خودروی پرنده‌ای با بال‌ های آتشین +عکس

پدال نیوز: احتمالا شما هم با ما موافقید که اگر فورد موستانگ در سال 1964 ساخته نمی‌شد، شاید هیچ گاه کابوی‌های آمریکایی مثل پونتیاک فایر برد، شورولت کامارو، پلیموث باراکودا یا دوج چلنجر به تولید نمی‌رسید.

به گزارش پدال نیوز، تعریف سران جنرال موتورز از پانی کاری که قرار بود در مقابل فورد قد عَلم کند، بسیار ساده بود. یک خودروی دو درب با ظاهری خشن که بیش از اینکه خودروی راحتی باشد باید آدرنالین خون را افزایش دهد. البته کار طراحان آنقدرها هم سخت نبود زیرا قبل از اینکه پونتیاک فایر برد را طراحی کند، شورولت کامارو را ساخته بود و به دلیل اینکه هر دو خودرو از یک پلت‌فرم مشترک استفاده می‌کردند، طراحی فایربرد آنقدرها طول نکشید، اما در نهایت خودرویی ساخته شد که هر چند خون جی ام در رگ‌هایش جریان داشت اما سعی شده بود شخصیتی مستقل داشته باشد. جنرال موتورز پلت‌فرم F-Body را در اختیار طراحان قرار داد و کامارو و فایربرد روی این پلت‌فرم بنا شد.

پلت‌فرمی که یکی از موفق‌ترین‌ها در تاریخ جنرال موتورز به شمار می‌رود و این دو خودرو تا آخرین سال تولید نیز با استفاده از همین پلت‌فرم که آپدیت می‌شد، ساخته شدند. هر چند فرم کل اتاق هر دو خودرو شبیه به هم است، اما پونتیاک و کامارو در جزئیات به‌خصوص در نمای جلو و عقب و کابین با هم متفاوت هستند.

پونتیاک در نسل اول از پیشرانه‌های 230 و 250 اینچ مکعبی 6 سیلندر، 326 هشت سیلندر، 350 هشت سیلندر و 400 هشت سیلندر استفاده کرد. پر حجم‌ترین و قوی‌ترین پیشرانه در تولیدات نسل اول نمونه 400 اینچ مکعبی یا 6/6 لیتری بود. پونتیاک مدل فایربرد را در نسل اول در انواع کانورتیبل و کوپه و مدل‌های فایربرد استاندارد و مدل ترانس ام تولید کرد. البته مدل ترانس ام در سال 1969 به بازار آمد. این مدل قوی‌ترین و سرسخت‌ترین فایربرد در نسل اول بود.

برچسب ها: موستانگ ، فورد ، فورد موستانگ ، پونتیاک ، جنرال موتورز ، پونتیاک فایر برد ، شورولت کامارو ، پلیموث باراکودا ، دوج چلنجر ، پدال نیوز

X Share

Stumble Upon Delicious

Cloob Digg

بازدید از صفحه اول ارسال به دوستان نسخه چاپی

خبر فارسی

نظر شما