گام مهم ایران خودرو در مسیر صرفه جویی ارزی

به گزارش پدال نیوز به نقل از تیتر20 - طبق اعلام  ایران خودرو، با همکاری این شرکت و مراکز علمی و دانش‌بنیان، در پایان امسال حدود ۱۲۵ میلیون یورو صرفه جویی ارزی محقق خواهد شد، ضمن آنکه محصولات جدید این شرکت نیز از تبعات مثبت این اتفاق بهره مند می شوند.

 داستان صرفه جویی ارزی در خودروسازی کشور، طی دوران تحریم، جدی تر از قبل دنبال شد، به نحوی که از یک سو نهضت داخلی سازی قطعات خودرو راه افتاد و از سوی دیگر، خودروسازان دست همکاری به سمت شرکت های دانش بنیان دراز کردند تا با کمک آنها بخشی از قطعات موردنیاز خود را ساخت داخل کنند.

 حال پرسش اینجاست که داخلی سازی و به تبع آن کاهش ارزبری، چه تبعات مثبتی را برای کشور به خصوص در حوزه خودروسازی به دنبال خواهد داشت؟

مسئله نخست، نقش داخلی سازی قطعات در کاهش وابستگی به خارجی ها است. در دوران هایی مانند تحریم، خارجی ها معمولا ارسال قطعات موردنیاز خودروسازی را به ایران محدود و حتی ممنوع می کنند و این موضوع سبب افت تولید می شود.

این اتفاق در سه سال گذشته و با تحریم خودروسازی ایران از سوی آمریکا، بیش از پیش به چشم آمد. بنابراین در چنین شرایطی، هرچه میزان ساخت داخل بالا برود، این وابستگی کمتر شده و سختی های دوران تحریم کمتر خواهد شد. مسئله مهم دیگر که در دل داخلی سازی رخ می دهد، صرفه جویی ارزی است. خودروسازی ایران به دلیل وابستگی به قطعات خارجی، سالانه مقادیر زیادی ارز صرف واردات می کند که البته بخشی از آن اجتناب ناپذیر است.

 این در حالی است که به واسطه ساخت داخل می توان ارزبری را کاهش داد. کاهش ارزبری از جهات مختلف اهمیت فراوانی دارد، به خصوص اینکه کشور با کمبود ارز مواجه است و به قول برخی مسوولان هر یک دلار حکم یک فشنگ را در جنگ اقتصادی فعلی پیدا کرده است.

 بنابراین صرفه جویی ارزی خودروسازان علاوه بر اینکه برای خود آنها منفعت به دنبال دارد، به حفظ ذخایر ارزی کشور هم کمک می کند. هرچه ارزبری در صنعت خودرو کم شود، طبعا ارز کمتری در این شرایط حساس و جنگ اقتصادی از کشور خارج خواهد شد و این خدمت بزرگ صنعت خودرو به اقتصاد کشور در دوران تحریم بوده است. ارزی که به واسطه داخلی سازی قطعات خودرو در کشور می ماند، می تواند صرف مسائل مهم دیگری مانند تامین دارو و تجهیزات پزشکی شود و جان بسیاری از بیماران را نجات دهد.

با صرفه جویی ارزی اما می توان به خود خودروسازان و قطعه سازان نیز در مسائلی مانند طراحی و همچنین توسعه و به روزرسانی خطوط تولید کمک کرد.

نکته مهم دیگر در مورد صرفه جویی ارزی خودروسازان، کاهش هزینه های تولید است. در حال حاضر با توجه رشد قیمت ارز، هزینه تولید بسیار بالا رفته است، زیرا خودروسازان مجبورند هزینه بالایی برای واردات صرف کنند، ضمن آنکه دور زدن تحریم نیز خود هزینه زا است. این موضوع هر دو طرف تولیدکننده و مصرف کننده را تحت فشار قرار داده است.

 در سمت تولید، با توجه به اعمال سیاست قیمت گذاری دستوری، رشد هزینه ها و نابرابری آن با قیمت های اعلامی از سوی شورای رقابت، زیان خودروسازان و بحران نقدینگی در صنایع خودرو و قطعه را رقم زده است. بنابراین هرچه صرفه جویی ارزی صورت گیرد، هزینه تولید نیز کاهش می یابد و حداقل اش این است که خودروسازی کمتر زیان خواهد دید. از آن سو با کاهش هزینه های تولید ناشی از صرفه جویی ارزی، قیمت تمام شده خودرو نیز حداقل با شیبی کندتر از قبل بالا می رود و این موضوع به نفع مصرف کننده است.

 بنابراین کاهش ارزبری در صنعت خودرو، منافع همزمان تولیدکننده، مصرف کننده و دولت را (به جهت کمتر خارج شدن ارز از کشور) به دنبال دارد. البته این موضوع نبایدب ه قیمت کاهش کیفیت تمام شود، ضمن آنکه همه قطعات را نیز نمی توان داخلی سازی کرد و واردات بخشی از آنها و طبعا خروج ارز از این ناحیه، اجتناب ناپذیر است.