عمدتاً به لطف کمکهای یک نفر ساخته شدهاند. مکسهافمن که احتمالاً در دهه ۱۹۵۰ بزرگترین واردکننده خودروهای اروپایی در آمریکا بود، هر دو کمپانی آلمانی را در ساخت این دو خودروی زیبا و شاخص تحت تأثیر قرار داد. با وجود اینکه ۵۰۷ در مقایسه با در مقایسه با ۳۰۰ SL یک شکست تجاری بود، اما هنوز هم بهعنوان یکی از مهمترین مدلهای قدیمیبامو به شمار میآید.
در واقع رابطه نهچندان آشکار میان دو غول خودروسازی آلمان در یک زمان، چنان قوی بود که اگر به خاطر تعلق خاطر هربرت کوانت به بامو نبود، این کمپانی هم حالا در کنار مرسدس بنز بهعنوان یکی از کمپانیهای فرعی گروه خودروسازی دایلمر شناخته میشد. احتمالاً اینکه این برنامه هرگز تحقق نیافت اتفاق مبارکی بود، زیرا حتی برادران جداییناپذیر هم باید سرانجام در نقطهای از هم جدا شوند و خانوادههای خود را تشکیل دهند. علیرغم تمام تفاوتها و کشمکشهای ظاهری، مرسدس بنز و بامو همیشه مانند دو برادر با مادرهایی متفاوت خواهند بود و هر دو به طور کامل نماد منطقی هستند که پشت مهندسی محصولات آلمانی قرار دارد. پس اگرچه وقتی پای فروش کلی به میان میآید این دو شرکت دو رقیب سرسخت هستند، اما به نظر میرسد آنها دوئلی همواره شرافتمندانه را ترجیح خواهند داد.