به هرحال میتوان گفت که منصوری
برخلاف عادتهای همیشگی خود، از تقویت سخت طراحی ظاهری رولزرویس "Dawn" صرف
نظر کرده و در عوض به تقویت سخت پیشرانه خودرو پرداخته است.
در زیر کاپوت رولزرویس داون، از پیشرانهای 6.6 لیتری توربو دوقلوی 12
سیلندر استفاده شده که به صورت استاندارد میتواند قدرتی 570 اسب بخاری و
گشتاوری 780 نیوتن متری تولید کند. ولی با ورود منصوری به این بخش و تقویت
سنگین آن، شاهد افزایش قدرت موتور تا 740 اسب بخار و گشتاور تولیدی آن تا
1000 نیوتن متر هستیم که پس از انتقال آن به خروجی، تبدیل به شتاب صفر تا
صد 4.5 ثانیهای و حداکثر سرعت بالای 285 کیلومتر بر ساعتی میشود که حدود
35 کیلومتر بیشتر از حد معمولش است.
از فضای داخل کابین این
اتومبیل هم متاسفانه تصویری ارائه نشده است، ولی منصوری اعلام کرده که در
داخل کابین رولزرویس داون از قطعات آلومینیومی براق، قطعات فیبرکربنی،
قطعات معرق کاری شده و روکشهای جدید و مرغوب استفاده کرده است.