امّا راز این هندلینگ استثنایی در آپشن سیستم فرمان چهار چرخ به همراه دیفرانسیل استاندارد تمامچرخ محرکه «کواترو» است. در نتیجه، Q7 میتواند دایره گردشی به قطر ۱۲/۴ متر داشته باشد؛ یعنی کمتر از مدلهای بزرگی چون بامو X5.
در سرعتهای بزرگراهی، چرخهای عقب نیز به طرف راستای چرخهای جلو تغییر جهت میدهند. باید اعتراف کرد که سرعت و تیزی فرمان نسبت به یک سیستم فرمان دو چرخ معمولی در شاسیبلندهای دیگر، ملموس است و هندلینگ بهتری را ایجاد میکند. در عین حال، در سرعتهای پایینتر، چرخهای عقب در خلاف جهت چرخهای جلو چرخش میکنند و به این وسیله، ابعاد دایره گردش را به میزان قابلتوجهی کاهش میدهند. در نتیجه، گذر از پیچهای تندی که در سر راهتان قرار دارند، آسانتر از قبل خواهند بود.
عنصر دیگری که باعث سواری فوقالعاده و ویژگیهای خاص هندلینگ میشود، آپشن سیستم تعلیق گازی است. البته سیستم تعلیق استاندارد مشکلی ندارد و در حالت «داینامیک» نیز دارای یک شرایط بسیار خوبی است، ولی سیستم تعلیق گازی فوقالعاده است. این سیستم برخلاف تعلیق استاندارد Q7 میتواند همراه با مؤلفههایی مانند نسبت انتقال پدال گاز و وزن فرمان نیز تنظیم شود. در پکیج «شاسی انطباقی» به ارزش ۴ هزار دلار، آئودی هر دو سیستم فرمان چهار چرخ و تعلیق گازی را ارائه میکند که انتخاب این آپشن، بسیار توصیه میشود.
Q7 با سرعت بالا، بدون هیچ مشکلی از پیچها عبور میکند و حالتی چابک و روان دارد. اعتماد به نفس بیشتر راننده در کنار سیستم الکترو مکانیکی فرمان، تایرهای تمامفصل گودیر ایگل اسپورت هستند که تماس مناسبی را با سطح جاده برقرار میکنند.
فاکتور سوم در قابلیت گردش مناسب Q7 جدید، وزن آن است؛ جایی که آئودی نسبت به مدل قبلی به اندازه ۲۱۵ کیلوگرم صرفهجویی کرده است.
علاوه بر اضافهکردن سبکی، سیستم فرمان چهار چرخ و سیستم تعلیق گازی که برای خودرویی که ظاهرش به خودروهای «چابک» نمیخورد، سرعت و چابکی به ارمغان آوردهاند، نقش نسخه جدید موتور سوپرشارژر ۳ لیتری V6 آئودی را نباید نادیده گرفت. این موتور با قدرتی به میزان ۳۳۳ اسببخار و گشتاور حداکثری برابر ۴۴۰/۶ نیوتنمتر در بازه ۲۹۰۰ تا ۵۳۰۰ دور بر دقیقه، آئودی ۲۲۵۱ کیلوگرمی را در عرض ۵/۷ ثانیه به سرعت ۹۶/۶ کیلومتر بر ساعت میرساند و همین روند را تا رسیدن به سقف سرعت ۲۰۹/۲ کیلومتر بر ساعت ادامه میدهد. هیچ ضعفی در عملکرد سوپرشارژر مشاهده نمیشود و در همین حال، در زمان مناسب خود را از میللنگ جدا میکند تا در مصرف سوخت خودرو صرفهجویی شود.
در همین حال، شاید شرایط گیربکس ۸ سرعته تیپترونیک تأثیرگذارتر از موتور باشد. عملکرد این سیستم، چندان محسوس نیست. بیشتر مواقع در هنگام صحبت از گیربکسهای اتوماتیک به ضعف عملکرد آنها اشاره میشود؛ اینکه آنها نمیتوانند دنده مناسب را پیدا کنند و نقطه شیفت دندهها در آنها جالب نیست. ولی گیربکس ۸ سرعته آئودی به وظیفه خود عمل میکند و آن را به خوبی انجام میدهد.
واکنش پدال گاز درست به همان صورتی است که انتظار میرود؛ خشکی مناسب و بیشتر از آن در حالت «داینامیک». پدال ترمز نیز کمابیش انعکاسی از پدال گاز است و هیچ حالت اسفنجی در خود ندارد. ترمزهای آئودی اعتماد به نفس لازم را برای حرکت در جادههای مه گرفته فراهم میکنند.
