پناهندگانی که باعث تغییر جهان شدند

 
به گزارش فرادید، اما تاریخ پر از قصه‌هایی است که پناهندگان در آن تغییرات مثبتی را ایجاد کرده‌اند؛ تغییراتی در حوزه‌های علمی، هنری، سیاسی و ورزشی. افرادی مانند مارلنه دیتریش، بازیگر آلمانی که به آمریکا رفت و در آنجا خوش درخشید. در ادامه با برخی از آن‌ها آشنا خواهیم شد.
 
آلبرت انیشتین

مهمترین فیزیکدان قرن بیستم جهان در کشورش آلمان توسط نازی‌ها تحت پیگرد قانونی بود. آن‌ها برچسب «فیزیک یهودی» را به نظریه‌ی نسبت او زدند. انیشتین نیز در سال 1933 میلادی برای همیشه به ایالات متحده رفت و دیگر هیچوقت به آلمان برنگشت.
 

فردی مرکوری

از او به عنوان اسطوره موسیقی راک جهان یاد می‌شود. فردی مرکوری با نام اصلی «فرخ بُلسارا» در سال 1946 میلادی به دنیا آمد. مرکوری از پدر و مادری اهل پارسیان هند و در زنگبار متولد شد. در سال 1964 میلادی، انقلابی خونین در زنگبار به پا گرفت و پدر و مادر فردی مرکوری از آنجا به حومه لندن فرار کردند. در لندن بود که استعداد فردی مرکوری رشد کرد و موفقیت‌ها را یکی پس از دیگری درو کرد.
 

گلوریا استفان

گلوریا تا دو سالگی در هاوانا، پایتخت کوبا، زندگی کرد. اما تغییرات کشورش در سال 1959 میلادی باعث شد تا او به همراه خانواده‌اش به میامی بروند. پدرش البته برای شرکت در نبردهای سیاسی و نظامی در سال 1961 به کوبا برگشت، اما استفان در آمریکا ماند و لقب «ملکه پاپ لاتین» را از آن خود کرد. وی با فروش بیش از صد میلیون نسخه از آلبوم‌هایش در صدر پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی قرار دارد. گلوریا حتی برنده هفت جایزه گرمی نیز شد.

لوآل دنگ

لوآل در سال 1985 میلادی و در خلال جنگ داخلی سودان به دنیا آمد. او در همان سال‌ها به همراه خانواده‌اش به مصر و پس از آن به بریتانیا رفت. مدتی گذشت و لوآل برای تحصیل به ایالات متحده رفت، اما تصمیم گرفت بسکتبال را نیز به شکل حرفه‌ای پیگیری کند. او برای تیم‌های شیکاگو بولز و میامی هیت بازی کرده و تاکنون دو بار صاحب عنوان ان.بی.ای آل استار شده است.
 

مادلین آلبرایت

مادلین آلبرایت، نخستین زنی بود که به عنوان وزیر امور خارجه آمریکا انتخاب شد. او در سال 1937 در کشوری به دنیا آمد که آن روزها به آن چکسلواکی می‌گفتند. خانواده مادلین در خلال جنگ جهانی دوم از دست نازی‌ها گریختند و پس از بازگشت، دوباره مجبور شدند در سال 1948 به دلیل بر سرکار آمدن کمونیست‌ها، آن کشور را ترک کنند.
 

زیگموند فروید

فروید پدر علم روانکاوی شناخته می‌شود، زیرا توانست رویکرد علمی بشر به ذهن را تغییر دهد. او در آخرین سال‌های زندگی‌اش پناهنده شد، چرا که نازی‌ها کتاب‌هایش را سوزانده بودند و کنترل اتریش را در سال 1938 میلادی به دست خود گرفته بودند. فروید تصمیم گرفت به همراه همسرش وین را به مقصد لندن ترک کند. او یک سال بعد از پناهندگی، از دنیا رفت.
 

ویکتور هوگو

ویکتور هوگو شاعر، داستان‌نویس و نمایشنامه‌نویس مشهور فرانسوی که شهرت جهانی دارد. از برجسته‌ترین آثار او می‌توان به بینوایان، گوژپشت نتردام و مردی که می‌خندد اشاره کرد. ویکتور هوگو در کنارش شخصیت هنری‌اش یک فعال سیاسی نیز بود. مخالفت او با ناپلئون سوم در نیمه‌ی قرن نوزدهم میلادی در نهایت باعث تبعیدش شد. ویکتور هوگو بیشترین زمان تبعیدش را در جزیره‌ی گرنزی [بخشی از جزایر مانش] گذراند و آنجا هم دست از نوشتن نکشید.
 
 
تابو امبکی

تابو امبکی دومین رئیس جمهور آفریقای جنوبی است. پدر تابو امبکی به همراه نلسون ماندلا در جزیره روبن زندانی بود و خود او سال‌ها به دلیل مبارزه علیه آپارتاید در تبعید به سر می‌برد. پس از گذراندن دوران تبعید در شوروی سابق، بریتانیا و زیمباوه و چند کشور دیگر، او سرانجام در سال 1990 به کشورش بازگشت و پس از نلسون ماندلا، به عنوان ریاست جمهوری آفریقای جنوبی برگزیده شد. وی از 14 ژوئن سال ۱۹۹۹ میلادی تا 24 سپتامبر سال ۲۰۰۸ میلادی در مسند قدرت بود.