در واقع با آموزش نیروهای انسانی در زمینه استفاده درست از تجهیزات و ماشینآلات قطعهسازی و همچنین آموزش دانش فنی ساخت قطعات جدید، گامهایی نو در زمینه پیشرفت این صنعت برداشته میشود. از سوی دیگر ورود به فضای پساتحریم و رفع کامل تحریمهای اقتصادی در ایران، فرصت بسیار مناسبی را برای ارتباط با کشورهای صاحبنام در زمینه قطعهسازی و بهرهگیری از افراد کارشناس در حوزه قطعات خودرو فراهم میکند تا با بهرهگیری از این فرصتها بتوان مشارکت با کشورهای خارجی را نیز گستردهتر کرد.
مشاوران خارجی در بخش تولید و فروش قطعات
نایبرییس انجمن صنایع همگن نیرومحرکه و قطعهسازی کشور با بیان اینکه
ایران حدود 10 سال مورد تحریمهای اقتصادی قرار گرفته و به این دلیل از
فناوریهای روز دنیا در زمینه ساخت قطعات خودرو فاصله گرفته است، اظهار
کرد: فناوریهای جدید در زمینه ساخت قطعات خودرو را به 2 روش میتوان کسب
کرد؛ نخستین روش اعزام نیرویهای انسانی به خارج از کشور و دومین روش به
خدمت گرفتن مشاوران خارجی در صنعت قطعهسازی است که در این میان، روش نخست
یعنی فرستادن نیروی انسانی به کشورهای خارجی به منظور آموزش در زمینه
قطعهسازی، دیربازده و در طولانیمدت جوابگو است اما در حال حاضر با توجه
به شرایط صنعت قطعهسازی کشور باید از مشاوران خارجی در این صنعت استفاده
کرد. احمدرضا رعنایی ادامه داد: فاصله زیاد فناوری صنعت قطعه ایران با سایر
کشورها باعث بهرهوری پایین در این صنعت و افزایش قیمت تمام شده قطعات شده
است و به همین دلیل ایران نسبت به کشورهای پیشتاز در زمینه قطعهسازی
مانند کشورهای ترکیه، چین و هند از نظر فناوری و میزان بهرهوری در سطح
پایینتری قرار گرفته است. این درحالی است که با توجه به امکانات و
قابلیتهای ایران از نظر برخورداری از منابع انرژی ارزانقیمت، معادن،
منابع فلزی و دانشآموختگان جوان، بهرهگیری از مشاوران متخصص خارجی اقدامی
است که میتواند به پیشبرد صنعت قطعه کشور کمک کند. رعنایی ادامه داد:
استفاده از مشاوران و کارشناسان خارجی که در علم قطعهسازی متخصص هستند،
باعث میشود ظرفیتهای موجود در شرکتهای قطعهسازی بروزرسانی شوند؛ در
واقع بهرهگیری از مشاوران خارجی علاوه بر بخش تولید میتواند در بخش فروش و
بازاریابی نیز تاثیرگذار باشد تا با انعقاد قرارداد با این مشاوران، از
ظرفیتهای موجود در قطعهسازی برای ارزآوری هرچه بیشتر استفاده شود. وی
افزود: این مشاوران باید از مدارج علمی برخوردار و دارای سوابق و
موفقیتهایی در زمینه قطعهسازی باشند تا برای صنعت قطعهسازی قابلیت داشته
باشند.
نبوغ قطعهسازان ایرانی
در همین حال علیاکبر
جوانروح، عضو انجمن قطعهسازان کشور گفت: قبل از وجود تحریمهای اقتصادی در
ایران قرارداد با کشورهای خارجی به منظور انتقال دانش فنی و استفاده از
فناوریهای این کشورها انجام میشد اما بهرهگیری از مشاور خارجی، مستلزم
استخدام این افراد است و به دلیل اینکه مالیات بر حقوق بالایی پرداخت
میکنند قطعهسازان ترجیح میدهند این فناوریها را از کشورهای پیشتاز در
قطعهسازی خریداری کنند. به گفته وی نخست باید تولید مناسب داشته باشیم و
در این زمینه از وجود مشاوران متخصص بهرهمند شویم و سپس در زمینه صادرات
نیز از مشاوارن خارجی استفاده کنیم. جوانروح ادامه داد: قطعهسازان کشور در
زمینه طراحی از خلاقیت و نبوغ لازم برخوردار هستند اما این خلاقیتها
خریدار ندارد و درواقع استعداد و زبان مشترک گفتوگو بین قطعهساز و
خودروساز وجود ندارد. عضو انجمن قطعهسازان توضیح داد: در سال1348 چند
کارشناس خارجی در شرکت ایرانخودرو کار میکردند، به عنوان نمونه در کنار
حسابدار ایرانی یک کارشناس انگلیسی در زمینه حسابداری نیز فعالیت میکرد یا
در قسمت کنترل کیفیت یک کارشناس انگلیسی مشغول فعالیت بود و در بخش ساخت
اتوبوس یک کارشناس آلمانی وجود داشت. علاوه بر آن بعد از مدتی نیز
کارشناسان ایرانی به انگلیس و آلمان میرفتند و در این کشورها مشغول به کار
میشدند و هر3 ماه یکبار نیز کارگران قطعهسازی به انگلیس و آلمان اعزام
میشدند تا به صورت عملی آموزش ببینند که در واقع به این روش فناوری
خریداری میشد. به اعتقاد بنده این سبک روش خوبی برای کسب دانش فنی و
فناوریهای جدید در صنعت قطعه است. به گفته جوانروح، نیروی انسانی درصورتی
که به خوبی آموزش ببیند، میتواند با تجهیزات نیز به درستی کار کند اما
طراحی نبوغ است و باید انگیزهای برای پرورش نبوغ وجود داشته باشد.