در قدیم سکه ها از طلا و نقره ضرب می شدند و ارزش آنها برابر مقدار طلا و
نقره ی به کار گرفته شده در آنها بود. به همین دلیل برخی افراد سودجو
مقداری از حاشیه ی سکه ها را می تراشیدند و از طلا و نقره ی آن استفاده می
کردند؛ بدون اینکه در ظاهر سکه تغییر چشمگیری ایجاد شود!
بدین ترتیب به مرور زمان از ارزش سکه ها کاسته می شد. بنابرین حاکمان
تصمیم گرفتند شیارهایی روی لبه ی سکه ها ایجاد کنند تا در صورت تراشیده شدن
به سادگی قابل تشخیص باشند.
بنابر این گزارش، امروزه دیگر سکه ها از طلا و نقره ضرب نمی شوند؛ اما چون
مردم به ظاهر سکه های قدیمی عادت کرده بودند؛ دیگر تغییری تا به امروز
درظاهر آنها به وجود نیامد.