وی افزود: اصول کمیته بال در خصوص سامانههای پرداخت و تسویه و اخیراً اصول
زیرساخت بازارهای مالی، در ایجاد و راهبری سامانههای پرداخت بانکی مورد
توجه و رعایت دقیق قرار نگرفته است. برنامهریزی و وضع مقررات و چارچوبها
به جای کسب و کار بانکی، معطوف به جاهطلبیهای فناورانه بوده که لزوماً به
معنی ارتقای کارایی و اثربخشی نظام بانکی در کل نبوده است.
سیف یادآور شد: حسابرسی سرمایهگذاری و هزینهکرد در حوزه فناوری بانکها
بر مبنای دستاوردها و نتایج حاصل از آنها صورت نگرفته و عمدهترین وجه
توسعه معطوف به رقابت در کسب رسوب وجوه و بدتر از آن رقابت در شهرت بوده
است. این امر موجب شده که هزینهکرد در حوزه فناوری در میان حجم عظیم
هزینههای مالی بانکها ناپدید شود. افزایش هزینهها در حوزه فناوری بدون
حسابرسی و سنجش دقیق اثر آن، باعث شده تا به صورت غیرمستقیم از طریق افزایش
هزینههای عملیاتی بانکها، فاصله بین نرخ تجهیز و تخصیص را بیشتر کرده و
در نهایت هزینههای تامین مالی را افزایش دهد.
وی همچنین عنوان کرد: کسب و کار بانکی متناسب با امکانات فناوری توسعه
نیافته و هر روز فاصله آن نیز بیشتر شده است، به گونهای که غلبه حوزههای
فناوری در کسب و کار و انفعال حوزههای بانکداری و کسب و کار منجر به خلق
محصولاتی شده که نه با اهداف بانک، نه با اهداف نظام بانکی و نه با اهداف
کلان اقتصادی کشور همراستا نیستند. برکناری از تحولات بینالمللی، فقر دانش
بانکی را به بهانه بومیسازی موجب شده است. به گونهای که به سختی میتوان
محصولات بانکهای ایران را در نظام بانکی بینالمللی توجیهپذیر دانست.
رئیس کل بانک مرکزی یادآور شد: ساختار کسب و کار بانکی در حوزه نظامهای
پرداخت، به علت فقر دانش، عدم حسابرسی و رقابتهای کور و چشم و همچشمی
بانکها آسیب دیده و این اتفاق ها منجر به حذف کارمزدها و نابودی مهمترین
جنبه درآمدزایی بانکها شده است.