آیرودینامیک و خنک کننده اجزای حیاتی طراحی خودرو بودند که منجر به ساخت ورودیهای بزرگ میشد. اکنون حتی درب پروانهای ضخیم شده و دارای یک جعبه هوای بزرگ است که هوا را به رادیاتورهای جانبی هدایت میکند.
چشمگیرترین جنبه طراحی، قسمت عقب است، جایی که فراری مجموعهای از میلههای عمودی دارد که در سراسر آن قرار دارند. چراغهای عقب از میلههای افقی درست در زیر اسپویلر ساخته شدهاند، اگرچه به خوبی با بقیه تیغهها ادغام میشوند. نوک اگزوز دوگانه که در مرکز نصب شده اند روی دیفیوزر تهاجمی عقب بیرون میآیند.
طراحی بیرونی تا حد زیادی بر چیدمان داخلی تأثیر گذاشت، با شیشه جلویی که کابین را محصور کرده بود. صندلیها با یک جعبه پدال قابل تنظیم در شاسی ادغام میشوند، در حالی که رابط انسان و ماشین فراری به رانندگان اجازه میدهد تا دست خود را روی فرمان نگه دارند تا ۸۰ درصد از عملکردهای خودرو را کنترل کنند.
نیرو بخشیدن به دیتونا توسط یک موتور V۱۲، ۶.۵ لیتری انجام می شود که از ۸۱۲ Competizione الهام گرفته شده است. فراری برای کاهش وزن و اینرسی موتور کار کرد و از میلههای اتصال تیتانیومی، پینهای پیستون جدید با رنگ الماس مانند کربن و یک میل لنگ متعادل شده که سه درصد سبکتر است، استفاده کرد.
این موتور، F۱۴۰HC، اکنون ۸۲۸ اسب بخار و ۶۹۷ نیوتن متر گشتاور تولید میکند که آن را به قویترین موتور فراری تبدیل میکند. موتور تا خط قرمز ۹۵۰۰ دور در دقیقه ایجاد می کند و با گیربکس هفت سرعته جفت میشود. دیتونا میتواند در ۲.۸۶ ثانیه به سرعت ۱۰۰ کیلومتر در ساعت برسد. برای رسیدن به سرعت ۲۰۰ کیلومتر در ساعت تنها به ۷.۴ ثانیه زمان نیاز دارد.
فراری میگوید که ورودی موتور را بهطور اساسی بازطراحی کرده است. فراری از مواد کامپوزیتی برای شاسی و بدنه از جمله فیبر کربن و کولار استفاده کرده است. فراری همچنین پیرلی را موظف کرد تا یک تایر خاص برای SP۳ بسازد و تایر را برای عملکرد مرطوب و خشک بهینه کند. دیتونا همچنین اولین فراری V۱۲ است که تقویت کننده دینامیک این شرکت را دریافت میکند، که باعث میشود رانندگی در حد مجاز قابل کنترلتر و قابل کنترلتر باشد.
فراری جزئیاتی از قیمت یا محدود بودن دوره تولید نمیدهد، همچنین فراری نگفته است که تحویل این خودرو چه زمانی آغاز خواهد شد.