به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، شرکت MG یکی از خودروسازان قدیمی بریتانیا است که تأسیس آن به سال 1924 بازمی‌گردد. این شرکت که بیشتر به ساخت خودروهای اسپرت و رودستر دونفره مشهور بود، سرگذشت پرفرازونشیبی داشته و بارها مالکیت آن جابجا شده است. در سال 1912 شخصی بنام «ویلیام موریس»، شرکت خودروسازی خود را بانام «موریس موتورز» در انگلستان تأسیس کرد. وی یک نمایندگی برای این شرکت بانام «گاراژ موریس» نیز در آکسفورد انگلستان تأسیس نمود که به خرده‌فروشی و سرویس و خدمات محصولات شرکت اصلی یعنی همان موریس موتورز می‌پرداخت. در سال 1921 شخصی بنام «سِسیل کیمبر» که علاقه‌مند به طراحی و تولید خودروهای اسپرت بود به‌عنوان یک کارمند به استخدام گاراژ موریس درآمد.
به دلیل عملکرد خوب کیمبر، یک سال بعد ویلیام موریس به وی پیشنهاد مدیریت گاراژ موریس را داد که با موافقت کیمبر مواجه شده و او مدیریت گاراژ موریس را بر عهده گرفت. دو سال بعد یعنی در سال 1924، کیمبر بر پایهٔ گاراژ موریس، شرکتی بانام MG که مخفف کلمات «Morris Garages» بود را تأسیس نموده و به تولید محصولاتی با نشان MG پرداخت. البته این شرکت هم تحت مالکیت ویلیام موریس بود. MG تا سال 1935 تحت مالکیت شخصی ویلیام موریس بود تا اینکه در 1 جولای این سال، سهام MG به شرکت اصلی ویلیام موریس یعنی موریس موتورز واگذار شد. واگذاری MG به موریس موتورز سرآغاز تحولات و تغییر مالکیت‌های فراوان این شرکت بود به‌طوری‌که در سال 1952 موریس موتورز با شرکت آستین انگلستان ادغام‌شده و کمپانی جدیدی بنام BMC (مخفف British Motor Corporation) شکل گرفت؛ بنابراین شرکت MG نیز بخشی از گروه BMC شد.
پس‌ازاین در سال 1968 گروه BMC با شرکت لیلاند موتورز ادغام‌شده و گروه خودروسازی British Leyland Motor Corporation تشکیل شد. سپس این گروه خودروسازی جدید، خودروسازان انگلیسی دیگری چون مینی، جاگوار و روور را نیز خریداری نمود. بدین ترتیب بریتیش لیلاند به یکی از بزرگ‌ترین گروه‌های خودروسازی تبدیل‌شده که برندهای لیلاند، آستین، روور، موریس، مینی، جاگوار، لندروور و ام‌جی را در اختیار داشت. این گروه خودروسازی در دههٔ 70 میلادی بیش از 40 درصد بازار خودروی انگلستان را در اختیار داشت؛ اما بااین‌وجود به خاطر مشکلاتی در سال 1986 تغییراتی در این گروه خودروسازی ایجاد شد. بدین نحو که برای محصولات تجاری برند جدیدی بنام داف لیلاند تأسیس‌شده و بریتیش لیلاند نیز به گروه روور تغییر نام داد؛ بنابراین MG هم در سال 1986 تحت مالکیت گروه روور قرار گرفت.
دو سال بعد گروه روور توسط شرکت «بریتیش اِرواسپیس» خریداری شد. ارواسپیس تا سال 1994 مالکیت گروه روور (که MG هم جزء آن بود) را در اختیار داشت تا اینکه در این سال آن را به شرکت ب‌ام‌و فروخت؛ اما ب‌ام‌و نیز در سال 2000 گروه روور بفروش رساند و بدین ترتیب شرکت جدیدی بنام ام‌جی روور تشکیل شد. البته ام‌جی روور بسیار کوچک‌تر از گروه روور سابق بود زیرا از یک‌سو ب‌ام‌و برند مینی را واگذار نکرد و همچنان تحت تملک خود نگه داشت و از سوی دیگر شرکت فورد نیز دو برند جاگوار و لندروور را خریداری نمود؛ بنابراین ام‌جی روور برندهای بسیار کمتری نسبت به گروه روور داشت.
