گزارشی از روند تولید خودروهایی در سگمنت A و B

به گزارش پدال نیوز به نقل از صمت، در حال‌حاضر ایران‌خودرو در کلاس‌های مختلفی به تولید خودرو می‌پردازد. برای نمونه خودرو ‌206‌ در کلاس B، 206 صندوق‌دار و سمند در کلاس C و C+ (سی پلاس)، گرندویتارا و هایما در کلاس اس‌یووی (شاسی‌بلند)، پارس و پژو 405 در کلاس C+ تولید می‌شوند. این خودروساز داخلی هم‌اکنون در برخی کلاس‌ها از جمله کلاس A تولید خودرو ندارد و تنها در گذشته محصولاتی مانند کیزاشی و پژو 407 را در این سگمنت وارد کرده است. خودروسازان ژاپنی پیشینه قابل قبولی در ایران دارند و هرگاه نامی از یک نشان(برند) ژاپنی در تولید هر محصول به‌ویژه خودرو به میان می‌آید، ویژگی کیفیت است که می‌درخشد و خودنمایی می‌کند. شرکت ایران‌خودرو در حال‌حاضر با شرکت سوزوکی همکاری دارد که نمونه آن عرضه «گرند ویتارا» است. به گفته هاشم یکه‌زارع، شرکت ایران‌خودرو عزم خود را جزم کرده تا محصولات دیگری از این خودروساز را ازجمله سوئیفت، ویتارای جدید و سیاز به تولید رساند. کلاس خودرو از دو وجه قابل تعریف است؛ ابعادی و قیمتی. در کلاس ابعادی هرچه بالاتر می‌رویم، اندازه خودرو بیشتر و بزرگ‌تر می‌شود اما در کلاس قیمتی، اندازه خودرو معنایی ندارد زیرا امکان دارد یک خودرو کوچک قیمتی بالاتر از یک خودرو بزرگ یا شاسی‌بلند داشته باشد.
 
 
تولید در تمام کلاس‌ها، الزامی نیست
با این توضیحات، این پرسش به میان می‌آید؛ اکنون که ایران‌خودرو اقدام به تولید خودرو در کلاس‌های مختلف کرده است، آیا تولید این خودروها با توجه به استانداردهای جاده‌ای، قدرت خرید مردم و ظرفیت‌های این شرکت خودروسازی ضرورت دارد؟به باور یک کارشناس صنعت خودرو ظرفیت‌سازی برای تولید خودرو مسئله دشواری نیست و می‌توان آن را به وجود آورد اما یک خودروساز باید بهترین بهره را از حجم منابع خود ببرد. شرکت‌های خودروساز داخلی به‌عنوان بنگاه‌هایی اقتصادی برای به‌دست آوردن بیشترین بازدهی از منابع مالی خود باید به سمت تولید خودروهایی با حجم فروش بالا حرکت کنند؛ خودروهایی که علاوه بر تطابق پیش‌شرط‌های وزارت صنعت، معدن و تجارت تولید آنها اقتصادی باشد. فربد زاوه   اظهار کرد: هیچ الزامی وجود ندارد که یک خودروساز در کلاس‌های مختلف خودرو تولید کند. برای نمونه لزومی ندارد که ایران‌خودرو به تولید خودرو در کلاس Eو D بپردازد زیرا برای نمونه شرکت نیسان در این 2 کلاس در ایران به تولید خودرو پرداخته اما مورد اقبال قرار نگرفته است. حجم بازار این‌خودروها گسترده نیست بنابراین تولید آنها به‌صرفه و اقتصادی نخواهد بود. خودروسازان برای آنکه به نیاز مشتریان در برخی کلاس‌ها پاسخ دهند، کافی است خودروهای مورد نظر را وارد کشور کنند. وی در زمینه صحبت‌های مدیرعامل ایران‌خودرو مبنی بر تولید خودرو در کلاس A با همکاری یک خودروساز ژاپنی گفت: خودروهای کلاس A ویژه خودروسازان ژاپنی است و به 650 سی‌سی حجم موتور و 64 اسب‌بخار محدود شده و خودروهایی کوچک هستند. از آنجا که این خودروها از عوارض پارکینگی معاف می‌شوند، مورد توجه قرار می‌گیرند و بیشتر خودروسازان ژاپنی ازجمله میتسوبیشی، سوزوکی، نیسان، هوندا و تویوتا این خودروها را به تولید می‌رسانند. زاوه با بیان اینکه خودرو کلاس A در دنیا توسعه‌یافته نیست و تیراژ خودروهایی که زیر کلاس B تولید می‌شوند، محدود است، تصریح کرد: این خودروها با وجود اندازه کوچکشان، ارزان‌قیمت بوده و بازارهای خاص خود را دارند و در حالت عادی از این خودروها استقبال نمی‌شود. این خودروها کارآیی خاص دارند و بیشتر خودروسازان خارجی به عرصه تولید آنها وارد نمی‌شوند. هوشمندی ژاپنی‌ها آنها را به شرکایی سرسخت و منظم تبدیل کرده است؛ تولیدکنندگانی که برای فعالیت خود ضوابط سختگیرانه‌ای دارند. از این خصوصیت ژاپنی‌ها که بگذریم، عرضه محصولات آنها در ایران به‌ویژه در بخش خودرو باید مناسب و همسو با وضعیت بازار باشد. در همین زمینه زاوه معتقد است هنگامی‌که سخن از خودروهای ژاپنی به میان می‌آید، اذهان به سمت دو شرکت تویوتا و هوندا معطوف می‌شود. این نشان(برند)ها بسیار کم‌هزینه هستند و مشتریان آنها کمترین مراجعه به تعمیرگاه را دارند. دو شرکت مزدا و نیسان نیز خودروهایی روزآمدتر هستند. میتسوبیشی و سوزوکی وضعیت مناسبی ندارند و در سال‌های گذشته عملکردشان اقتصادی نبوده است. سوبارو نیز در بازار امریکا عرضه می‌شود و این شرکت در صدد گسترش بازار است. به باور این کارشناس صنعت خودرو، در نگاهی کلی خودروسازان ژاپنی صاحب فناوری هستند و همکاری با آنها به نفع صنعت خودرو کشور است. از طرفی دیگر ژاپنی‌ها در مدیریت بسیار دقیق و سختگیرانه عمل می‌کنند که می‌توان از تجربه آنها نیز استفاده کرد.
 
