۰۶ آذر ۱۴۰۳ - ۱۷:۲۵
- ارز واردات خودروهای کارکرده از کجا تامین می‌شود؟
- ریخت‌وپاش دلار خودرویی؟
- با چه شرایطی می‌توان خودرو برقی وهیبرید کارکرده وارد کرد؟
- خودروهای کارکرده سوژه انتقاد مجلس به دولت شد
- الزام استفاده از شناسه کالا برای ثبت سفارش های صنایع خودرو
- آیین نامه واردات خودروهای کارکرده کجاست؟
- آیا روند مجوزدهی‌ها تسهیل خواهد شد؟
- اختلاف قیمت میان کارخانه و بازار خودروها کاهش یافت
- ۸ میلیارد قطعه می‌آورند، برای واردات خودرو پول ندارند!!
- جانبازان بالای ۵۰ درصد مجوز واردات خودرو گرفتند
گزارش هاي مصرف كننده
پدال نیوز: تحليل گران مي گويند گردآوري و بهره برداري از اطلاعات دوربين ها و حسگرهاي خودرو در دهه آينده به صنعتي به ارزش 750 ميليارد دلار تبديل خواهد شد. شركت موبيل آي Mobileye متعلق به تراشه سازي اينتل، به ميليون ها دوربين و حسگر در خودروهايي دسترسي دارد كه اطلاعات را به شبكه هاي اينترنتي ارسال مي كنند.
به گزارش پدال نیوز؛ اگر شما به تازگي خودروي نو خريده باشيد، به يقين، خودروي شما به يك يا چند دوربين و حسگر مجهز است كه به منظور افزايش ايمني خودرو تعبيه شده اند. براي مثال اين دوربين ها و حسگرها در سيستم هايي نظير ترمز فوري خودكار يا AEB ، هشدار نقطه كور يا BSW و همچنين كروز كنترل وفق پذير ACC وجود دارند. الگوريتم و نرم افزار بيشتر اين سيستم ها را شركتي به نام موبيل آي Mobileye طراحي و عرضه كرده است.
اما اين سيستم ها طوري تعبيه شده اند كه چه شما بدانيد، چه ندانيد، و اين كه آيا اجازه مي دهيد يا نمي دهيد؛ مي توانند اطلاعات را هنگام وقوع به صورت آنلاين به شبكه هاي اينترنتي مخابره كنند و بسياري از سيستم هاي ترافيكي دنيا هم از همين اطلاعات زنده و در حال وقوع استفاده مي كنند.
به بيان ديگر، هر بار كه شما با خودروي از خانه خارج مي شويد و به هر كجا كه مي رويد، مثلا سر كار، فروشگاه، مدرسه كودكان تان و غيره، يك نقشه از تمامي مسيرهاي شما هم براي شبكه هاي اينترنتي مخابره مي شود و اكنون تعداد شركت هايي كه اشتياق زيادي به اين اطلاعات دارند روز به روز افزايش مي ياد. براي مثل شركت هاي تبليغاتي از اطلاعات مسيرهاي روزمره مردم براي هدفمند كردن بازاريابي و تبليغ خود استفاده مي كنند. بنابراين براي خريد اين اطلاعات حاضرند، هزينه كنند و اين اطلاعات را خريداري نمايند.
ديويد فريدمن، قائم مقام حمايت مصرف كنندگان در مؤسسه «گزارش هاي مصرف كنندگان» Consumer Reports مي گويد: «با اين كه اين اطلاعات، پتانسيل بسيار بالايي براي خدمت به عموم مردم دارند و امكان كنترل استفاده از آن براي حفظ حريم خصوصي وجود دارد، اما در حال حاضر قوانين فدرال تدوين و تصويب نشده اند كه گردآوري و بهره برداري صحيح از اين اطلاعات را قانونمند نمايد. حتي مشخص نيست در چه مواردي اجازه افشا يا به اشتراك گذاري اين اطلاعات وجود دارد و چه كساني يا چه متولياني اجازه دسترسي به اين اطلاعات را دارند. از اين رو در حال حاضر هنوز وضعيت "غرب وحشي" حاكم است.»
تا به امروز، شركت موبيل آي، در سراسر دنيا، 180 ميليون مايل جاده را نقشه برداري كرده است. از همين امسال هم در پروژه اي تحت عنوان «برداشت محصول» يا harvesting حسگرها و دوربين هاي نصب شده روي خودروهاي ب ام و، اطلاعات مسير و اطراف اين خودروها را گردآوري و ارسال مي كند. از سال 2021 خودروهاي كمپاني هاي فورد، نيسان و فولكس واگن هم در آمريكا در اين پروژه مشاركت خواهند كرد.
