اما و اگرهای خصوصی سازی صنعت خودرو

به گزارش پدال نیوز به نقل از دنیای اقتصاد : بحث خصوصی‌سازی شرکت‌های خودروساز از سوی وزارت صمت به‌عنوان سیاست گذار کلان خودرو به‌صورت جدی پیگیری می‌شود. آن طور که رضا رحمانی گفته وزارتخانه تحت مدیریتش برنامه‌ای سه مرحله‌ای برای واگذاری بقیه سهام دولتی در دو خودروساز بزرگ کشور در دستور کار دارد که مرحله پایانی واگذاری تمامی سهام دولت در دو شرکت خودروساز است. البته کارشناسان درباره نحوه خروج دولت از خودروسازی نظرات گوناگونی دارند. احمد نعمت بخش دبیر انجمن خودروسازان در این ارتباط به «ایرنا» گفت: به تجربه ثابت شده که دولت بنگاهدار خوبی نیست و اگر خواهان رشد خودروسازی هستیم باید خصوصی‌سازی واقعی در آن انجام شود.وی با تاکید بر اینکه با واگذاری اندک سهام باقی مانده دو خودروساز بزرگ کشور موافقم، یادآور شد: شاهدیم هرچند دولت کمتر از ۲۰ درصد در ایران خودرو و سایپا سهم دارد، اما در انتخاب مدیران عامل آنها دخالت کرده و آنها از سوی وزارت صنعت یا سازمان گسترش و نوسازی صنایع ایران (ایدرو) انتخاب می‌شود.
 
نعمت بخش تصریح کرد: باید مراقب بود باقی مانده سهام دولتی در خودروسازی به اهل آن واگذار شود.اما امیرحسن کاکایی عضو هیات علمی گروه مهندسی خودرو دانشگاه علم و صنعت نیز به این خبرگزاری گفت: امکان واگذاری این دو خودروساز در مقطع کنونی فراهم نیست، اما می‌توان اقدام‌های دیگری به انجام رساند.وی معتقد است خصوصی‌سازی خودروسازان موضوعی است که در دراز‌مدت به نتیجه می‌رسد، اما صنعت خودرو در شرایط کنونی با بحران مواجه بوده و نیازمند واکنش یا واکنش‌هایی سریع است.وی با اشاره به بحران سال ۲۰۰۸ آمریکا هشدار داد: اگر خودروسازان ایرانی ورشکست شوند، صنعت فولاد، دیگر صنایع و حتی بسیاری بانک‌های کشور ورشکست خواهند شد.کاکایی اعتقاد دارد که واگذاری خودروسازان باید در سه مرحله انجام شود، یعنی پس از واگذاری اموال مازاد آنها، باید شرکت‌های بی ارتباط به خودروسازان واگذار شود، سپس سراغ ادغام شرکت‌های اصلی آنها رفت. وی گفت: به‌طور نمونه شرکت‌های قطعه‌سازی زیادی زیرمجموعه ایران خودرو و سایپا هستند که می‌توان آنها را واگذار کرد و مدیریت آنها را به بخش خصوصی سپرد.این کارشناس صنعت خودرو تاکید کرد: در مرحله بعد ادغام شرکت‌های اصلی مثل سایپا و سایپا دیزل یا ایران خودرو با ایران خودروی خراسان و ایران خودرو دیزل می‌تواند در دستور کار قرار گیرد؛ در این زمینه با وجود اینکه صحبت‌های زیاد مطرح شده، اما در عمل اقدامی انجام نشده است.