آیا سرمایه گذاری 13.6 میلیارد دلاری، تویوتا را به رقبا می رساند

به گزارش پدال نیوز، چند سالی است که تویوتا در این باور در جا زده است که مردم به این زودی از خودروهای برقی استقبال نمی کنند اما حالا خود را حتی از خودروسازان سنتی و قدیمی مثل جنرال موتورز و فولکس واگن عقب می بیند چه رسد به تسلا. و حالا میلیاردها دلار به پای برنامه ای می ریزد تا شاید بتواند این عقب ماندگی را جبران کند.

تویوتا این رقم هنگفت را برای تکوین و توسعه باتری و زنجیره تأمین باتری و خودروهای برقی در نظر گرفته است و قرار است که از حالا تا سال 2030 یعنی دهه ی پیش رو برای گسترش خودروهای برقی و باتری سرمایه گذاری و هزینه کند. این رقم هنگفت حداقل باید 30 درصد روی قیمت کنونی باتری های مخصوص خودروهای برقی اثر بگذارد.

شاید یکی از دلایل عقب ماندن تویوتا از رقبا در زمینه خودروهای برقی، سرمایه گذاری های هنگفتی است که در خودروهای هیبریدی [برقی-بنزینی] کرده و همین حالا هم در این عرصه دست پیش دارد و در این مسابقه هنوز اول است ولی همین طرز تفکر باعث عقب ماندن آن در مسابقه ی رسیدن به بالاترین فروش خودروهای تمامی برقی شده است.

قائم مقام مدیر عامل تویوتا در عرصه ی فناوری، ماساهیکو مائدا در جمع سرمایه گذاران این شرکت ماه گذشته خبر از این سرمایه گذاری 14 میلیارد دلاری داد. اما این سؤال مطرح است که آیا این حرکت تویوتا کمی دیر نیست؟

تویوتا دو مانع اصلی بر سر راه تولید خودروهای برقی می بیند که بیراه هم نمی گوید. عامل اول قیمت بالا و هزینه های سنگین تولید باتری است و دیگری عملکرد باتری های کنونی است. مشتریان هم با همین دو مانع بزرگ رو به رو هستند و علاوه بر گرانی خودروهای برقی، هنوز اضطراب پیمایش [تمام شدن شارژ باتری در میانه راه و نرسیدن به جایگاه شارژ] به قوت خود باقی است. 1.5 هزار میلیارد ین تقریباً معادل 13.6 میلیارد دلار است و باید این دو مانع بزرگ را مدنظر داشته باشد و قرار است روی فناوری های متفاوتی هزینه شود که برخی از آنها عبارتند از:

باتری های حالت-جامد: این نوع باتری به جام مقدس holy grail تشبیه شده و دست یافتن به آن تقریباً یک رؤیا در دور دست است. این نوع باتری ها علاوه بر وزن کمتر، زمان شارژ کوتاه تری دارند و نسبت به پیل های کنونی لیتیوم-آیون ایمن تر هستند. مهمترین موانع ساخت آنها دشواری تولید و عمر کوتاه آن ها است. مائدا از تویوتا می گوید که این شرکت ژاپنی در مسیر تولید این نوع باتری ها قرار دارد و تا سال 2025 به این فناوری می رسد. این نوع باتری هم می تواند در خودروهای هیبریدی به کار رود و هم در خودروهای تمام برقی.

باتری های لیتیوم-آیون بهبودیافته: مائدا همچنین در نشست سرمایه گذاران گفته است که در حال کار روی باتری های کنونی است و ظرف یک دهه آینده هم عملکرد آن بهبود می یابد و هم هزینه های کاهش پیدا می کند. تمرکز اصلی پژوهش گران هم روی عمر باتری است. تویوتا می گوید همین باتری های به کار رفته در  خودروهای کراس اور  bZ4X هم می تواند بعد از 10 سال 90 درصد از ظرفیت شارژ خود را حفظ کند.

باتری های نیکل هیدراید: تویوتا این اواخر نمونه بهبود یافته ی این باتری های نیکلی را معرفی کره و در مدل های هیبریدی خود به کار برده است. این باتری های جدید ساختار در اصطلاح دوقطبی bipolar دارند و تقریبا چگالی قدرت در آنها دو برابر است و معنی ساده آن این است که با نصف باتری های قبلی می تواند همان عملکرد را از باتری برای خودرو بگیرد. با این کار هم وزن خودرو و هم هزینه ساخت خودروهای هیبریدی به شدت کاهش پیدا می کند.

مائدا می گوید تویوتا تا سال 2030 قادر خواهد بود با نصف قیمت باتری های لیتیوم-آیون کنونی 200 گیگاوات-ساعت باتری تولید کند. او می گوید: «تمرکز ما روی ایمنی، طول عمر بالا و کیفیت مطلوب محصولات با هزینه های پایین و عملکرد بالا است. برای تویوتا بالاترین ارزش تکوین و توسعه باتری هایی است که باعث شود خیال مشتری راحت باشد.»

معمولاً طرز فکر رئیس و اعضای هیئت مدیره شرکت ها در پژوهش های مراکز تحقیقاتی آن شرکت ها انعکاس پیدا می کند. تویوتا در سال های اخیر مقادیر معتنابهی از سرمایه خود را صرف پیل های سوختی و سوخت هیدروژنی کرده است. یک باک هیدروژن به همان اندازه سوخت گیری بنزین زمان نیاز دارد. در حالی که در بهترین حالت مردم خودروهای برقی خود را شب تا صبح در گاراژ یا پارکینگ منازلشان شارژ می کنند و الا حداقل سه تا چهار ساعت وقت لازم است تا شارژ باتری خودرو کامل شود.

به احتمال زیاد پیش بینی تویوتا درست است که بنزین به این زودی از زندگی مردم خارج نمی شود و حداقل تا چند دهه مهمان خانواده ها است. تویوتا می گوید، خودروهای هیبریدی در بسیاری از نقاط دنیا که برق شان از طریق سوزاندن سوخت های فسیلی به دست می آید، گزینه بهتری است. ولی اختصاص این 14 میلیارد دلار نشان می دهد که تویوتا از پافشاری بیهوده دست برداشته و به این باور رسیده است که باید با جریان عمومی در دنیا همراه شود. با توجه به ردپای کربنی عظیمی که تویوتا در دنیا دارد، هیچ چاره ای برای این شرکت باقی نمی ماند جز این که با گرایش های عظیم جهانی همراه شود.