در تیونینگ یک خودرو، تمام بخشها دستخوش تغییر شده تا خودرو به یک ابرخودرو بدل شود. در حقیقت اگرچه کمپانی خودروساز زمان زیادی را صرف طراحی و ساخت محصولاتش میکند، اما تیونینگ در نقش یک مکمل، سبب آزاد شدن بیشتر قدرت موتور به سر چرخها میشود. تیونینگ تنها به خودروهای سوپراسپرت مربوط نمیشود، زیرا هر خودرویی طبق سلیقه کمپانی سازندهاش و طراحان آن میتواند ارتقاء یابد و عملکرد بهتری را به آن بخشید و حتی از کارکردهای مهم تیونینگ میتوان به این نکته اشاره کرد که این عمل میتواند به خودروهایی که ضعف طراحی داشته باشند، کمک بسزایی کند.
مراحل تیون کردن
مرحله اول نصب کیتهای مخصوص ریس یا آیرودینامیکی بر روی بدنه خودرو است که در این مرحله با بررسی اکسل و پایداری خودرو، در صورت داشتن مشکل میتوان با نصب و قرارگیری باله و اسپویلر الکترونیکی و یا ثابت، به رفع آن اقدام کرد تا به پایداری خودرو، کمک بسزایی شود. همچنین این عامل برای عملکرد بهتر موتور نیز بکار میرود تا افزایش قدرت و تولید نیروی بیشتر در موتور فراهم شود که به همین منظور از دو سیستم توربوشارژر و سوپرشارژر بر روی موتور خودرو استفاده میشود. اگر مالک خودرو علاقمند به ارتقاء دادن موتور اتسمفریک یا همان نفس طبیعی باشد، از سیستمهای جدید vvt و cvvt برای خودروی او استفاده میشود تا تولید قدرت خودرو افزایش یابد. اما تنها با نصب کردن این دو سیستم بر روی موتور، قدرت و گشتاور مورد نظر بدست نمیآید، بلکه باید تغییراتی در طراحی پیستون، شاتون و سیلندر خودرو داد تا بتوان به قدرتی که میخواهیم برسیم.
در مراحل بعدی تیونینگ خودرو ، در بحث سیستم تعلیق نیز میتوان کمکهای
پنوماتیکی را برای خودرو استفاده کرد و در بحث سیستم ترمز نیز میشود از
کالیپرهای بزرگتر استفاده کرد. برای تسریع در قدرت و عملکرد ترمز نیز از
دیسکهای ریس سرامیکی شیاردار و سوراخدار استفاده میشود تا در سرعتهای
بالا، در پیست یا جاده، عمل خنککاری سریعتر انجام شود و عملکرد و قدرت
ترمز تشدید شود.
در تیونینگ برای اینکه خودرو پایداری و هندلینگ بهتری داشته باشد، از رینگ
فاق کوتاه ریس و لاستیک پهن ریس استفاده میشود تا هندلینگ خودرو افزایش
یابد. سیستمهای الکترونیکی در بخش تیونینگ، سهم کمی داشته تا عملکرد و
پرفومنس خودرو بهتر شود.