بااین‌حال این اتحاد جدید نیز موفق نبود و سرانجام شرکت ام‌جی روور به دلیل مشکلات شدید مالی در سال 2005 به شرکت خودروسازی چینی نانجینگ فروخته شد. سپس در سال 2007 شرکت نانجینگ با شرکت چینی دیگری بنام صنایع خودروسازی شانگهای یا SAIC ادغام‌شده و بنابراین شرکت ام‌جی روور نیز به مالکیت SAIC درآمد. بدین ترتیب خون تازه‌ای در رگ‌های دو شرکت ام‌جی و روور تزریق شد و با ساخت محصولات جدیدی دوران نوین خود را آغاز کردند. البته به دلیل اینکه شرکت سایک قادر به خرید حقوق برند و مارک روور نبود، نام این شرکت به رووی «Roewe» تغییر یافت. درواقع رووی با استفاده از بقایا و فناوری‌های روور تأسیس‌شده و به‌نوعی جایگزین روور گردید.
بدین ترتیب تولید محصولات MG در سال 2007 در چین و سپس در انگلستان آغاز شد. هرچند مالکیت MG در اختیار شرکت چینی سایک قرار دارد اما دفتر مرکزی و طراحی این شرکت هنوز در بیرمنگام انگلستان واقع است و همچنان MG یک برند انگلیسی محسوب می‌شود و کماکان تا حدودی اصالت انگلیسی خود را حفظ کرده است. یکی از اولین محصولات دوران جدید MG، مدل 550 بود که تولید آن در سال 2008 آغازشده و تحت دو برند ام‌جی و رووی بفروش رسید. اولین محصول جدید MG که در انگلستان عرضه شد، مدل 6 بود که پس از 16 سال در 26 ژوئن 2011 رسماً در انگلستان معرفی شد.
پای محصولات جدید MG توسط نمایندگی این شرکت یعنی مدیا موتورز به ایران هم باز شد. اولین محصول ام‌جی در ایران همان مدل 550 بود که در سال 1388 بانام شوالیه در بازار ایران عرضه شد. سپس دیگر محصولات این شرکت همچون 6، 3، 350 و به‌تازگی کراس اوور GS نیز توسط مدیا موتورز به بازار عرضه شدند. چند روز بیش نمایندگی مدیا موتورز در اصفهان اقدام به برگزاری اولین تست درایو خودروهای MG در این شهر نمود؛ بنابراین ما هم فرصت را مغتنم شمرده و در این تست شرکت کردیم.
این تست درایو در طی چند روز در پیست کارتینگ پارسا اصفهان انجام گرفت. اولین روز انجام آزمون، چهارشنبه ساعت 8 شب بود؛ بنابراین رأس ساعت مقرر راهی محل برگزاری تست شدم. برای انجام تست دو محصول 6 و GS انتخاب‌شده بودند. MG 6 در دو نسخهٔ سدان و لیفت بک تولید می‌شود که هر دو مدل بانام‌های Magnette و GT در کشورمان عرضه می‌شوند. این خودرو در سال 2014 مورد فیس لیفت قرار گرفت و نمونهٔ مورد آزمایش، از نوع لیفت بکِ فیس لیفت شده بود. البته یک دستگاه GS دیگر نیز به رنگ مشکی در پیست حاضر بود که توسط کادر خود نمایندگی به انجام حرکات نمایشی و عبور از سطوح شیب‌دار تعبیه‌شده در پیست می‌پرداخت.
تست رانندگی برای هر شخص با هر دو خودرو و در دو دور پیست انجام می‌گرفت. البته در هر دو خودرو یک همراه از طرف نمایندگی حضور داشت که در صندلی کنار راننده نشسته و به کسانی که تاکنون تجربهٔ رانندگی با خودروهای اتوماتیک را نداشتند، آموزش کار با گیربکس اتوماتیک را می‌داد. تست را با MG 6 سفیدرنگ آغاز کردم. خودرویی مجهز به پیشرانهٔ 4 سیلندر 1.8 لیتری توربو که 160 اسب بخار قدرت و 215 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. پیشرانه‌ای که به دلیل توربو بودن، باوجود حجم کمتر، قدرتی در حد و اندازهٔ رقیبانی چون کیا سراتو و مزدا 3 تولید می‌کند. طراحی خودرو بااینکه به سال 2009 بازمی‌گردد، به لطف فیس لیفت 2014، همچنان زیبا و جذاب است. فرم لیفت بک عقب نیز به اسپرت به نظر رسیدن طراحی آن کمک شایانی کرده است.