موبيل آي تنها شركتي نيست كه چنين اقدامي را آغاز كرده، استارت آپي به نام كارمرا Carmera هم گردآوري داده ها را با خودروهاي تجاري، مخصوصاً محصولات تويوتا آغاز كرده است.
تسلا هم كه مي گويد، نرم افزارهاي مخصوص خودران كه بخشي از آن در محصولات فعلي اين شركت به كار رفته، داده هاي ويديويي ضبط و ارسال شده از اين خودروها را مورد بهره برداري قرار مي دهد. ساير شركت هاي مشابه هم، با فاصله كمي از اين پيشگامان در حركت هستند.
حسگرها، در توسعه خودران هاي نقش بسيار حياتي دارند. چون خودران ها نياز مبرمي به جزئيات و اطلاعات لحظه اي از مسير و نقشه دارند تا به آنها كمك كند مسير را بهتر «ببينند». اما در نهايت، متوليان برنامه و توسعه شهري و شهرسازي نيز در تصميم سازي خود از اين اطلاعات استفاده خواهند كرد. هر كس به اين اطلاعات دسترسي پيدا كند، به يقين سود هنگفتي خواهد برد. تحليل گران مي گويند گردآوري و بهره برداري از اين اطلاعات در دهه آينده به صنعتي به ارزش 750 ميليارد دلار تبديل خواهد شد.
شركت هايي مثل كارمرا و موبيل آي، به برنامه ريزان شهري و خريداران احتمالي اين داده ها و اطلاعات اميد بسته اند. اين داده ها به خوبي مشخص مي كنند كه بيشترين تصادف ها در كدام نقاط نقشه بيشتر اتفاق مي افتد، در كدام مناطق، رانندگان تمايل به افزايش سرعت از خود نشان مي دهند، كدام ساختمان ها براي دسترسي افراد با محدوديت جسمي [معلولان] دشوارتر هستند، حتي اين اطلاعات مي تواند كمك كند كه چراغ هاي راهنمايي و رانندگي بهينه تر عمل كنند، چاله هاي مسير شناسايي و تعمير شوند تا مانع تصادف خودروها شوند. همچنين اين اطلاعات نشان مي دهند كه تراكم حضور دوچرخه سواران و پياده ها در كدام نقاط نقشه بيشتر است، به اين ترتيب حتي برنامه ريزان شهري مي توانند زيرساختها مورد نياز را بر اساس اين اطلاعات بنا بگذارند.
از معايب گردآوري و در اختيار گذاشتن اين اطلاعات به شركت هاي بيمه هم اين است كه شركت هاي بيمه اي هوشمندانه تر مي توانند نرخ بيمه خود را متناسب بالا ببرند. صاحبان املاك مي توانند اجاره بها را متناسب با اين اطلاعات تغيير دهند، حتي مشخص مي كند خودروهاي تجملي و لاكچري در كدام مسيرها بيشتر رفت و آمد دارند.
بن گرين، نويسنده كتاب «شهرهاي به اندازه كافي هوشمند» (چاپ ام آي تي 2019)، مي گويد: اطلاعاتي كه دوربين و حسگر خودروها برداشت و مخابره مي كنند مي تواند به «هوشمندتر» شدن شهرها كمك كند. حتي بخش هاي مختلف جامعه از سيستم بهداشت سلامت گرفته تا منابع انساني و حتي رسانه ها هم مي توانند از اين اطلاعات براي هوشمندتر شدن حرفه خود استفاده كنند.
انتهای پیام/
اما اين سيستم ها طوري تعبيه شده اند كه چه شما بدانيد، چه ندانيد، و اين كه آيا اجازه مي دهيد يا نمي دهيد؛ مي توانند اطلاعات را هنگام وقوع به صورت آنلاين به شبكه هاي اينترنتي مخابره كنند و بسياري از سيستم هاي ترافيكي دنيا هم از همين اطلاعات زنده و در حال وقوع استفاده مي كنند.
به بيان ديگر، هر بار كه شما با خودروي از خانه خارج مي شويد و به هر كجا كه مي رويد، مثلا سر كار، فروشگاه، مدرسه كودكان تان و غيره، يك نقشه از تمامي مسيرهاي شما هم براي شبكه هاي اينترنتي مخابره مي شود و اكنون تعداد شركت هايي كه اشتياق زيادي به اين اطلاعات دارند روز به روز افزايش مي ياد. براي مثل شركت هاي تبليغاتي از اطلاعات مسيرهاي روزمره مردم براي هدفمند كردن بازاريابي و تبليغ خود استفاده مي كنند. بنابراين براي خريد اين اطلاعات حاضرند، هزينه كنند و اين اطلاعات را خريداري نمايند.