در همین حال، اگر یک عابر پیاده و یا حتی یک راننده حواسپرت ناگهان بر سر راه شما ظاهر شود، باعث ایجاد هشدار در سیستمهای هوشمند ایمنی مورد استفاده در Q7 میشوند و در نهایت میتوانند این کراساور ۷ سرنشینه را کاملاً متوقف کنند. بسته به سرعت خودرو (بیشتر نزدیک به ۴۰ کیلومتر بر ساعت تا سرعتهایی مانند ۸۰ کیلومتر بر ساعت)، اگر حسگرهای راداری Q7 شکل یک وسیله نقلیه یا یک انسان را در جلوی خودرو تشخیص دهند، یک هشدار اولیه برای راننده نمایش داده میشود و در گام بعدی، یک پالس به سیستم ترمز ارسال میگردد. پس از آن، کمربندهای ایمنی به صورت خودکار، تنگتر میشوند و شیشه پنجرهها نیز اگر پایین باشند، به بالا حرکت میکنند. سوس ترمز اضطراری اعمال میشود. همه اینها در حالتی خوشبینانه، در مدتزمانی صورت میگیرند که یک راننده برای جلوگیری از یک برخورد احتیاج دارد. آئودی کاربرد این تکنولوژی ایمنی را در یک هوای صاف و در روشنایی روز نشان داده است. ممکن است این سیستم در این شرایط کنترلشده کارآیی داشته باشد، ولی مطمئناً کسی در دنیای واقعی همهچیز را به عهده این سیستم واگذار نمیکند.
همچنین یک سیستم هوشمند نگهداری مسیر حرکت در بین خطوط نیز در این خودرو وجود دارد. این سیستم وقتی با کروز کنترل انطباقی راداری در Q7 هماهنگ شود، در واقع میتواند خودش همهچیز را در وسط یک ترافیک شلوغ به عهده بگیرد. البته لازم به یادآوری است که این یک ویژگی رانندگی خودکار محسوب نمیشود و وقتی احساس کند که دستهای راننده برای چند لحظه از روی فرمان آزاد شده، هشدار را به صدا درمیآورد.
در همین حال، سیستم دستیار حرکت در بین خطوط در مسیرهای آزادتر، بیشتر از آنچه که لازم باشد، مداخله انجام میدهد. در واقع، مسیر حرکت فقط دقیقاً در وسط خطوط اجازه داده میشود؛ موضوعی که مخصوصاً در هنگام خالیکردن بیشتر فضا برای خودروهای مقابل یا ایجاد بیشترین فضا در ورودی و خروجی یک بزرگراه، بسیار آزاردهنده است. ضمن اینکه در هنگام بررسی این خودرو، چیز خاصی برای غیرفعال کردن این ویژگی در Q7 مشاهده نشده است.
تجربه فضای داخل کابین، انعکاسی از شرایط رانندگی در خود دارد. آئودی بار دیگر ثابت کرده که «طراحی کابین» یکی از نقاط قوتش است. در این کابین، به لطف طراحی مناسب و ارتفاع پایین داشبورد، دید بسیار خوبی نسبت به محیط اطراف ایجاد شده است. همچنین در کابین Q7 هیچ قطعه یا متریالی پیدا نمیکنید که حسّ یک شیء اضافی یا ارزانقیمت را داشته باشد. سیستم اطلاعات و سرگرمی آئودی MMI همچنان به عنوان سادهترین سیستم برای استفاده در هنگام رانندگی، باقی مانده است. راهبری نقشههای گوگل و ویژگی جدید «کابین دیجیتال» آئودی، در کنار معرفی «اپل کار پلی» از دیگر مواردی هستند که به تجربه کار با این سیستم اضافه شدهاند (اندروید اتو احتمالاً در بهار سال آینده اضافه خواهد شد). برای علاقهمندان به موسیقی، یک آپشن سیستم صوتی پیشرفته Bang and Olufsen 3D درنظر گرفته شده که دارای ۲۳ اسپیکر است و توانی برابر ۱۹۰۰ وات دارد. البته برای داشتن این آپشن باید ۵ هزار دلار هزینه کرد، ولی سیستمی است که نمیتوان آن را با چیز دیگر مقایسه کرد. همچنین یک سیستم روشنایی داخلی LED برای کابین Q7 استفاد شده که امکان ۹۰۰ ترکیب رنگی مختلف را در نورپردازی فراهم میکند.
قیمت آئودی Q7 مدل ۲۰۱۷ که قرار است در ماه ژانویه ۲۰۱۶ در بازار امریکا ارائه شود، از ۵۴ هزار و ۸۰۰ دلار برای تریم «پرمیوم» آغاز میگردد. برای سطح متوسط «پرمیوم پلاس» از Q7 باید مبلغی برابر ۵۸۸۰۰ دلار پرداخت و قیمت مدل سطح بالای «پرستیژ» به ۶۴۳۰۰ دلار میرسد. مطابق شرایطی که برای آپشنهای برندهای لوس سراغ داریم، آپشنهای Q7 نیز میتوانند به سرعت قیمت نهایی خودرو را افزایش دهند و بدون آن که متوجه شوید، یک Q7 جدید را با تجهیزات کامل با قیمت نزدیک به ۹۰ هزار دلار خریداری کنید. با این حال، نمیتوان گفت که این خودرو شرایط بازار را درنظر نگرفته است. شاید با همین سطح قیمت نیز به عنوان یک شاسیبلند بزرگ با این شرایط رانندگی، معامله چندان بدی هم نباشد.