به گزارش ایلنا، وی تاکید کرد: بافت فرسوده شامل
خانههای ریزدانه، ناپایدار و نفوذناپذیر بوده و ممکن است؛ در آنها
بافتهای میراثی هم وجود داشته باشد.
حکیمیپور با اشاره به تدوین نامهای توسط ریاست شورای شهر و ارسال آن به
رئیسجمهور و مجلس اظهار کرد: در نامه مذکور به سندچشمانداز و سیاست کلی
نظام در برنامه توسعه جمهوری اسلامی ایران و نیز ماده ۱۳ قانون حمایت از
احیا، بهسازی و نوسازی از بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری مصوب ۱۳۸۹
استناد شده، که دولت را مجاز میکند؛ سالانه ۱۰ هزار میلیارد ریال جهت احیا
و نوسازی بافتهای فرسوده و ناکارآمد شهری در بودجه سنواتی کل کشور پیش
بینی کند.
عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه همچنین در این نامه به ماده ۱۴ همین
قانون که شورای برنامهریزی و توسعه استانها را موظف به تامین اعتبار برای
ساخت فضاها و ساختمانهای عمومی و خدمات در محدودههای مصوب بافتهای
فرسوده از محل اعتبار دستگاههای ذیربط کرده تاکید شده است، افزود: همچنین
ردیف دوم بند ۸ سیاستهای راهبردی سند ملی احیا نوسازی، بهسازی و
توانمندسازی بافتهای فرسوده مصوب ۱۳۹۳ به صراحت نسبت به تدوین ردیف بودجه
مستقیم در قوانین سنواتی تاکید کرده است.
وی اظهار کرد: در این نامه درخواست کردیم به لحاظ ضرورت مشارکت برای حل
معضل بافتهای فرسوده شهر تهران که وسعت آن زیاد است، دستور دهند؛ قوانین
لازم در راستای بهسازی و احیا و نوسازی این بافتها در برنامه ششم پیشبینی
شود، زیرا در این صورت هرسال این موضوع در بودجه سالانه در نظر گرفته
میشود.
حکیمیپور بیان کرد: از آنجا که موضوع بافت فرسوده در برنامه ششم توسعه
دیده نشده است. احساس کردیم ممکن است؛ صرفا به استناد مصوبات سالهای ۹۳ و
۸۹ نتوان اقدامی انجام داد، لذا تاکید برطرح موضوع در برنامه در ادامه همین
مصوبات است، لذا این نامه را تنظیم و هفته گذشته به مجلس و دولت ارسال
کردیم تا در تصویب برنامه ششم حتما در ارتباط با بافتهای فرسوده بر این
سیاستها تاکید شود تا پشتوانه قوی قانونی برای پیگیری موضوعات در این
خصوص شود.
عضو شورای شهر تهران با اشاره به اینکه شهرداری نیز در این خصوص وظایفی
دارد که به آن عمل میکند خاطرنشان کرد: موضوع احیا بافتهای فرسوده تنها
کار شهرداری نیست و این نهاد میتواند به عنوان یک تسهیلگر در این زمینه
عمل کند، لذا باید اقدامات دیگری نیز توسط دستگاههای مربوطه صورت گیرد.
وی یادآور شد: این معضل تنها مربوط به تهران نیست و در سایر شهرها نیز
وجود دارد، اما گستره آن در تهران وسیعتر است، بهطوریکه ۲۵ درصد بافتهای
مسکونی فرسوده بوده و جمعیت زیادی نیز در این مناطق ساکن هستند، لذا
قوانین مربوطه باید در برنامه توسعه پیشبینی شود و این مساله از طرف
شوارای شهر تهران و شورای عالی استانها قابل پیگیری است.