درباره حادثه تلخ بیمارستان خمینی شهر اصفهان؛ دو نکته دارم. یکی با مردم، و دیگری با همکارانم.
به مردم مهربانمان می گویم که بعد از تحقیقات مفصل دو تیم بازرسی از وزارت
بهداشت، روشن شده روایت هایی که برخی شبکه های اجتماعی و خبری، از رفتاری
غیرانسانی در اورژانس بیمارستان ارائه کردند، صحیح و کامل نبوده است.
جزئیات حادثه را همکارانم بیان کرده اند و اکنون روشن است. تکرار نمی کنم.
اما نمی توانم شگفتی ام را از ترویج ناشایست بی اعتمادی میان اقشار مختلف
جامعه ابراز نکنم؛ آنهم میان بیمار و کادر پزشکی.
به مردم عزیز اطمینان می دهم که مهم تر از حقوق آنان، هیچ مصلحت و ملاحظه
ای در کار ما نیست؛ و برخورد شدیدی که با دست اندرکاران و مقصرین این حادثه
صورت گرفته، نه به دلیل بزرگی جرم، که حاکی از اهتمام همه خدمتگزاران شما
در عرصه بهداشت و درمان است؛ بر اینکه تضییع عامدانه اندکی از حقوق بیماران
نیز در نظام سلامت، قابل اغماض نیست.
اما سخنی نیز با همکاران پزشک و پرستاران شریف و خدوم. حق می دهم دلشکسته و
آزرده باشید از اینکه قصور یا اشتباه فردی، سبب شده خدمات فداکارانه شما
در دور افتاده ترین نقاط و در سخت ترین شرایط، زیر سوال برود.
مگر نه اینکه؛ در همین چند هفته گذشته، سه نفر از پزشکان نخبه و جوان،
جانشان را در راه خدمت به مردم از دست دادند؛ آقای دکتر عزت الله صادقی
جراح و فوق تخصص عروق در کرمانشاه، خانم دکتر شهپوری در مسیر خدمت رسانی به
زایران کربلا و دکتر پویان، متخصص جوان جراحی مغز و اعصاب، آنهم در اولین
روز خدمت خود در کاشمر.
ایمان دارم، مردم ما قدرشناس خادمان خود هستند. همچنان که یقین دارم، جامعه
خدوم پزشکان و پرستاران کشور هم در مسیر پرفراز و نشیب خدمت به مردم،
همچنان استوار خواهند ماند.
برای صدرای عزیز و پر جنب و جوش هم آرزوی سلامتی می کنم. امید که خود روزی در لباس مقدس پزشکی به مردم خدمت کند.