 
تکیه وارداتی‌ها بر میز کلاس
هنگامی‌که نام برخی خودروسازان صاحب‌نام از جمله خودروسازان ژاپنی برای حضور در ایران و سرمایه‌گذاری در صنعت خودرو کشور به میان می‌آید، این پرسش در ذهن نقش می‌بندد که تمایل آنها از کجا سرچشمه می‌گیرد؟ این شرکت‌ها خواهان حضور در ایران هستند یا خودروسازان داخلی آنها را به همکاری دعوت می‌کنند؟
به گفته عضو هیات‌مدیره انجمن تخصصی مراکز تحقیق و توسعه صنایع و معادن، شرکت‌های ژاپنی هر اندازه هم که سختگیر باشند اما مانند دیگر شرکت‌های خارجی تمایل به حضور در صنعت خودرو ایران دارند زیرا شرایط مهیا شده و ایران از بازار بکری برای تولید و عرضه خودرو برخوردار است بنابراین خودروسازان مطرح جهانی خواهان ورود به این بازار هستند. برای همکاری با خودروسازان ژاپنی تمایلی دوسویه از طرف ایران‌خودرو و ژاپنی‌ها وجود دارد. امیر سیم‌دار درباره همکاری ایران‌خودرو با شرکت‌های خارجی برای تولید خودرو در کلاس‌های مختلف  گفت: شرکت ایران‌خودرو براساس هدف‌گذاری‌های انجام شده تصمیم دارد در سگمنت‌های مختلف به تولید خودرو بپردازد که برای رسیدن به این اهداف می‌تواند از قابلیت‌های خودروسازان مختلف خارجی استفاده کند. طبق روال، طرف‌های خارجی پیشنهادهای خود را مطرح می‌کنند و در ادامه این طرف ایرانی است که با توجه به ویژگی‌های خودروها، میزان انعطاف خودروسازان اصلی و دیگر هدف‌گذاری‌ها شرکای خود را انتخاب می‌کند. وی تصریح کرد: ایران‌خودرو در کلاسA می‌تواند از گزینه‌های متنوعی استفاده کند و اگر کلاس ابعادی مورد نظر باشد، خودروهایی با ابعاد کوچک را شامل می‌شود که به‌طور معمول خودروهای شهری هستند. در کلاس A خودروسازان محصولات مختلفی دارند که ازجمله می‌توان به فیات اشاره کرد. قرارداد با خودروسازان خارجی بیشتر بر مبنای تولید است و به طور قطع خودروسازان داخلی در مذاکره‌های خود روی مواردی که وزارت صنعت، معدن و تجارت نظیر صادرات 30درصدی، انتقال دانش فنی و داخلی‌سازی تاکید دارد، تمرکز می‌کنند. براساس آنچه در این گزارش آمده خودرو در کلاس‌های مختلف باید براساس نیاز بازار و خواسته مشتریان تولید شود. اگر خودروسازی تصمیم به تولید خودرو در تمام کلاس‌های ابعادی یا قیمتی داشته باشد اما این خودروها در بازار با اقبال روبه‌رو نشود، ورود به این عرصه پیامدی چون هدر دادن سرمایه مالی و انسانی خواهد داشت.