1- آلفا رومئو آرنا
با اینکه در ابتدا گمان میرفت محصول مشترکی از آلفا رومئو و نیسان باشد، مدل آرنا در واقع کمی بیشتر از یک نیسان Cherry تغییر آرم داده شده بود؛ اگرچه در کارخانه پراتولا سرا آلفا رومئو در ایتالیا ساخته میشد. ترکیب طراحی ژاپنی با تولید ایتالیایی دقیقا همان نکته اشتباه این پروژه بود، تا حدی که حتی موتورهای تند و تیز آلفا رومئو نیز نتوانستند این سبد قابدار را از بالای فهرست ما پایین بکشند.
2- لانسیا بتا
از برخی جنبهها دلمان شکست که این مدل را در رتبههای بالای ردهبندی قرار دادیم. این مدل یک خودرو واقعا کاریزماتیک بود که در قالب هر یک از نسخههای Spyder، Coupe یا آنچه در تصویر میبینیم HPE، هر دو لذت بصری و رانندگی را توامان در ما ایجاد میکرد. اما این خودرویی بود که مشکلات زنگ زدگی ارثی آن خبرهایی را در سطح ملی بازتاب داد و لانسیا را وادار به فراخوانهای عظیم و حتی بازخرید در برخی موارد کرد. تقریبا به تنهایی همین بدنامی حاصل از بتا بود که به ناچار موجبات خروج لانسیا از بازار بریتانیا را فراهم آورد.
3- فیات کروما
این مدل همه مشکلات Stilo را از سر گذراند اما شرایطش از آن مدل نیز بدتر شد زیرا هیچکس این خودرو را نمیخواست. این مدل یک کراس اوور بود؛ اما گونهای نادرست از آن، که در آن MPV را که یک بخش کاملا افول کرده به شمار میآمد، با فضایی بزرگ ادغام کرده بودند تا خودرویی در سایز بزرگتر از معمول ساخته باشند.
4- مازراتی Biturbo
تلاش برای تبدیل مازراتی به نسخه ایتالیایی BMW از این مدل آغاز شد. رانندگی این مدل آنقدرها هم بد نبود و چرم دوزیهای زیبایی در داخل داشت. اما برای کارخانهای که تا آن زمان مدلهایی مانند Bora، Ghibli، Merak و Khamsin را روانه بازار کرده بود، Biturbo مانند مدلی به نظر میرسید که گویی طراحان آن در مدت طراحی قرص خواب مصرف میکردهاند!
5- فیات Stilo
برای پیدا کردن مشکل این خودرو نیاز نیست نابغه باشید. با ظاهری ماجراجویانه همانند سفری به شهربازی، این مدل حاصل تولید خودرو فیات در قلب یک بحران اعتماد به نفس است. طراحی ایتالیایی (که تا آن زمان تنها دلیل خرید این خودروها به نظر میرسید) بهطور کلی از بین رفته بود اما سایر عوامل اعتمادسازی خودرو برای مشتری مانند کیفیت، مهندسی و برق خودرو در همان حالت قبلی متوقف مانده بودند. فیات سعی کرده بود مانند فولکس واگن شود اما در آخر خودرویی با جذبه یک سیب زمینی گندیده ساخت!
6- فیات استرادا
با مقایسه این مدل با فولکس واگن گلف Cabriolet Mkl به سادگی متوجه میشوید که چرا فیات استرادا در بریتانیا از محبوبیت زیادی برخوردار نشد. در کنار ظاهر بسیار غیرجذاب این مدل، کیفیت فنی خودرو نیز پایین بود.
7- مازراتی Quattroporte II
با ظاهری شبیه به سیتروئن SM، مازراتی Quattroporte مدلی شگفت انگیز بود. بهعنوان یک مازراتی البته شکستی فاجعهبار به حساب میآمد. با برخورداری از دیفرانسیل جلو و یک موتور V6 مبتلا به آسم، اجزای داخلی این مدل به اندازه ظاهر فوقالعاده آن جذاب نبودند.
8- آلفا رومئو 90
زمانیکه آلفا رومئو Alfetta بهعنوان یک خودروی جدید عرضه شد، نزد مشتریان محبوب و دلپذیر بود اما وقتی با تغییر در طراحی به آلفا رومئو 90 تبدیل شد، زمان برای تغییرات بیشتر فرارسیده بود. این مدل تلاشی از سوی آلفا رومئو برای نگه داشتن این مدل قدیمی در بازار برای یک نسل دیگر بود که با موفقیت همراه نشد.
9- لانسیا Voyager
تجربه کردن این مدل برای کسانی که لانسیاهای بینظیری چون Fulvia، Stratos و Delta Integrale را به یاد دارند بسیار دردناک بود. عموما این مدل را به نالههای «یک برند در گیر و دار مرگ» تشبیه کردهاند؛ برندی که همواره به دلیل شور و چالاکی مدلهای خود مشهور بود.
10- آلفا رومئو Mito
این مدل تلاشی از سوی آلفا رومئو برای ورود به بازار هاچ بکهای طراحی شده با دنیای مد بود که بهخاطر ظاهر نه چندان دلنشین، کیفیت رانندگی پایین، جنس پلاستیک حاوی قلع به کار رفته در آن و نیز اتاق کوچک و تنگ در جذب مشتری ناموفق بود.