خودروسازی یکی از صنایع پیشران در تمام کشورهای دنیا بوده و از جمله صنایعیست که کشورهای پیشرفته به داشتن آن افتخار می کنند....
به گزارش خبرنگار
پدال نیوز؛ خودروسازی یکی از صنایع پیشران در تمام کشورهای دنیا بوده و از جمله صنایعیست که کشورهای پیشرفته به داشتن آن افتخار می کنند. صنعت خودروسازی در ایران پس از صنعت نفت و پتروشیمی دومین صنعت بزرگ و قدیمی بوده که موجب اشتغالزایی چند صد هزار نفر به صورت مستقیم و غیرمستقیم شده است. هرچند به عملکرد صنعت خودروسازی ایران ایرادات زیادی وارد است، اما صنعتی که موجب این تعداد فرصت شغلی شده و در شرایط تحریم هم استوار مانده را نباید نادیده گرفت و تخریب کرد.
صنعت خودروسازی ایران نزدیک به نیم قرن قدمت دارد و در این سالها فراز و نشیب های زیادی را تجربه کرده است. قطعا ایرادات زیادی به عملکرد صنعت خودروسازی ایران در طی این سالها وارد است و کارشناسان انتقادات به حق و درستی را از این صنعت بزرگ دارند. اما برخی افراد به ظاهر منتقد قصد تخریب صنعت خودروسازی را دارند و در پشت این انتقادها مقاصد دیگری نهفته است. قطعا عملکرد ضعیف صنعت خودروسازی ایران در سالهای گذشته موجب خشم و نارضایتی مردم شده و این صنعت حمایت بسیاری از نهادها را از دست داده است. ولی قطعا خودروساز تنها مقصر این عملکرد ضعیف نیست. چراکه خودروسازان در ایران به تصمیمات دولت و وزارت خانه ها و همچنین روابط سیاسی به صورت مستقیم وابسته اند.
در ماه های اخیر افراد زیادی اظهار کرده اند که در صنعت خودروسازی را تخته کنیم بهتر است. قطعا این اظهارات ناآگاهانه و صرفا بابت جلب توجه بوده و افرادی که این اظهارات را کرده اند تنها قصد تخریب صنعت خودروسازی را دارند. این افراد قطعا یا نمی دانند یا نمی خواهند بدانند که صنعت خودروسازی دومین صنعت پیشران ایران بوده و محرک اصلی اقتصاد کشور است. با فرض اینکه الان صنعت خودروسازی در ایران تعطیل شد، چه ارگانی توانایی ایجاد اشتغال برای صد هزار مهندس مکانیک، برق و الکترونیک و صدها هزار نفر کارگر را دارد؟ کدام نهاد می تواند پاسخگوی این تعداد کارمند و کارگر بیکار باشد؟
هرچند انتقاد به صنعت خودروسازی وارد است، اما راه حل برون رفت از بحران تعطیل کردن خودروسازان نیست. تعطیلی صنعت خودرو در ایران موجب توقف چرخ اقتصادی و رشد شدید نرخ بیکاری می شود. افرادی که در حال تخریب صنعت خودرو هستند بهتر است مشغول شناسایی مشکل اصلی و برطرف کردن آن باشد. هرچند صنعت خودروسازی ایران امروزه حال خوبی ندارد، اما روزهای پرافتخاری را پشت سر گذاشته و آینده روشنی هم دارد. صنعت خودروسازی ایران در تاریخ 50 ساله خود سابقه همکاری با خودروسازان آمریکایی، اروپایی، ژاپنی و کره ای را داشته و قطعه سازان و زنجیره تامین خودروسازان ما هم در سالهای نه چندان دور در زنجیره تامین بین المللی خودروسازان اروپایی از جمله رنو و پژو حضور داشتند. بدین ترتیب پتانسیل صنعت خودروسازی ایران بالاست. اما مشکل کجاست که این صنعت امروزه به این روز افتاده است؟
اگر بخواهیم از کشورهایی که صنعت خودروسازی پیشرفته و موفقی دارند الگوبرداری کنیم، به این نتیجه می رسیم که وابستگی خودروساز به تصمیمات دولت مانع پیشرفت آن می شود. در ایران خودروسازان و به طور ویژه صنعت خودروسازی به تصمیمات دولت و سیاست های آن وابسته است. هر دولتی طی یک بازه زمانی 4 ساله تصمیمات کوتاه مدتی برای صنعت خودروسازی می گیرد. اما چنین صنعتی با این وسعت با تصمیمات کوتاه مدت درمان نمی شود. بلکه صنعت خودروسازی نیاز به تصمیم گیری های بلند مدت و رویکرد ثابت دارد. زمانی که رویکرد و برنامه صنعت خودروسازی در بلندمدت مشخص باشد و تغییری نکند، امکان سرمایه گذاری داخلی و خارجی، تولید و توسعه محصولات جدید و جذب نقدینگی فراهم شده و طی یک بازه چند ساله رشد و شکوفایی این صنعت مشهود خواهد بود. نتیجه عدم وابستگی خودروساز و صنعت خودرو به تصمیمات دولت افزایش فرصت های شغلی، افزایش رضایت مشتری و مصرف کننده و همچنین ایجاد سهم در بازارهای صادراتیست.
صنعت خودروسازی در سال های اخیر با سخت ترین تحریم های ممکن دست و پنجه نرم کرده است. این تحریم ها به دلیل سیاست های دولت به خودروسازی تحمیل شده و همین تحریم ها باعث قطع همکاری یکطرفه شرکای خارجی صنعت خودروسازی ایران و از دست رفتن فرصت های بسیاری برای این صنعت شده است. در شرایط تحریم واردات بسیاری از قطعات و تامین بسیاری از مواد اولیه برای تولید قطعات نیز ممکن نبوده و خودروسازان مجبور به دور زدن تحریم ها برای تامین قطعات و مواد اولیه خود بوده اند. همه این موارد دست به دست هم داده تا هزینه تمام شده تولید خودرو نیز افزایش یابد و تیراژ خودروساز نیز با کاهش چشمگیری مواجه شود. اما این تحریم ها هم نتوانستند چرخ صنعت خودروسازی ایران متوقف کنند و صنعت خودروسازی ایران در این دوران تحریم هرچند کند ولی به پیشرفت خود ادامه داد.
بهتر است به جای تخریب کورکورانه صنعت خودروسازی که این حجم از اشتغال پایدار را ایجاد کرده، دنبال نقاط ضعف و مشکلات این صنعت بود و با برطرف کردن موانع پیشرفت، موجب شکوفایی این صنعت قدیمی و بزرگ در ایران شد.