ديويد فريدمن، قائم مقام حمايت مصرف كنندگان در مؤسسه «گزارش هاي مصرف كنندگان» Consumer Reports مي گويد: «با اين كه اين اطلاعات، پتانسيل بسيار بالايي براي خدمت به عموم مردم دارند و امكان كنترل استفاده از آن براي حفظ حريم خصوصي وجود دارد، اما در حال حاضر قوانين فدرال تدوين و تصويب نشده اند كه گردآوري و بهره برداري صحيح از اين اطلاعات را قانونمند نمايد. حتي مشخص نيست در چه مواردي اجازه افشا يا به اشتراك گذاري اين اطلاعات وجود دارد و چه كساني يا چه متولياني اجازه دسترسي به اين اطلاعات را دارند. از اين رو در حال حاضر هنوز وضعيت "غرب وحشي" حاكم است.»
تا به امروز، شركت موبيل آي، در سراسر دنيا، 180 ميليون مايل جاده را نقشه برداري كرده است. از همين امسال هم در پروژه اي تحت عنوان «برداشت محصول» يا harvesting حسگرها و دوربين هاي نصب شده روي خودروهاي ب ام و، اطلاعات مسير و اطراف اين خودروها را گردآوري و ارسال مي كند. از سال 2021 خودروهاي كمپاني هاي فورد، نيسان و فولكس واگن هم در آمريكا در اين پروژه مشاركت خواهند كرد.
موبيل آي تنها شركتي نيست كه چنين اقدامي را آغاز كرده، استارت آپي به نام كارمرا Carmera هم گردآوري داده ها را با خودروهاي تجاري، مخصوصاً محصولات تويوتا آغاز كرده است.
تسلا هم كه مي گويد، نرم افزارهاي مخصوص خودران كه بخشي از آن در محصولات فعلي اين شركت به كار رفته، داده هاي ويديويي ضبط و ارسال شده از اين خودروها را مورد بهره برداري قرار مي دهد. ساير شركت هاي مشابه هم، با فاصله كمي از اين پيشگامان در حركت هستند.
حسگرها، در توسعه خودران هاي نقش بسيار حياتي دارند. چون خودران ها نياز مبرمي به جزئيات و اطلاعات لحظه اي از مسير و نقشه دارند تا به آنها كمك كند مسير را بهتر «ببينند». اما در نهايت، متوليان برنامه و توسعه شهري و شهرسازي نيز در تصميم سازي خود از اين اطلاعات استفاده خواهند كرد. هر كس به اين اطلاعات دسترسي پيدا كند، به يقين سود هنگفتي خواهد برد. تحليل گران مي گويند گردآوري و بهره برداري از اين اطلاعات در دهه آينده به صنعتي به ارزش 750 ميليارد دلار تبديل خواهد شد.
شركت هايي مثل كارمرا و موبيل آي، به برنامه ريزان شهري و خريداران احتمالي اين داده ها و اطلاعات اميد بسته اند. اين داده ها به خوبي مشخص مي كنند كه بيشترين تصادف ها در كدام نقاط نقشه بيشتر اتفاق مي افتد، در كدام مناطق، رانندگان تمايل به افزايش سرعت از خود نشان مي دهند، كدام ساختمان ها براي دسترسي افراد با محدوديت جسمي [معلولان] دشوارتر هستند، حتي اين اطلاعات مي تواند كمك كند كه چراغ هاي راهنمايي و رانندگي بهينه تر عمل كنند، چاله هاي مسير شناسايي و تعمير شوند تا مانع تصادف خودروها شوند. همچنين اين اطلاعات نشان مي دهند كه تراكم حضور دوچرخه سواران و پياده ها در كدام نقاط نقشه بيشتر است، به اين ترتيب حتي برنامه ريزان شهري مي توانند زيرساختها مورد نياز را بر اساس اين اطلاعات بنا بگذارند.
از معايب گردآوري و در اختيار گذاشتن اين اطلاعات به شركت هاي بيمه هم اين است كه شركت هاي بيمه اي هوشمندانه تر مي توانند نرخ بيمه خود را متناسب بالا ببرند. صاحبان املاك مي توانند اجاره بها را متناسب با اين اطلاعات تغيير دهند، حتي مشخص مي كند خودروهاي تجملي و لاكچري در كدام مسيرها بيشتر رفت و آمد دارند.
بن گرين، نويسنده كتاب «شهرهاي به اندازه كافي هوشمند» (چاپ ام آي تي 2019)، مي گويد: اطلاعاتي كه دوربين و حسگر خودروها برداشت و مخابره مي كنند مي تواند به «هوشمندتر» شدن شهرها كمك كند. حتي بخش هاي مختلف جامعه از سيستم بهداشت سلامت گرفته تا منابع انساني و حتي رسانه ها هم مي توانند از اين اطلاعات براي هوشمندتر شدن حرفه خود استفاده كنند.
انتهای پیام/
خبر فارسی
تازه های سایت
