مهارت‌های رانندگی در شرایط مختلف

به گزارش پایگاه خبری پدال نیوز، آرمین محسنی-رشته ورزشی آفرود یکی از مهیج‌ترین و جذاب‌ترین رشته‌های ورزشی موتوری محسوب می‌شود که برای انجام آن باید لوازم و تجهیزات مخصوص را تهیه و همچنین مهارت‌های ویژه‌ای را فراگرفت. رانندگی آفرود با توجه به شرایط جوی و منطقه‌ای انواع مختلفی دارد که برای تبدیل شدن به یک راننده حرفه‌ای آفرود باید تکنیک‌های رانندگی در هر منطقه و هر شرایط را به‌صورت جداگانه و کامل فراگرفت که این مهم نیاز به صرف زمان، صبر و همچنین داشتن استعداد رانندگی خارج از محیط شهری و تمرین بسیار است که در این مطلب مختصری از اقدامات و مهارت‌هایی را که برای رانندگی آفرود به آن نیاز است یادآوری می‌کنیم. از آنجایی که معمولا این رشته بسیار وسیع و گسترده است در مناطق مختلف با شرایط آب و هوایی گوناگون قابل برگزاری است. رانندگی در مسیرهای کوهستانی و صخره‌ای، مناطق جنگلی و دارای پوشش گیاهی و بیابان‌گردی از انواع مختلف این رشته محسوب می‌شوند که برای لذت بردن و همچنین حصول اطمینان از ایمنی، باید دارای تجربه کافی و مهارت‌های بسیار بود. عبور از یک منطقه گل‌آلود و رودخانه‌ای یکی از قسمت‌های مهیج در آفرود است که برای انجام آن باید حتما خودرویی مورد اطمینان و مجهز به لوازم ضروری مختص به آن را دارا بود. برای رانندگی در این وضعیت باید چندین نکته را رعایت کرد تا بدون بروز مشکل مسیر را پشت سر گذاشت. اول اینکه قبل از ورود به رودخانه یا برکه، مسیر ورود و خروج را به خوبی بررسی کرد، زیرا سخت‌ترین و چالش‌برانگیزترین قسمت در عبور از مسیرهای آبی است. سپس به آرامی و با سرعتی کم و مطمئن وارد آب شوید، ایجاد موج در قسمت جلوی خودرو نشان دهنده سرعت مناسب برای حرکت است. اگر هنگام عبور از رودخانه، میزان آب موجود از خط آب خودرو بالاتر رود و روی کاپوت و شیشه جلو آید، می‌تواند نشان دهنده‌ سرعت زیاد در حرکت باشد، اما ممکن است همین موضوع خبر از عمق زیاد رودخانه را بدهد که تشخیص این امر به مهارت و دقت راننده برمی‌گردد. همیشه این نکته را در گوشه از ذهن خود به یاد داشته باشید که پس از عبور از رودخانه و مسیرهای آبی، خودروی خود را کنترل کرده تا از بروز خسارت احتمالی به آن، پیشگیری کنید. زیرا ممکن است حین عبور از آب، مقداری آب وارد روغن یا هواکش موتور شده باشد که ممکن است به آن آسیب وارد شود. علاوه‌بر این‌ها زیربندی خودروی خود را همیشه پس از اتمام سفرهای آفرودی کنترل کنید، چون ممکن است هنگام عبور از مسیرهای پر از فراز و نشیب، کف خودروی شما دچار آسیب‌دیدگی شده باشد. تجهیزات برقی شامل پروژکتور و نورافکن‌های نصب شده روی خودرو، ممکن است هنگام عبور از آب دچار اختلال شده، به همین منظور در صورت امکان، قبل از داخل شدن به آب آن‌‌ها را خاموش کنید و پس از رد شدن از آب، آن‌ها را بررسی کرده تا آب به داخلشان وارد نشده باشد. 