گیربکس اتوماتیک خودرو را در حالت درایو گذاشته و حرکت را آغاز می‌کنم. شتاب گیری خودرو مناسب بوده و دنده‌ها نسبتاً به نرمی تعویض می‌شوند. البته به دلیل فضای کم پیست و وجود پیچ‌های متعدد و پشت سر هم امکان آزمودن حداکثر توانایی‌های خودرو و تست شتاب آن فراهم نبود چراکه مرتباً باید اقدام به ترمز گیری و کاهش سرعت می‌کردم. در دور دوم، گیربکس را روی حالت منوال یا دستی گذاشته و از طریق پدال‌های پشت فرمان اقدام به تعویض دنده کردم. البته بازهم به دلیل محدودیت فضا امکان حرکت با دنده‌های بالاتر و همین‌طور معکوس دادن وجود نداشت.
از ام‌جی 6 پیاده شده و سوار بر کراس اوور خوش‌چهرهٔ GS می‌شوم. خودرویی که به دلیل طراحی جدیدتر و زیباتر و همین‌طور رنگ نارنجی جذاب، بیشتر از 6 جلب‌توجه می‌کرد. GS هم مانند برادر سدانش، مجهز به پیشرانهٔ توربو است. البته موتور GS از نوع 4 سیلندر 2 لیتری است که 217 اسب بخار قدرت و 350 نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. ام‌جی GSبا 4.5 طول، در کلاس کراس اوورهای کامپکت قرارگرفته و همکلاس کیا اسپرتیج محسوب می‌شود. درحالی‌که پیشرانهٔ توربوی 2 لیتری آن ازلحاظ قدرت کاملاً بر موتور 2.4 لیتری تنفس طبیعی اسپرتیج برتری دارد.
طراحی و کیفیت مواد داخلی GS خوب بوده و نشانی از چینی بودن در آن کمتر دیده می‌شود. البته استفاده بیش از حد از پلاستیک در داخل خودرو، حس ارزان قیمت بودن را برای انسان تداعی می کند. هرچند GS قدرت بیشتری نسبت به 6 دارد اما به دلیل حدود 150 کیلوگرم اضافه‌وزن، شتاب آن تفاوت چندانی با 6 ندارد. به‌علاوه توربوشارژر عملاً در دور موتورهای بالا وارد مدار می‌شود و به دلیل عدم امکان بالا بردن دور موتور در پیست، نمی‌شد حداکثر توانایی آن را آزمایش کرد. البته تأخیر توربو در آغاز حرکت کاملاً مشهور بود. بااین‌حال عملکرد گیربکس 6 سرعتهٔ اتوماتیک دوکلاچهٔ GS مناسب بود و در کمترین زمان اقدام به تعویض دنده می‌کرد. پس از پایان تست نیز از افراد در رابطه با سواری دو خودرو نظرسنجی شده و در صورت تمایل به خرید تخفیف داده می‌شد.
خودروهای 6 و GS هم‌اکنون در مدل 2016 به ترتیب قیمتی در حدود 130 و 160 میلیون تومان دارند و مدیا موتورز با توجه به ارائهٔ گارانتی و خدمات پس از فروش مناسب، مهندسی انگلیسی و برند معتبر، امید زیادی به موفقیت آن‌ها در بازار خودروهای وارداتی ایران دارد. ام‌جی GSدر بازار کشورمان با رقبای سرسختی چون کیا اسپرتیج، هیوندای IX35، میتسوبیشی ASX و رنو کولئوس روبه‌روست درحالی‌که MG 6 خودروهایی چون هیوندای الانترا، کیا سراتو، مزدا 3، رنو فلوئنس، تویوتا کرولا و میتسوبیشی لنسر را در مقابل خود می‌بیند.
درکل این حرکت مثبتی از سوی مدیا موتورز بود تا خریداران برای خرید یک خودرو مجبور نباشند صرفاً به تعدادی عکس و کاتالوگ اکتفا کرده و تجربه‌ای هرچند محدود و اندک از سوارشدن و رانندگی با آن‌ها را داشته باشند. امیدواریم چنین حرکت‌های در کشور ادامه داشته و از سوی دیگر واردکنندگان و حتی خودروسازان داخلی نیز انجام گیرد.
