نگرانی قطعه سازان از موازی کاری

به گزارش پدال نیوز به نقل از ایسنا : به اعتقاد دبیر انجمن صنایع همگن قطعه‌سازان، صنایع دفاعی باید به تولید قطعاتی که تکنولوژی ساخت آنها پیچیده است، ورود کنند. آرش محبی‌نژاد در مورد ورود صنایع دفاعی برای کمک به قطعه‌سازی در جهت تامین قطعات ‌های‌تک (دارای تکنولوژی بالا) که تاکنون امکان تولید در داخل وجود نداشته‌ است، اظهار کرد: صنایع دفاعی باید در جاهایی که بخش خصوصی توانایی لازم در حوزه تامین مواد اولیه و تکنولوژی را ندارند، ورود کند؛ در غیر این صورت موازی‌کاری رخ خواهد داد.
 
دبیر انجمن قطعه‌سازان تصریح کرد: در حال حاضر با توجه به اینکه انجمن‌های قطعه‌سازی چندان از فعالیت‌ها مطلع نیستند و از انجمن‌ها و قطعه‌سازان کمتر مشارکت گرفته می‌شود، به نظر می‌رسد همکاری با صنایع دفاع به‌صورت یک استراتژی مدون و مناسب تعریف شده پیش نمی‌رود؛ بعضا مشاهده شده که قرارداد تولید قطعاتی که توان ساخت داخلی‌ آنها توسط قطعه‌سازان وجود دارد، با صنایع دفاع بسته شده است. وی افزود: در حال حاضر چون خودروسازان نمی‌توانند بدهی‌های خود به قطعه‌سازان را پرداخت کنند، به آنها اعلام کردیم صرفا به دلیل اینکه مدتی تعدادی قطعه دریافت کرده و کار خود را پیش ببرند، منبع جدید برای تامین قطعات مورد نیاز تعریف نکنند تا قطعه‌سازان با کسری نقدینگی مواجه نشده و به ورطه ورشکستگی نیفتند. محبی‌نژاد با تاکید بر اینکه در همکاری صنایع دفاع با صنعت خودرو دو ملاحظه اساسی وجود دارد، گفت: بهتر است که صنایع دفاعی، نظامی و دولت به جاهایی که بخش خصوصی از توانمندی لازم برخوردار است، ورود نکنند تا موازی‌‌کاری و رقابت با بخش خصوصی ایجاد نشود. وی افزود: علاوه‌ بر این در قسمت‌هایی که بخش خصوصی توانمند وجود ندارد، بهتر است صنایع دفاعی ورود کرده و با ایجاد فناوری و تکنولوژی در تولید موارد خاص که از عهده بخش خصوصی خارج بوده یا مجوز آن را ندارد، به صنعت قطعه کمک کنند. ضمن اینکه باید دانش فنی تولید و فناوری ساخت قطعه به بخش خصوصی منتقل شود. در واقع بهتر است که دانش فنی تکنولوژی را صنایع دفاع ایجاد کنند و مباحث تولید انبوه به تولیدکننده بخش خصوصی سپرده شود.  وی یادآور شد: به‌طور مثال در ایربگ‌ها، چاشنی انفجاری وجود دارد که نیاز به مواد منفجره داشته و در بسیاری از کشورهای دنیا نیز اجازه تولید مواد منفجره به بخش خصوصی داده نمی‌شود و در انحصار سازمان‌های نظامی است. همین‌طور تولید یکسری مواد خاص در سنسورها، آلیاژها و امثال آن در توان شرکت‌های خصوصی نیست؛ در حالی که امکان تولید آنها در صنایع دفاع وجود دارد و نیاز به سرمایه‌گذاری چندانی هم نیست و ما نیز به شدت از ورود صنایع دفاعی در این بخش‌ها استقبال می‌کنیم.