یکی دیگر از بخش‌های مهیج در آفرود صعود از صخره،تپه و همچنین مسیرهای شیب‌دار است که با وجود هیجان زیاد خطرات زیادی نیز در پی دارد که برای جلوگیری از وقوع اتفاقات تلخ باید نکات ایمنی را رعایت کرد. برای بالا رفتن از یک تپه یا مسیر با شیب تند باید در نظر داشت  حین مواجهه با شیب باید با جاذبه مقابله کرد. همیشه برای یک صعود موفق و لذت‌بخش باید مجموعه‌ای از دانسته‌ها را مدنظر داشت. انتخاب مسیر مناسب، داشتن خودرویی که گشتاور کافی را تولید می‌کند و همچنین دارای لاستیک‌هایی با چسبندگی مناسب است، از ملزوماتی است که می‌تواند این کار را به تجربه‌ای دل‌چسب بدل کند. اولین نکته‌ای که باید بدان توجه داشت این است که همیشه احتمال شکست خوردن در صعود از یک مسیر شیب‌دار را در سر داشته باشید و برای رهایی از بحران تمهیداتی را اندیشید. برای انتخاب یک مسیر مناسب باید مواردی همچون وجود درخت و پوشش گیاهی، تخته‌سنگ‌ها و مسیرهای لغزنده و سست را به خوبی بررسی کرد و تا جای ممکن از مواجهه با آن‌ها خودداری کرد. برای انجام این‌کار در مرحله اول باید از خودرو پیاده شد و مسیر را از نزدیک مشاهده و بررسی کرد، زیرا دید از پشت فرمان با مشاهده نزدیک بسیار تفاوت دارد که ممکن است کار صعود را آسان‌تر و هموارتر کند. همیشه حین صعود از پدال ترمز استفاده کنید زیرا این‌کار سبب می‌شود نیروی وارده توسط ترمز پایی به هر چهار چرخ اعمال می‌شود، اما در صورت استفاده از ترمز دستی فقط چرخ‌های عقب خودرو درگیر می‌شوند و همین موضوع ممکن است به لغزش و از دست دادن کنترل خودرو شود. استفاده از دنده مناسب بسیار کلیدی است. برای انتخاب دنده مناسب باید به سطح مسیر توجه کرد، هرچه سطح مسیر چسبندگی بیشتری داشته باشد یا به اصطلاح سخت و ناهموار باشد، استفاده از دنده‌های سنگین و پایین‌تر توصیه می‌شود زیرا حداکثر کنترل در سرعت‌های پایین را ارائه می‌دهد. اما در صورت اینکه مسیر لغزنده باشد و میزان چسبندگی آن با سطح لاستیک کمتر باشد، باید از دنده‌های سبک که گشتاور بیشتری را در اختیار راننده می‌گذارد استفاده کرد. دور موتور بالا برای بالا رفتن از تپه مناسب نیست و سعی کنید دور موتوری را برای بالا رفتن از تپه انتخاب کنید که بالاترین و بهینه‌ترین نیرو را در اختیارتان قرار دهد، به‌طور مثال 3000 دور در دقیقه می‌تواند گزینه‌ای مناسب باشد. همیشه برای صعود ابتدا کمی از مسیر را بروید تا میزان چسبندگی را بسنجید، در این صورت اگر میزان چسبندگی به اندازه کافی نبود مسیری جایگزین را انتخاب کنید. هیچ‌گاه از مسیری که مجبور شوید به‌صورت مورب از آن صعود کنید برای ادامه مسیر استفاده نکنید، زیرا در صورت لغزش امکان کنترل بسیار کاهش می‌یابد. در صورتی که برای بالا رفتن ناچار به صعود مورب شدید، به آرامی و در دنده‌های بالا با مقدار گاز کمی برانید تا احتمال سرخوردن و هرزگردی چرخ‌ها کاسته شود. گاهی هنگام سرخوردن به‌طور مقطعی کنترل خودرو از دست راننده خارج شده که در این صورت باید از گرفتن ناگهانی ترمز و مانع شدن از سرخوردن خودداری کرد و حرکت خودرو را به دست جاذبه سپرده تا به حالت پایداری برسید. فرمان دادن مناسب به خودرو سبب می‌شود تا تقسیم وزن خودرو کمک کند سریع‌تر به حالت پایدار برسید. برای این‌کار سعی کنید قسمت سنگین‌تر خودرو را در مسیر قرار دهید و به ترمز موتور اجازه دهید سرعت شما را کنترل کند.

احتمال خاموش شدن موتور در این وضعیت برای خودروهای دنده دستی زیاد است. در این وضعیت باید پدال ترمز را فشار داده و مسیر پشت‌سر را بررسی کرد و از باز بودن آن مطمئن شد. کلاچ را به آرامی تا آستانه درگیر شدن چرخ‌ها با سطح مسیر بالا بیاورید و ترمز را رها کرده تا مجددا شروع به حرکت کنید. این‌بار سعی کنید مسیر مستقیمی را برای صعود انتخاب کنید و با سرعت بیشتری نسبت به قبل اقدام به حرکت کنید. اگر سطح مسیر به اندازه‌ای چسبنده باشد که ترمز موتور موجب قفل شدن چرخ‌ها شود، به آرامی پدال گاز را فشار دهید تا دوباره شروع به حرکت کنید و بلافاصله اجازه دهید ترمز موتور کنترل خودرو را در دست بگیرد.