با توجه به اینکه اتفاق در روشنایی روز رخ داده به نظر میرسد مجرم حیوانآزار، ابایی از مشاهده این عمل مجرمانه نداشته و حتی تعمدی در انجام آن در ملأ عام داشته است.
در روزهای پایانی سال گذشته نیز تصاویری از یک خودروی پراید منتشر شد که در جاده شاندیز ـ مشهد جنازه سگی را به دنبال خود میکشید. از روی تصاویر، مشخص نبود که سگ در اثر این عمل مجرمانه جان داده یا پس از کشتار به خودرو بسته شده است. انتشار این تصاویر موجی از نفرت عمومی را در رسانهها و شبکههای اجتماعی به دنبال داشت و اقدام نیروی انتظامی منجر به پیگیری قضایی و صدور حکم مجازات برای فرد خاطی شد.
پیش از آن نیز خبر «اعدام» یک بزمجه بیابانی به جرم اندازه بزرگش (حدود 130 سانتیمتر) در یکی از روستاهای میمه و شاهینشهر رسانهای و حاشیهساز شد.
سرانجام انتشار یک ویدیوی سگکشی با تزریق اسید در شیراز موج وسیعی از ابراز انزجار عمومی را به دنبال داشت و تا مدتها در رسانهها بازتاب داشت.
با وجود این به نظر میرسد برخورد نامتناسب با جرمی که بیشک منجر به جریحهدار شدن افکار عمومی شد و پوشش نه چندان در خور خبر مجازات خاطیان منجر به تکرار این وقایع دلخراش توسط مجرمان حیوانآزار شده است.
خبرگزاری مهر پیگیر این اقدام مجرمانه خواهد بود و اطلاعات مربوط به خودروی مجرم را در اختیار نهادهای مربوطه قرار خواهد داد.
نقش مستقیم حیوانآزاری در افزایش بزهکاری
امیر سبزی، عضو دیدهبان حقوق حیوانات میگوید: بخشی از حیوانآزاریها از سر ناآگاهی است. مثلاً شما به پناهگاهها که میروید میبینید برای رفع یک بیماری پوستی بدن سگ را با اسید شستهاند! اما گاهی به طور قطع میتوان گفت قصد آزار مشخص است. چنین رفتاری ناشی از مشکلات روانی است و این افراد باید درمان شوند. اینها خطرات اجتماعی قابل توجهی هم دارند.
وی درباره خطرات اجتماعی افراد حیوانآزار به آمار تکان دهنده جهانی در این باره اشاره میکند: 65 درصد مجرمانی که به جرم ضرب و جرح و قتل بازداشت شدهاند در پرونده خود سابقه حیوانآزاری داشتهاند. این آمار در میان قاتلان زنجیرهای به 46 درصد، در میان مجرمان خشونت علیه زنان به 82 درصد و در میان مجرمان خشونت علیه کودکان به 88 درصد میرسد. نکته قابل توجه اما آن است که همه تیراندازانی که در آمریکا در مدرسهها اقدام به تیراندازی و قتل عام کردهاند، بدون استثنا، سابقه حیوانآزاری داشتهاند.
این فعال محیط زیست با بیان اینکه این آمار مصداق دقیق این را که حیوانآزاری تا چه اندازه تأثیر مستقیم و وحشتناکی در جامعه دارد و به همین دلیل در دنیا جرمانگاری شده و با آن برخورد قانونی میشود توضیح میدهد و می گوید: در ایران مسئله آزار حیوانات را جرمانگاری نکردهایم و تلاشهای ما در این سالها همه بینتیجه بوده است. به همین دلیل هم پیگیریهای ما برای برخورد با مجرمان در بیشتر موارد نتیجه آنچنانی ندارد. این در حالی است که با جرمانگاری این پدیده آزارنده در دنیا، به کودکان و حتی بزرگسالان در این مورد آموزش داده میشود.
امیر سبزی موضوع آزارنده دیگر در این رویداد را در ملأ عام بودن آن میداند: بسیاری از حیوانآزاریها در فضای بسته، در خانه و پنهان از دید عموم انجام میشود. اما رخ دادن آن در ملأ عام خیلی بدتر است، وقتی چنین کاری را علنی انجام میدهی عادی میشود. در همین کشور خودمان هم وقتی پروندههای قاتلان در سنین پایین را بررسی میکنیم میبینیم که با دیدن کشتار و آزار و خشونت علیه حیوانات، خشونت و کشتار برای آنها عادی شده بوده است و بعد خشونتها و اقدامهای مجرمانه بعدی سر میزند.
جای برخورد با حیوانآزاری در قانون ما خالی است
امیر سبزی در پاسخ به اینکه متولی قانونی این موضوع چه کسی یا چه نهادی است میگوید: در مورد کشتار حیات وحش سازمان محیط زیست مسئول است و مجازات هم به صورت جرایم نقدی است. در مورد حیوانات شهری که اتفاقاً بیشترین سطح تماس با انسان را دارند، سازمان دامپزشکی متولی است اما قوانین این سازمان بیشتر مربوط به نگهداری، امحا و مانند آن است.
عضو دیدهبان حقوق حیوانات با بیان این که اساساً در قانون، بخشی برای این نوع رفتار و برخورد با آن نداشتهایم، تأکید میکند: این در حالی است که از نظر دینی ما هیچ نشانی از آنکه این رفتار مجاز یا حتی قابل گذشت باشد، نداریم. در دین اسلام حیوانآزاری بدون شک و به طور مستمر نکوهش شده و پیامبر اسلام هم در حدیثی کسانی را که حیوانات را آزار بدهند نفرین کرده است. تازه این آزار حتی در حد زدن ضربهای به حیوان است چه برسد به آنکه او را زنده زنده روی آسفالت بکشند.
با این حال به گفته سبزی با مشخص شدن پلاک خودرو قبلی در مشهد، پیگیریهای دیدهبان حقوق حیوانات و رسانهها و فعالان محیط زیست و نامهنگاری با نیروی انتظامی منجر به بازداشت فرد خاطی و دادگاهی شدن او شد هر چند که خاطی با گذاشتن وثیقه آزاد بود تا مجازاتش مشخص شود.